ΝΤΟΥΜΑΝΙ

Άρθρο επίκαιρο του Καστρινού

Όλο το Χειμώνα, λες και νεκρανασταίνεται ο Νέρωνας, ότι καίγεται, παίρνει φωτιά σ΄όλη τη χώρα σε τζάκια σόμπες και μαγκάλια. Το λεκανοπέδιο της Αττικής που ζούν σχεδόν οι μισοί Έλληνες τα βράδια μοιάζει «Ρώμη φλεγόμενη» και πνίγεται απ’ τη κάπνα. Κι έχει ακόμα πολύ δρόμο ο Χειμώνας, πάει να πει μεγαλύτερη ρύπανση και χειρότερη ποιότητα ζωής.

Και θα περίμενε κανένας να ξεσηκωθεί ο κόσμος. Να βγουν στο δρόμο οι πολίτες που νοιάζονται τουλάχιστον για την υγεία των παιδιών τους. Αλλά ο γενικευμένος ύπνος καλά κρατεί.

Απ’ τους κρατούντες και γενικά απ’ τους πολιτικούς καμιά υπεύθυνη κουβέντα, για το πώς θα σταματήσει το κακό και ο συνεχιζόμενος κατήφορος. Τους αρκεί μονάχα να εκφράζουν αγανάκτηση και να αλληλοκατηγορούνται.

Φταίμε όμως κι εμείς και φταίμε όλοι μας, εφόσον παραμένουμε άβουλοι θεατές του φαινομένου. Θα μου πεις εδώ ανεχόμαστε τα σκάνδαλα, τις μίζες, τα χάλια της παιδείας και της δημόσιας περίθαλψης μα και τον οχετό τον καθημερινό των καναλιών, το πρόσκαιρο ντουμάνι της πόλης τώρα μας μάρανε;

Όταν τίποτα πια δεν μπορεί να μας αφυπνίσει είναι φυσικό να ζούμε μες τη καταχνιά, να βρίσκουν ευκαιρία οι καιροσκόποι και να ’ρχονται μέσα απ τη στάχτη της καμένης μας ελπίδας, στάχτη στα μάτια να μας ρίξουν με δημοσκοπήσεις.

Τι να τις κάνω ρε αδερφέ τις δημοσκοπήσεις; Κάπως αλλιώς πρέπει να γίνει η αρχή για γενικό ξεκάπνισμα.

Καστρινός