Έκαναν το χρέος τους, έκαναν… «λάθος»!

Αν δεχτούμε ότι η κοινωνική καταστροφή που συντελείται στην Ελλάδα οφείλεται σε κάποιο μαθηματικό «λάθος» του ΔΝΤ ή της ΕΕ, τότε πρόκειται για «λάθος» που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το… αλάθητο του Πάπα. Όταν οι Σταυροφόροι ρώτησαν τον Πάπα πώς θα ξεχώριζαν τους αμαρτωλούς και τους άδικους από τους δίκαιους και τους ενάρετους, εκείνος τους απάντησε: Εσείς κάντε το χρέος σας. Πάρτε τα κεφάλια απ' όλους κι αφήστε τον Θεό να κάνει τη διαλογή στον ουρανό...

   Οι σύγχρονοι «Σταυροφόροι», πάντως, δεν χρειάζονται μεταφυσικά άλλοθι για να κάνουν το (ταξικό) «χρέος» τους. Ετσι, ο κύριος «καλό κουράγιο, Έλληνες», ο επίτροπος Ολι Ρεν, το παραδέχτηκε ευθέως:

Η πολιτική που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα, όπως είπε, από την πρώτη στιγμή των Μνημονίων είχε ως έναν από τους βασικούς της στόχους τη διάσωση των τραπεζών δια της μετακύλισης των βαρών τους στον ελληνικό λαό.

   Χτες, όμως, μια μέρα μετά την ομολογία του επιτρόπου, ο πρωθυπουργός αισθάνθηκε την ανάγκη, μιλώντας στις Βρυξέλλες, να κρυφτεί πίσω από… «λαθεμένους πολλαπλασιαστές». Ηταν φυσικό. Ο καθένας στη θέση του κ.Σαμαρά θα πάσχιζε να εμφανίσει την ανθρωπιστική συμφορά που συντελείται στην Ελλάδα ως αποτέλεσμα κάποιου «λάθους». 

Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως όσα ζούμε στην Ελλάδα δεν είναι οι συνέπειες που προκάλεσαν τα «λάθη» στους… πολλαπλασιαστές ή τους διαιρέτες. Είναι οι συνέπειες ενός κοινωνικού εγκλήματος. Ούτε οι ¨Σταυροφόροι» του ΔΝΤ έκαναν κάποιο λάθος, ούτε της ΕΕ, ούτε κανείς από την τρόικα και τις ελληνικές κυβερνήσεις. Επιλογή τους, εξ αρχής, ήταν: Να ρημάξουν τον ελληνικό λαό, να τον «αποκεφαλίσουν», για να διασώσουν τις τράπεζες και τα μονοπώλια. Αυτή ήταν η πυξίδα τους πριν τα Μνημόνια, αυτό το σχέδιο υπηρετούσαν και υπηρετούν και με τα Μνημόνια. Και από την άποψη αυτή, τα Μνημόνιά τους όχι μόνο δεν λάθεψαν, αλλά πέτυχαν. Απολύτως.

Βασική επιδίωξη των εγχώριων και ξένων «σωτήρων», από την έναρξη της κρίσης, ήταν να εξασφαλίσουν στους τραπεζίτες ότι θα ξεφορτωθούν μεγάλο μέρος του ελληνικού δημόσιου χρέους, με το οποίο τα προηγούμενα χρόνια «έπαιζαν» τοκογλυφικά μέσω των ομολόγων που κρατούσαν στα χέρια τους. Τα Μνημόνια φτιάχτηκαν για να εξασφαλιστεί μέσω της «συντεταγμένης χρεοκοπίας» της Ελλάδας ο απαραίτητος χρόνος στους ντόπιους και ξένους τραπεζίτες να κάνουν τα «κουμάντα» τους. Οι πρώτοι θα έπαιρναν ενισχύσεις, ανακεφαλαιοποιήσεις κλπ. Οι δεύτεροι θα πετούσαν από πάνω τους τα ελληνικά ομόλογα, εξασφαλίζοντας μέσω και των νέων δανείων ότι θα μας ξεζουμίζουν στο διηνεκές.

Τα συμφέροντα που διακυβεύονταν ήταν πολλά και η συνεργασία μεταξύ των ντόπιων και ξένων «λύκων» ήταν απαραίτητη. Το ομολογούσαν εμμέσως ακόμα και διακεκριμένα πρώην στελέχη του ΔΝΤ, που παραδέχονταν: «Οι ξένοι έχουν το 70% των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου. Από το υπόλοιπο 30%, το μεγαλύτερο τμήμα (56 δισ. ευρώ) έχουν οι ελληνικές τράπεζες...»¹

Για να δούμε πως στήθηκε και που απέβλεπε το «κόλπο» θα πρέπει να θυμηθούμε την ακριβή εθνικότητα των διεθνών τοκογλύφων της χώρας όταν ψηφίστηκε το Μνημόνιο: Η συνολική έκθεση της Ελλάδας, το σύνολο δηλαδή του δημόσιου και ιδιωτικού της χρέους σε ξένες τράπεζες έως τον Ιούνη του 2010 ανερχόταν σε 252,1 δισ. δολάρια². Το 73,3% του παραπάνω ποσού (184,7 δισ. δολάρια) ήταν οφειλή προς γαλλικές (83,1 δισ.), γερμανικές (65,4 δισ.) και αμερικανικές (36,2 δισ.) τράπεζες. Ας παρακολουθήσουμε τι συνέβη στη συνέχεια:

• Έξι μήνες από την εφαρμογή του Μνημονίου, το Δεκέμβρη του 2010, η έκθεση των ξένων τραπεζών στο συνολικό ελληνικό εξωτερικό χρέος είχε μειωθεί στα145,7 δισ. δολάρια³ και πιο συγκεκριμένα η οφειλή προς γαλλικές τράπεζες μειώθηκε στα 56,7 δισ., προς γερμανικές στα 34 δισ. και προς αμερικανικές στα 7,3 δισ. δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι: Μέσα σε έξι μόλις μήνες από την εφαρμογή του Μνημονίου οι ξένες τράπεζες σε απόλυτη συνεργασία με την εγχώρια πλουτοκρατία, μείωσαν τις επισφάλειες στην Ελλάδα κατά 42%! Ξεφορτώθηκαν δηλαδή πάνω από 100 δισεκατομμύρια!
• Στον ένα χρόνο μετά το Μνημόνιο, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι είχαν φροντίσει οι τράπεζες τους να μην είναι εκτεθειμένες στην Ελλάδα με περισσότερα από 9 έως 15,5 και από 6 έως 10,2 δισ. ευρώ, αντίστοιχα⁴.
• Στις 31/12/2011η έκθεση των ξένων τραπεζών στο ελληνικό δημόσιο χρέος είχε πια μειωθεί, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας, μόλις στα 35 δισεκατομμύρια (από 252,1 πριν το Μνημόνιο)...

Εν ολίγοις:

    Η πολιτική των Μνημονίων εξασφάλισε στους τραπεζίτες τον απαραίτητο χρόνο και τις απαραίτητες «διευκολύνσεις» για να οργανωθούν και να ξεφορτωθούν μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους, εισπράττοντας βέβαια παχυλούς τόκους. Έτσι, με την εφαρμογή του Μνημονίου, ντόπιοι και ξένοι δανειστές λεηλάτησαν τον ελληνικό λαό και παράλληλα, οι μεν έλαβαν πακτωλό «πακέτων», οι δε φρόντισαν να απαλλαγούν από μεγάλο μέρος των ελληνικών ομολόγων.

   Αυτή είναι η ιστορία των «λαθών» της τρόικας. Δηλαδή: Ουδέν λάθος! Αντιθέτως το μόνο λάθος που υπάρχει είναι να παραμυθιαστούμε με τον  επικοινωνιακό κοπανιστό αέρα περί «λάθους». Που συντηρείται πολλαπλώς: Κι από εκείνους που μιλούν για «αξιοποίηση» αυτών των δήθεν «λαθών», κι από τους άλλους που αναζητούν «φίλους» ανάμεσα στα «βουβάλια» που τσακώνονται και αλληλοκατηγορούνται για «λάθη». Αλλά τα «βουβάλια» ένα λάθος δεν θα διαπράξουν ποτέ: Να διαλύσουν την ενότητά τους για χάρη των «βατράχων».

*

1) Μιράντα Ξαφά, «Τελευταία επιλογή, η αναδιάρθρωση», «Καθημερινή», 30/1/2011.

2) Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, έκθεση Δεκέμβρη 2010.

3) Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, έκθεση Ιούνη 2011.

4) Εκτιμήσεις της Goldman Sachs, «Ριζοσπάστης», 22/4/2011 και Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, «Καθημερινή», 12/6/2011.

http://www.enikos.gr/