Τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους, μπροστά στη δίκαιη οργή και αγανάκτηση που νιώθουν, για τη βία κατά των γυναικών με όποια μορφή και αν εκφράζεται αντάλλαξαν την Τετάρτη 30 Νοέμβρη, εργαζόμενοι που παραβρέθηκαν στο ΕΚΘ, σε εκδήλωση που διοργάνωσαν από κοινού τα Σωματεία Επισιτισμού - Τουρισμού, Λογιστών, Εμποροϋπαλλήλων και οι σύλλογοι γυναικών και οι ομάδες της ΟΓΕ στο Δήμο Θεσσαλονίκης.
«Με αφορμή την 25η Νοέμβρη, Παγκόσμια μέρα κατά της βίας των γυναικών, σημείωσε η Βιργινία Τατσιούδη μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ, το ταξικό εργατικό κίνημα, το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα αποκαλύπτουν το πραγματικό πρόσωπο της βίας των εκμεταλλευτών μας που τσακίζει τις ζωές μας».
«Ως ταξικό εργατικό κίνημα και ως ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, σημείωσε, αποκαλύπτουμε όλα τα πρόσωπα της βίας κατά των γυναικών που κρύβουν οι εκμεταλλευτές του μόχθου μας, αλλά ταυτόχρονα φωτίζουμε κυρίως τη ρίζα της βίας κατά των γυναικών και οργανώνουμε την πάλη ενάντια σ’ αυτούς που την τρέφουν, ενάντια σ’ αυτούς που τη γεννούν. Η σεξουαλική βία και κακοποίηση, που φτάνει ακόμα και στο βιασμό ή τη δολοφονία αποτελεί την πιο ακραία, αποκρουστική και πιο χυδαία μορφή βίας».
«Η βία κατά των γυναικών, πρόσθεσε, δεν περιορίζεται μόνο στη σωματική, λεκτική, ψυχολογική σεξουαλική κακοποίηση στην εργασία, μέσα στην οικογένεια, στη διαπροσωπική σχέση.
Βία είναι το συνολικό τσάκισμα της εργασιακής, της οικογενειακής, της προσωπικής μας ζωής, η έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας και της ζωής μας, των εργασιακών μας δικαιωμάτων, της μητρότητας. Δεν είναι ατομικό ζήτημα της γυναίκας να «σπάσει τη σιωπή» της, όπως προβάλλεται από τη σημερινή κυβέρνηση και άλλα κόμματα, τα ΜΜΕ, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Το θάρρος, η τόλμη, η χειραφέτηση και η αντοχή απέναντι στις πιέσεις μπορούν να αναπτυχθούν στο έδαφος της συλλογικότητας, της συναδελφικότητας, της αλληλεγγύης, που είναι το πραγματικό «δίχτυ ασφαλείας» στους χώρους δουλειάς, είναι η “ασπίδα προστασίας” για τη γυναίκα
Στο ερώτημα λοιπόν πως μπορεί μία γυναίκα να αποκρούσει και να αντισταθεί σε τέτοια φαινόμενα; η Βιργινία Τατσιούδη ξεκαθάρισε ότι «με αυτά τα δεδομένα που ζούμε καταλαβαίνουμε ότι δεν αρκεί μόνο να σπάσουν οι γυναίκες τη σιωπή τους για τη βία στις διαπροσωπικές, οικογενειακές σχέσεις και να αλλάξει το νομικό πλαίσιο. Η ΟΓΕ και τα ταξικά σωματεία, το ΠΑΜΕ, προβάλλουν και διεκδικούν όλες τις προϋποθέσεις οικονομικές και κοινωνικές που είναι απαραίτητες για να σηκώσουν κεφάλι οι γυναίκες και να καταγγείλουν, να αντιπαλέψουν κάθε μορφής βία, αλλά και να απεγκλωβιστούν από παθογόνες οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις.
Γι αυτό απαιτούμε μέτρα στήριξης των εργαζόμενων, των άνεργων γυναικών, των γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Γι αυτό διεκδικούμε μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, κατοχυρωμένους από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να μπορέσουν οι γυναίκες να σταθούν με αξιοπρέπεια στα πόδια τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους».
«Δίπλα σε όλα αυτά προβάλλουμε τη δράση του γυναικείου συλλόγου, του σωματείου, ως κυψέλη για να βρει η γυναίκα το κουράγιο, την αλληλεγγύη, τη δύναμη να αλλάξει τη ζωή της μαχόμενη.Όσο η υπόθεση της βίας και της κακοποίησης αρχίζει και τελειώνει στην ατομική καταγγελία της γυναίκας (και μάλιστα διαδικτυακά) τόσο παραμένει αποκλειστικά ατομική της υπόθεση η εξασφάλιση των παραγόντων (οικονομικών, κοινωνικών) για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της».
«Επιδιώκουμε, τόνισε καταλήγοντας η Βιργινία Τατσιούδη, να κλιμακωθεί η πάλη γύρω από τέτοια ζητήματα, που φυσικά δεν είναι αποκομμένα από το συνολικό πλαίσιο πάλης μας, ούτε έρχονται σε αντιπαράθεση με αυτό. Πόσο μάλλον δεν ερχόμαστε σε αντιπαράθεση με τους άντρες συναδέλφους μας, που κάτω από το ίδιο μετερίζι αγωνιζόμαστε και παλεύουμε για δουλειά και ζωή με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Συνεχίζουμε μαχητικά δυναμώνοντας τον συλλογικό αγώνα για να διεκδικήσουμε τη ζωή που έχουμε ανάγκη σήμερα, τον 21ο αιώνα, και τις κοινωνικές προϋποθέσεις που θα μας εξασφαλίζουν όχι μόνο αξιοπρεπή ζωή με δικαιώματα, αλλά και ισότιμες σχέσεις συντροφικότητας».
Χαρακτηριστικά της αγριότητας που βιώνουν οι γυναίκες στους χώρους δουλειάς ήταν τα όσα τόνισε στην παρέμβαση της η Βάνια Βαλκάνοβα, αντιπρόεδρος σωματείου εργαζομένων στο ξενοδοχείο THE MET. Στάθηκε ιδιαίτερα στα προβλήματα που βιώνουν οι εργαζόμενες που είναι στην οροφοκομία (το ξενοδοχειακό τμήμα που ασχολείται με το καθαρισμό και εφοδιασμό των δωματίων).
«Η ίδρυση του σωματείου έδωσε πνοή στις εργαζόμενες, είπε χαρακτηριστικά. Ήδη έχουν σταματήσει να κάνουν απλήρωτες υπερωρίες και σήμερα, διεκδίκησαν και έχουν επιτέλους, και διάλειμμα που χρόνια τις το στερούσαν. Η δύναμη βρίσκεται στο συλλογικό αγώνα», είπε χαρακτηριστικά.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και αντιπροσωπεία του νεοσυσταθέντος Συλλόγου Φοιτητών επιστημών υγείας του ΔΗΠΑΕ
Η Φιλαρέτη Αρκουδοχωρίτου, πρόεδρος του συλλόγου μετέφερε την εμπειρία των φοιτητριών της Μαιευτική που έπεσαν θύματα κακοποίησης από καθηγητή τους. Μάλιστα στάθηκε στο γεγονός ότι οι καταγγελίες των φοιτητριών έγιναν αφού πρώτα κατάφεραν να πάρουν πτυχίο μιας και η απειλή που δέχονταν μεταξύ άλλων ήταν ότι δεν θα το έπαιρναν αν μιλούσαν.
Φαίνεται ξεκάθαρα πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει δυνατός και αγωνιστικός φοιτητικός σύλλογος που θα αποτελεί το αποκούμπι του φοιτητή σε κάθε πτυχή της ζωής του τόνισε χαρακτηριστικά. Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του ο σύλλογος μας μπήκε μπροστά σε τέτοια φαινόμενα και έδειξε έμπρακτα τη συμπαράστασή του στεκόμενος έμπρακτα στο πλευρό αυτών των φοιτητριών.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου