Ἐπεκτείνετε τώρα τά χωρικά ὕδατα στά 12 μίλια καί σχίσατε τό μνημόνιο τῶν Ἀθηνῶν

Ὕπουλη ἐπέκτασις τῆς αἰγιαλίτιδος ζώνης τῆς φιλοτουρκικῆς Κυβερνήσεως τῆς Λιβύης ὑπό τόν Ντμπεϊμπά – Ἡ Ἄγκυρα παραβιάζει τήν Διακήρυξη μέσῳ τρίτων, πού δέν δεσμεύονται ἀπό αὐτήν! – Μονομερής ἐνέργεια μέσῳ ἀντιπροσώπων – Ἐπείγει ἡ ἐπέκτασίς μας νοτίως τῆς Κρήτης σέ συνεννόηση μέ τήν Αἴγυπτο.

Κάποιοι ἔσπευσαν νά πανηγυρίσουν ὅταν συνετάχθη ἡ Διακήρυξις τῶν Ἀθηνῶν, προσπαθῶντας νά μᾶς πείσουν ὅτι ἔγινε τό πρῶτο βῆμα γιά τήν προσέγγιση Ἑλλάδος Τουρκίας καί γιά τήν ἐγκαθίδρυση σχέσεων ἀμοιβαίας κατανοήσεως μεταξύ τῶν δύο κρατῶν. 

Οἱ ἴδιοι χθές ἤθελαν νά μᾶς πείσουν ὅτι ἡ ἀπόφασις τῆς φιλοτουρκικῆς Κυβερνήσεως τῆς Λιβύης νά ἐπεκτείνει τά χωρικά της ὕδατα στά 12 μίλια, εἶναι μία «συνηθισμένη κίνησις, ἡ ὁποία δέν ἐπηρεάζει τά ἑλληνικά συμφέροντα καί δέν ἀνησυχεῖ τήν Ἑλλάδα»! 

Ἐπειδή δέν εἶναι ἔτσι, ἐπειδή πρόκειται γιά ἐνέργεια πού μεθοδεύθηκε σέ συνεργασία μέ τήν Ἄγκυρα καί διά τῆς ὁποίας θίγονται ζωτικά συμφέροντα τῆς χώρας μας στήν ἀνατολική Μεσόγειο, εἶναι ἐπιβεβλημένη ἡ ἄμεσος ἀντίδρασις τῶν Ἀθηνῶν.

Καλοῦμε, λοιπόν, τήν ἑλληνική Κυβέρνηση νά προβεῖ ἀμέσως σέ δύο ἐνέργειες.

Κ. Μητσοτάκη:

– Λάβετε τήν ἀπόφαση ἐπεκτάσεως τῶν χωρικῶν ὑδάτων τῆς Ἑλλάδος στά 12 μίλια μέ ἄμεσο ἐφαρμογή της.

– Πετάξτε στόν κάλαθο τῶν ἀχρήστων τήν Διακήρυξη τῶν Ἀθηνῶν, ἀφοῦ ἡ Τουρκία ἤδη τήν ἔχει παραβιάσει. Ἔστω ἐμμέσως. Ἔστω μέσῳ ἀντιπροσώπου. Οἱ προοπτικές ἀποκαταστάσεως φιλικῶν σχέσεων μέ τήν Ἄγκυρα ἔχουν ἐξανεμισθεῖ.

Τήν ἀποκάλυψη ἔκανε χθές ἡ ἐφημερίς «Καθημερινή», ἡ ὁποία ἐδημοσίευσε τόν χάρτη τόν ὁποῖο παραθέτουμε καί στόν ὁποῖο ἐμφαίνονται οἱ ζῶνες τῶν 12 μιλίων, καθώς καί ἡ συνορεύουσα ζώνη τῶν 24 μιλίων. 

Πρέπει, ἐπίσης, νά παρατηρήσουμε ὅτι οἱ δύο ζῶνες δέν ἐκκινοῦν ἀπό τίς ἀκτές, ἀλλά ἀπό τήν «γραμμή βάσεως» στήν ἔξοδο τοῦ κόλπου τῆς Σύρτης. Τό σημεῖο αὐτό πρέπει, ἐπίσης, νά μᾶς ἀπασχολήσει κατά τόν καθορισμό τῶν δικῶν μας χωρικῶν ὑδάτων καί θαλασσίων ζωνῶν, ἀλλά δέν εἶναι τῆς παρούσης.

Ὅπως ἀκριβῶς εἶχε γίνει καί μέ τό τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, τό ὁποῖο οἱ δύο χῶρες διατηροῦν σέ ἰσχύ, ἔτσι καί μέ τήν ἐπέκταση τῶν χωρικῶν της ὑδάτων ἡ Λιβύη ἔσπευσε νά κοινοποιήσει στόν ΟΗΕ τήν σχετική ἀπόφαση τοῦ ὑπουργικοῦ της συμβουλίου.

Ὑπενθυμίζεται ὅτι μέ τήν Διακήρυξη τῶν Ἀθηνῶν, Ἑλλάς καί Τουρκία ἐδεσμεύθησαν νά ἀπέχουν μονομερῶν ἐνεργειῶν. Ἡ Λιβύη, βεβαίως, δέν δεσμεύεται, ὁπότε ἡ Τουρκία καθωδήγησε αὐτήν νά ἀναλάβει τήν μονομερῆ ἐνέργεια ἐπεκτάσεως τῶν χωρικῶν της ὑδάτων. Ἡ ἐνέργεια αὐτή ἔχει ἄμεσες ἐπιπτώσεις στήν ὁριοθέτηση ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδος, ἐνῷ ἀποτελεῖ στοιχεῖο ἰσχυροποιήσεως τοῦ τουρκο-λιβυκοῦ μνημονίου, τό ὁποῖο θεωρεῖται μέν ἀπό τήν Ἑλλάδα παράνομο, ὅμως παραμένει σέ ἰσχύ. 

Ἐνῷ, λοιπόν, ἡ κοινή λογική ὑποδεικνύει ὅτι ἡ ὑπογραφή τῆς Διακηρύξεως τῶν Ἀθηνῶν ἔπρεπε νά γίνει ταὐτοχρόνως μέ τήν ἀποκήρυξη τοῦ τουρκο-λιβυκοῦ μνημονίου ἀπό τήν Ἄγκυρα, ἡ τελευταία χρησιμοποιεῖ τό ἐνεργούμενό της, τήν κυβέρνηση Ντμπεϊμπά τῆς Τριπόλεως γιά νά τό ἰσχυροποιήσει καί νά δημιουργήσει ἐφαλτήριο γιά περισσότερες διεκδικήσεις. Τό ἔχουμε, ἄλλως τε, ξαναγράψει. Γιά τήν Τουρκία, κάθε συμβιβασμός καί κάθε κίνησις προσεγγίσεως εἶναι ἁπλῶς βῆμα πρός τήν ἑπομένη δέσμη διεκδικήσεων.

Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ τελευταία λιβυκή ἐνέργεια στρέφεται ἀμέσως ἐναντίον τῆς Αἰγύπτου καί ἐμμέσως ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος. Διεκδικεῖ μίαν ἐπέκταση τῆς θαλασσίας ζώνης της πρός Ἀνατολάς εἰς βάρος τῆς ἀντιστοίχου τῆς Αἰγύπτου, παρ’ ὅτι, μάλιστα, ἡ τελευταία εἶχε μονομερῶς κηρύξει περιοχή ἀσκήσεως δικῶν της κυριαρχικῶν δικαιωμάτων τήν ζώνη αὐτή. Τέτοιες ζῶνες, ὅμως, πρέπει νά ὁριοθετοῦνται μέ διμερεῖς συμφωνίες, προκειμένου νά ἔχουν ὑπόσταση, κατά τό Δίκαιο τῆς Θαλάσσης.

Ἐπανερχόμεθα, λοιπόν, πρός τήν ἑλληνική Κυβέρνηση, τονίζοντας ὅτι εἶναι ἐπιβεβλημένο νά μεταβεῖ ἀμέσως ὁ Πρωθυπουργός στό Κάϊρο, νά συναντηθεῖ μέ τόν Πρόεδρο Σίσι καί νά συνομολογηθεῖ διμερής συμφωνία, πού θά διασφαλίζει τά ἑλληνικά καί τά αἰγυπτιακά συμφέροντα στήν περιοχή. 

Μπορεῖ νά εἶναι ἡ συμφωνία αὐτή συμπληρωματική πρός τήν μερική ὁριοθέτηση πού συνωμολόγησαν οἱ ὑπουργοί Ἐξωτερικῶν τῶν δύο χωρῶν, Νῖκος Δένδιας καί Σαμέχ Σούκρι, στίς 6 Αὐγούστου τοῦ 2020. Μία τέτοια διμερής συμφωνία ἀνατρέπει καί τήν ἐπέκταση τῆς Λιβύης στήν καθ’ ἡμᾶς θάλασσα καί τό τουρκο-λιβυκό μνημόνιο.

Εἶναι, λοιπόν, πολύ πιό ἄμεσο, πολύ πιό ἀπαραίτητο ἀπό ὁποιοδήποτε ἐσωτερικό πολιτικό ζήτημα ἡ ἄμεσος ἀντιμετώπισις τῆς νέας καταστάσεως πού διαμορφώνουν Τουρκία καί Λιβύη στήν περιοχή. 

Οἱ Αἰγύπτιοι τό γνωρίζουν καλά. Καλό εἶναι, λοιπόν, καί στήν Ἀθήνα νά παραγκωνισθοῦν οἱ κύκλοι ἐκεῖνοι πού ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ κίνησις τῆς Λιβύης εἶναι «συνηθισμένη» καί νά ἀναληφθεῖ ἡ ἐθνική προσπάθεια γιά τήν διασφάλιση τῶν ἑλληνικῶν συμφερόντων στήν ἀνατολική Μεσόγειο. Σέ ἀγαστή συμπόρευση μέ τήν Αἴγυπτο.

ΕΣΤΙΑ 29/12/23