Πέθανε χθες τη νύχτα, πλήρης ημερών, η Βούλα Δαμιανάκου, συγγραφέας, μεταφράστρια, ποιήτρια, αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης και σύντροφος του Βασίλη Ρώτα.
Γεννήθηκε στη Μάνη,στην Πάνιτσα Λακωνίας το 1914 και υπήρξε σύντροφος, συνεργάτης και ταγμένη (μαζί με την κόρη της, τη ζωγράφο Ελένη Βασιλοπούλου) στη μνήμη και το έργο του Βασίλη Ρώτα.
Η Βούλα Δαμιανάκου ήταν πεζογράφος, ποιήτρια, μεταφράστρια, αλλά και αγωνίστρια παρούσα στους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες του τόπου. Δεν έπαψε να καταγράφει, συμμετέχοντας παράλληλα σε πρώτο πρόσωπο, τις συλλογικές μας περιπέτειες, από την Εθνική Αντίσταση έως τις σημερινές δραματικές εμπλοκές της χώρας.
Είναι η γυναίκα που φιλοξένησε τον διωκόμενο ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτζαλάν (και παραλίγο να καταδικαστεί), που αρνήθηκε -μολονότι είχε ανάγκη- τη β' κατηγορίας τιμητική σύνταξη, που ξέκοψε από την ΑΕΠΙ, ως κληρονόμος και συνδημιουργός του έργου του Ρώτα (μεταξύ άλλων το «Ενας όμηρος» και οι «Ορνιθες»), επειδή δεν άντεχε τον γραφειοκρατικό βρόχο...
Σε σχετική επιστολή της, στις 22.9.2011,έγραφε: «το θεωρώ έσχατο κατάντημα για μια που αγωνίστηκε όλη της τη ζωή για την ελευθερία να πεθαίνει σκλάβα της ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ (η ενέργεια της ΑΕΠΙ να δώσει στον εαυτό της το δικαίωμα να με γράψει _ στα ενενήντα ένα χρόνια μου _ στο ΙΚΑ, παρά τη θέλησή μου, εν αγνοία μου και γνωρίζοντας τι έχει προηγηθεί, θα ταίριαζε σε κάποιον που ανήκε πάππου προς πάππου σε γενιά σκλάβων κι ερωτευμένων με τη σκλαβιά τους, κι όχι σε αγωνιστή της ελευθερίας)».
Μετέφρασε το σύνολο των έργων του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, κατά το μεγαλύτερο μέρος με τον Βασίλη Ρώτα, καθώς και Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.
Συνεργάστηκε επίσης με το περιοδικό Λαϊκός Λόγος (1966-1967), με τα ψευδώνυμα Αλκυόνα, Αλκυών, Ειρήνη Πεζοπόρου.
Για την απώλεια της Βούλας Δαμιανάκου, ο Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Αριστείδης Μπαλτάς δήλωσε:
Η Βούλα Δαμιανάκου, υπήρξε μια εμβληματική μορφή. Όχι μόνο γιατί αγάπησε τόσο βαθιά την ελληνική γραμματεία, ούτε γιατί με την πένα της «δάμασε» τις λέξεις. Αλλά και γιατί η ίδια δεν «δαμάστηκε» ποτέ. Ακατάβλητη και ανυποχώρητη στις αρχές της, δεν έπαψε ούτε στιγμή να είναι παρούσα από την Εθνική Αντίσταση μέχρι τους σύγχρονους κοινωνικούς αγώνες. Εκφράζω στους οικείους της τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια.
Ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης εξέφρασε τα συλληπητήρια του στους οικείους της επισημαίνοντας:
«Η αγωνίστρια Βούλα Δαμιανάκου, ένας σπουδαίος πνευματικός άνθρωπος, μια θαρραλέα γυναίκα με ανυπότακτη συνείδηση, έφυγε από κοντά μας, αφήνοντας όμως πλούσια πνευματική και αγωνιστική παρακαταθήκη. Στην κόρη της, ζωγράφο Ελένη Βασιλοπούλου, και στους οικείους της θερμά συλλυπητήρια».
Γεννήθηκε στη Μάνη,στην Πάνιτσα Λακωνίας το 1914 και υπήρξε σύντροφος, συνεργάτης και ταγμένη (μαζί με την κόρη της, τη ζωγράφο Ελένη Βασιλοπούλου) στη μνήμη και το έργο του Βασίλη Ρώτα.
Η Βούλα Δαμιανάκου ήταν πεζογράφος, ποιήτρια, μεταφράστρια, αλλά και αγωνίστρια παρούσα στους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες του τόπου. Δεν έπαψε να καταγράφει, συμμετέχοντας παράλληλα σε πρώτο πρόσωπο, τις συλλογικές μας περιπέτειες, από την Εθνική Αντίσταση έως τις σημερινές δραματικές εμπλοκές της χώρας.
Είναι η γυναίκα που φιλοξένησε τον διωκόμενο ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτζαλάν (και παραλίγο να καταδικαστεί), που αρνήθηκε -μολονότι είχε ανάγκη- τη β' κατηγορίας τιμητική σύνταξη, που ξέκοψε από την ΑΕΠΙ, ως κληρονόμος και συνδημιουργός του έργου του Ρώτα (μεταξύ άλλων το «Ενας όμηρος» και οι «Ορνιθες»), επειδή δεν άντεχε τον γραφειοκρατικό βρόχο...
Σε σχετική επιστολή της, στις 22.9.2011,έγραφε: «το θεωρώ έσχατο κατάντημα για μια που αγωνίστηκε όλη της τη ζωή για την ελευθερία να πεθαίνει σκλάβα της ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ (η ενέργεια της ΑΕΠΙ να δώσει στον εαυτό της το δικαίωμα να με γράψει _ στα ενενήντα ένα χρόνια μου _ στο ΙΚΑ, παρά τη θέλησή μου, εν αγνοία μου και γνωρίζοντας τι έχει προηγηθεί, θα ταίριαζε σε κάποιον που ανήκε πάππου προς πάππου σε γενιά σκλάβων κι ερωτευμένων με τη σκλαβιά τους, κι όχι σε αγωνιστή της ελευθερίας)».
Μετέφρασε το σύνολο των έργων του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, κατά το μεγαλύτερο μέρος με τον Βασίλη Ρώτα, καθώς και Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.
Συνεργάστηκε επίσης με το περιοδικό Λαϊκός Λόγος (1966-1967), με τα ψευδώνυμα Αλκυόνα, Αλκυών, Ειρήνη Πεζοπόρου.
Για την απώλεια της Βούλας Δαμιανάκου, ο Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Αριστείδης Μπαλτάς δήλωσε:
Η Βούλα Δαμιανάκου, υπήρξε μια εμβληματική μορφή. Όχι μόνο γιατί αγάπησε τόσο βαθιά την ελληνική γραμματεία, ούτε γιατί με την πένα της «δάμασε» τις λέξεις. Αλλά και γιατί η ίδια δεν «δαμάστηκε» ποτέ. Ακατάβλητη και ανυποχώρητη στις αρχές της, δεν έπαψε ούτε στιγμή να είναι παρούσα από την Εθνική Αντίσταση μέχρι τους σύγχρονους κοινωνικούς αγώνες. Εκφράζω στους οικείους της τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια.
Ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης εξέφρασε τα συλληπητήρια του στους οικείους της επισημαίνοντας:
«Η αγωνίστρια Βούλα Δαμιανάκου, ένας σπουδαίος πνευματικός άνθρωπος, μια θαρραλέα γυναίκα με ανυπότακτη συνείδηση, έφυγε από κοντά μας, αφήνοντας όμως πλούσια πνευματική και αγωνιστική παρακαταθήκη. Στην κόρη της, ζωγράφο Ελένη Βασιλοπούλου, και στους οικείους της θερμά συλλυπητήρια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου