Ο Τσίπρας, ο Μητσοτάκης και τα ορφανά της κεντροαριστεράς

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αισθάνεται προδομένη. Οι ελπίδες και οι προσδοκίες δεν επιβεβαιώθηκαν, η όποια αξιοπιστία απολέσθηκε και η εμπιστοσύνη των πολιτών χάθηκε

του Αντώνη Καρακούση

Η πρώτη φθινοπωρινή δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας επιβεβαιώνει τα περισσότερα των ευρημάτων που σχεδόν όλες εταιρίες ερευνών είχαν εντοπίσει και πριν το καλοκαίρι.

Η φθορά της κυβέρνησης είναι εμφανής διά γυμνού οφθαλμού. Το 80% των ερωτηθέντων δηλώνει απογοητευμένο και αποστασιοποιείται από τη διακυβέρνηση του κ.Τσίπρα.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αισθάνεται προδομένη. Οι ελπίδες και οι προσδοκίες δεν επιβεβαιώθηκαν, η όποια αξιοπιστία απολέσθηκε και η εμπιστοσύνη των πολιτών χάθηκε.

Εξ αυτού του λόγου οι μισοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ απομακρύνονται ή αποστασιοποιούνται, αλλά μόνο το 10% κατευθύνεται προς τη Νέα Δημοκρατία.

Η μεγάλη μάζα των απογοητευμένων ψηφοφόρων του κ.Τσίπρα αποστρέφει μεν την κεφαλή από τον πρωθυπουργό, αλλά κατευθύνεται προς την αποχή, το λευκό και το άκυρο.

Πρόκειται κυρίως για αντιδεξιούς ψηφοφόρους, οι οποίοι δεν είναι εύκολο, για λόγους ιστορικούς και άλλους, να μετακινηθούν προς τη Νέα Δημοκρατία.

Προτιμούν, κατά τα φαινόμενα, να μείνουν σπίτι τους ή να πάνε για ψάρεμα παρά να ψηφίσουν. Ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να συσπειρώνει το κόμμα του, να επιτυγχάνει διαφορά ασφαλείας και να δημιουργεί προϋποθέσεις εκλογικής επικράτησης όταν και όποτε στηθούν οι κάλπες, αλλά ρεύμα μαζικής μετακίνησης και υποστήριξης για τη φιλελεύθερη παράταξη δεν συγκροτεί.

Ωστόσο ,σύμφωνα με τα ευρήματα της συγκεκριμένης έρευνας, αλλά και εκείνων που προηγήθηκαν, μπορεί να επιβεβαιώνεται η αδυναμία της φιλελεύθερης παράταξης να προσελκύσει τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του κ.Τσίπρα, αλλά πρωτίστως αποδεικνύεται ότι το σχήμα της νέας Αριστεράς δεν δύναται να υποκαταστήσει και να καλύψει το κενό της κεντροαριστεράς.

Αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο εύρημα των ερευνών προσέγγισης των διαθέσεων της κοινής γνώμης.

Η κεντροαριστερά, η ευρύτερη δηλαδή δημοκρατική παράταξη που πρωταγωνίστησε επί δεκαετίες στην πολιτική ζωή της χώρας υποαντιπροσωπεύεται ή καλύτερα δεν εκπροσωπείται επαρκώς από τις υπάρχουσες δυνάμεις στο χώρο του κέντρου.

Οι περισσότεροι των ψηφοφόρων αντιμετωπίζουν τα σχήματα αυτά ως δυνάμει συνεταίρους είτε της Νέας Δημοκρατίας είτε του ΣΥΡΙΖΑ.

Ήλπισαν κάποια στιγμή ότι ο κ.Τσίπρας θα προσφέρει τη διέξοδο, αλλά απογοητεύθηκαν απολύτως από τη διακυβέρνησή του, από την αποτυχία και την παροιμιώδη ανικανότητα που επέδειξαν προσβεβλημένοι υπουργοί του. Και τον εγκαταλείπουν βεβαίως, χωρίς ωστόσο να βρίσκουν που να πάνε.

Όσο λοιπόν το κενό αυτό διατηρείται και οι υπάρχοντες πολιτικοί σχηματισμοί δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις ανάγκες και τις απαιτήσεις αυτής της μερίδας των ψηφοφόρων, η ελληνική πολιτική δεν θα βρίσκει τη σταθερότητα που επιζητεί.

Θα αναδεικνύει συνεχώς ασθενείς κυβερνήσεις, από τη στάση και τη δράση των οποίων θα ευνοούνται μόνο να λαϊκιστικά άκρα, τόσο της δεξιάς, όσο και της αριστεράς.
http://www.tovima.gr/