του Γιώργου Σπύρου
Ο μήνας έχει 14.
Άλλες 14 μέρες ανασφάλιστος.
Κάθε μήνα τα ίδια. Τις δυο πρώτες εβδομάδες σχεδόν πάντα ανασφάλιστος.
«Δεν έχει ενημερωθεί ακόμη το ηλεκτρονικό μας σύστημα….» είναι η μόνιμη επωδός από τον ΕΦΚΑ.
«Και γιατί δεν ενημερώνεται έγκαιρα το γαμ…..νο το σύστημα; Αφού πλήρωσα κανονικά, πριν από το τέλος του προηγούμενου μήνα. Και μάλιστα διατραπεζικά. Με το χέρι τα περνάτε στη βάση δεδομένων;»
«Κύριε δεν είμαστε αρμόδιοι».
«Ποιος είναι αρμόδιος; Δικός σας δεν είναι ο ΑΜΚΑ μου; Βρίσκομαι στο νοσοκομείο με οξεία λοίμωξη και δεν με δέχονται γιατί φαίνομαι ανασφάλιστος (αυτό ήταν ψεματούρα για να τους στριμώξω). Που να απευθυνθώ;»
«Τι να σας πω κύριε μου, δεν ξέρω, απευθυνθείτε στο ΤΥΔΕ, μόλις ενημερωθεί το σύστημα, το πρόβλημα σας θα λυθεί».
Τώρα δέσαμε….. Το ΤΥΔΕ δεν σηκώνει ποτέ τηλέφωνο. Θαρρείς πως τους το έχουνε κόψει. Και αν πας εκεί θα πάθεις κατάθλιψη. Κάτι φρικαρισμένοι υπάλληλοι στα όρια της παράνοιας, κρυμμένοι πίσω από στοίβες χαρτιά που δεν τους ξετρυπώνει από το λαγούμι τους ούτε λαγόσκυλο.
Ωστόσο εγώ πληρώνω κανονικά τις ασφαλιστικές μου εισφορές και μάλιστα σε δυο ταμεία παρακαλώ, (ΟΑΕΕ και Ταμείο Νομικών), ενώ ιατροφαρμακευτικά πληρώνω στο ΤΥΔΕ. Όλα αυτά θεωρητικά έχουν ενοποιηθεί υπό τον ΕΦΚΑ (το λέει και τα όνομα: Ενιαίος Φορέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων) και έτσι θα πάρω σύνταξη μόνο από ένα ταμείο και αυτή πετσοκομμένη . Βλέπετε η ενοποίηση αφορά μόνο τις συντάξεις….. Όχι και τις εισφορές. Ας είναι….. Αυτό είναι το λιγότερο.
Εντωμεταξύ κάθε φορά που πάω σε γιατρό, μόλις πληκτρολογήσει τον ΑΜΚΑ μου, η ξευτίλα πάει σύννεφο: «Κύριε δεν μπορώ να συνταγογραφήσω γιατί δεν είσαστε ταμειακά ενήμερος. Πρέπει να ταχτοποιήσετε πρώτα τις ασφαλιστικές σας εισφορές».
Τι να ταχτοποιήσω; Πόσο άλλο να τις ταχτοποιήσω τις γαμ….νες;
Πρέπει να το πάρω απόφαση. Είμαι ασφαλισμένος εκ περιτροπής. Κάθε μήνα από μισό μήνα. Στο γιατρό πρέπει να πηγαίνω από τις δεκαπέντε του μηνός και μετά. Πιο νωρίς είναι τζάμπα κόπος.
Τι γίνεται όμως άμα το πράγμα επείγει;
Εδώ σε θέλω μάγκα μου!
Πρέπει πρώτα να σου γράψει ο γιατρός εξετάσεις σε ανεπίσημο χαρτί, μετά να βρεις φίλο μικροβιολόγο να σε πιστώσει και όταν έρθει η ώρα σου και ενημερωθεί το σύστημα, τότε να ξαναπάς στο γιατρό, να σου ξαναγράψει τις εξετάσεις ηλεκτρονικά και μετά να ξαναπάς στον μικροβιολόγο με την ηλεκτρονική φόρμα του ΕΟΠΥΥ, για να καταχωρήσει τη φόρμα στο σύστημα και να πληρωθεί για τις εξετάσεις που σου έκανε.
Τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρει…. Άμα έχεις τα χρήματα, πληρώνεις και κάνεις τη δουλειά σου. Αλλά επί της ουσίας είσαι ανασφάλιστος. Αλιά από αυτόν που δεν έχει τα λεφτά να πληρώσει τα ιατροφαρμακευτικά του από την τσέπη του. Αυτόν τον αφήνουν ανασφάλιστο, ενώ του έχουν πάρει μέσω των ασφαλιστικών εισφορών και τα λίγα λεφτά που είχε, με τα οποία θα μπορούσε να πάει μόνος του στο γιατρό.
Δεν ξέρω πόσο ταλαιπωρούνται οι άλλοι ασφαλισμένοι, αλλά σίγουρα οι δικηγόροι του ΤΥΔΕ είμαστε πρωταθλητές σε αυτή τη ταλαιπωρία.
Αν ζούσαμε σε κάποια κανονική χώρα αυτά φυσικά δεν θα γινόντουσαν, αλλά και αν συνέβαινε καμιά αρρυθμία, θα είχε πίσω της κάποιον υπεύθυνο και υπόλογο. Αν τα προβλήματα εξακολουθούσαν, κάποιος πολιτικός θα αναλάμβανε την ευθύνη και θα έπρεπε να απολογηθεί, θα ζητούσε κάποια συγγνώμη από τους ασφαλισμένους και θα έκανε τα πάντα για να λυθεί το πρόβλημα.
Σε αυτήν όμως την ασυνήθιστη χώρα στην οποία ζούμε, δεν συντρέχει κανένας απολύτως λόγος για κάτι τέτοιο.
Αρκεί ο εκάστοτε υπουργός υγείας να εκθέτει στη φόρα τα άπλυτα των προηγουμένων κυβερνήσεων και έτσι νομίζει, ότι όχι μόνο έχει πιάσει τη «βάση» της απόδοσης του, αλλά και το «λίαν καλώς».
ΝΟΜΙΖΕΙ…. Αυτή είναι η κρίσιμη λέξη.
Δεν είναι όμως έτσι, πονηρέ μου πολιτευτή!
Πρώτα κάνουμε τη λάντζα και τη μπουγάδα που μας έχει αναθέσει ο λαός και ύστερα βγάζουμε τα άπλυτα των άλλων στη φόρα και μιλάμε για κάθαρση.
Διαφορετικά, αν το δίλημμα είναι μεταξύ ανικάνων και «επιτηδείων», ο λαός θα διαλέξει τους «επιτήδειους» και την τελική ευθύνη για αυτήν την οδυνηρή επιλογή δεν θα την έχει ο λαός, αλλά οι ανίκανοι που τον κυβερνούσαν και ας έχουν αυτοί και ένα εκατομμύριο ηθικά πλεονεκτήματα.
Άλλως τε και οι ηλίθιοι έχουν από τη φύση τους αυτής της μορφής το «ηθικό» πλεονέκτημα, αφού όσο και να προσπαθήσουν «επιτήδειοι» δεν θα μπορέσουν να γίνουν ποτέ.
Θέλω να πω ότι ηθικός σημαίνει να μπορείς να πράξεις τα φαύλα αλλά να επιλέγεις να πράττεις τα αγαθά. Αν απέχεις των φαύλων ελλείψει σχετικών ικανοτήτων δεν είσαι ηθικός. Είσαι απλά ανίκανος.
14 Μαρτίου 2019
http://www.enallaktikos.gr/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου