Κρίσιμη απόφαση για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο

Κρίσιμη ενόψει της συλλογικής αγωγής που συζητείται στις 20 Μαΐου, από την οποία θα εξαρτηθεί η έκβαση της υπόθεσης για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο, είναι η απόφαση που ελήφθη από την ολομέλεια του Αρείου Πάγου
κατά τη διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα.

Η απόφαση είναι καθοριστική κυρίως γιατί φαίνεται να υιοθετεί την άποψη των τραπεζών και να αφαιρεί το δικαίωμα των δανειοληπτών να ζητήσουν τον επανακαθορισμό των δόσεών τους στην αρχική ισοτιμία ελβετικού φράγκου και ευρώ.

Η δικαίωση των τραπεζών και η απόρριψη των επιχειρημάτων των δανειοληπτών κλείνει τις ελπίδες τους για ελάφρυνση ως προς τα δάνειά τους. Να σημειωθεί ότι η απόφαση της ολομέλειας δεν έχει ανακοινωθεί, καθώς θα πρέπει προηγουμένως να καθαρογραφεί.

Η ολομέλεια συνεδρίασε για να εξετάσει αίτηση αναίρεσης πρωτόδικης απόφασης συγκεκριμένης δανειολήπτριας και παραπέμφθηκε από το τμήμα του Αρείου Πάγου, που είχε θέσει τον προβληματισμό ότι, στον βαθμό που ένας γενικός όρος συναλλαγών, όπως είναι αυτός που περιλαμβάνεται στις συμβάσεις δανείου με ελβετικό νόμισμα για την αποπληρωμή της δόσης με βάση την ισοτιμία του ξένου νομίσματος κατά την ημέρα πληρωμής της δόσης, επαναλαμβάνει διάταξη δικαίου και συγκεκριμένα του Αστικού Κώδικα.

Με βάση αυτό το σκεπτικό, ο όρος αυτός δεν μπορεί να ελεγχθεί ως προς τη νομιμότητά του και συνεπώς ούτε ως προς την καταχρηστικότητά του. Την άποψη αυτή διατυπώνουν οι τράπεζες, αντικρούοντας ουσιαστικά επί της αρχής την προσπάθεια των δανειοληπτών να αμφισβητηθεί η νομιμότητα υπολογισμού των δόσεων και του δανείου τους με τη σημερινή ισοτιμία.

Η απόφαση της ολομέλειας είναι καθοριστική για την τύχη της συλλογικής αγωγής που θα συζητηθεί επίσης στην ολομέλεια στις 20 Μαΐου, από την οποία θα κριθεί συνολικά το θέμα της καταχρηστικότητας των όρων των επίμαχων συμβάσεων.

Η υπόθεση αφορά περίπου 65.000 - 70.000 δανειολήπτες, που έχουν λάβει δάνεια ονομαστικής αξίας περί τα 7 δισ. ευρώ. Υπενθυμίζεται πως τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο είχαν κυριαρχήσει την περίοδο 2006-2009, όταν η ισοτιμία ευρώ/φράγκου ήταν ανοδική και συγκεκριμένα μεταξύ 1,55-1,65.

Στο παρελθόν, οι δανειολήπτες ευνοούνταν κυρίως από το χαμηλό επιτόκιο που είχαν τα συγκεκριμένα δάνεια, λόγω χαμηλού libor και το οποίο διαμορφωνόταν κοντά στο 2%-2,5% έναντι 5%-6% που ήταν το μέσο επιτόκιο των δανείων σε ευρώ.

Σήμερα, η ισοτιμία ευρώ έναντι του ελβετικού φράγκου διαμορφώνεται στο 1,13, γεγονός που σημαίνει ότι οι δανειολήπτες χρειάζονται περισσότερα ευρώ για να αποπληρώσουν το δάνειο στο ελβετικό νόμισμα και επιπλέον το libor (-0,74%) και το euribor (-0,30%) συγκλίνουν σε μεγάλο βαθμό, με συνέπεια εκτός από την επιβάρυνση που υφίστανται λόγω της διολίσθησης του ευρώ, να έχουν περιορισμένο όφελος από το κόστος χρήματος.

Να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα πολλά πρωτοδικεία και εφετεία στη χώρα επί αγωγών δανειοληπτών έχουν εκδώσει αποφάσεις αναστολής και αναμένουν τι θα κρίνει η ολομέλεια για να βγάλουν την οριστική απόφαση. Το ίδιο ισχύει και για υποθέσεις ανακοπών κατά αναγκαστικών εκτελέσεων των τραπεζών εις βάρος της περιουσίας των δανειοληπτών. Αυτό δείχνει τη σοβαρότητα της απόφασης που αναμένεται, από την οποία θα εξαρτηθεί και η κρίση εκατοντάδων υποθέσεων ατομικών υποθέσεων δανειοληπτών. Το θέμα έχει απασχολήσει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο έχει εκδώσει διαδοχικές αποφάσεις που αναγνωρίζει το δικαίωμα κρίσης των τοπικών δικαστηρίων.

ΕΥΓΕΝΙΑ ΤΖΩΡΤΖΗ
http://www.kathimerini.gr/