Οι πονηροί μας κάνουν μπλόκο

του Γιάννη Λαζάρου

Όσο ανακατεύονται ή παίρνουν πόζα αγωνιστή μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες κομματοσυνδικαλιστές (ιδίως των μνημονιακών κομμάτων) αλλά και πρώην συριζαίοι που τώρα έγιναν Λαφαζανικοί δημιουργώντας νέα αναχώματα στην δίκαιη οργή του λαού, οι όποιοι αγώνες των αγροτών, των επιστημονικών κλάδων και των επαγγελματιών είναι τελειωμένοι όσο κι αν τραβήξουν απεργίες, μπλόκα και διαμαρτυρίες.

Όλοι γνωρίζουν πως το πρόβλημα δεν λύνεται με το να πέσει ο πεσμένος Τσίπρας για να αναλάβει ο επόμενος όπως κι αν λέγεται. Εκτελεστής εντολών θα είναι κι αυτός κι ας βαφτίσουν όπως θέλουν την επόμενη κυβέρνηση.

Ειδικά για το αγροτικό θέμα, που είναι το σοβαρότερο, φαίνεται ξεκάθαρα ότι γίνεται ξανά μία προεκλογική περίοδος στις εθνικές οδούς και στα μπλόκα. Οι αγρότες αυτή την στιγμή δεν ξέρουν τι ακριβώς απαιτούν αφού από τη μια μεριά θέλουν τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις (δεν αρνήθηκαν τα 3,6 δις που "έκλεισε" γι' αυτούς η κυβέρνηση με την Ε.Ε) και από την άλλη θέλουν να είναι φορολογούμενοι ειδικής κατηγορίας κάτω όμως από την επίβλεψη της Ε.Ε.

Η ενημέρωση για τα σοβαρότατα θέματα που πανευρωπαϊκά και παγκόσμια αλλάζουν στην αγροτική οικονομία τούς αφήνουν παντελώς αδιάφορους ζητώντας απλά "συζήτηση για το ασφαλιστικό από μηδενική βάση".

Εννοούν τη μηδενική βάση προ του Μνημονίου 3 και όχι τη μηδενική βάση προ του Μάαστριχτ και των αποφάσεων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που υπέγραψαν οι Πασοκονδκράτες ηγέτες στηριζόμενοι από τους αγροτοπατέρες που κρατούν σήμερα τα πανό.

Ζητούν από τους εφαρμοστές των Μνημονίων να ακυρώσουν μέρος του Μνημονίου που αφορά αποκλειστικά το ασφαλιστικό και το φορολογικό χωρίς να κάνουν οποιαδήποτε νύξη στο όλον του Μνημονίου που πάλι θα τους ακυρώσει ακόμα αφού οι εφαρμοστικοί νόμοι είναι φτιαγμένοι για να ακυρώσουν την ίδια την αγροτική οικονομία όπως την ξέρουμε σήμερα.

Ακόμη κι αν διατηρούνταν οι νόμοι για τους αγρότες χωρίς καμία αλλαγή αυτά που αλλάζουν δίπλα τους θα τους αναγκάσουν σε αναγκαστική εξαθλίωση όπως συνέβη σε επαγγέλματα που χτυπήθηκαν ανελέητα.

Δεν μπορείς να θέλεις να είσαι ανεξάρτητος αλλά να επικροτείς της συμβολαιακές καλλιέργειες μέσω Τραπεζών. Δεν μπορείς έχεις κέρδος από την στιγμή που τα εισαγόμενα προϊόντα έχουν το 1/10 της τιμής του εγχώριου προϊόντος.

Καμία αντίδραση για το γάλα των 10 ημέρων που αφήνει διάπλατα την εισαγωγή "φρέσκου" γάλακτος σε τιμές που το ελληνικό να φαντάζει είδος πολυτελείας. Δεν μπορείς να υπερασπιστείς ούτε την γη σου από την στιγμή που το ίδιο το κράτος δίνει για ενοίκιο δημόσια καλλιεργήσιμη γη σε ιδιώτες.

Θα παλεύει ο μικρομεσαίος αγρότης με τα 100 στρέμματα απέναντι στον ιδιώτη που θα έχει με συμβόλαιο 1,000-2,000 στρέμματα τις εγκαταστάσεις του οποίου θα τις χαρακτηρίζει το κράτος ως επενδύσεις εθνικής σημασίας.

Παρόμοιες αλλαγές στην οικονομία έχουν ξαναγίνει. Κατά την βιομηχανική επανάσταση στην Αγγλία χύθηκε αίμα, φυλακίστηκαν άνθρωποι γιατί διεκδικούσαν την ζωή τους ως οικοτέχνες, ελεύθεροι παραγωγοί και βιοτέχνες αλλά δεν ανέκοψαν με τίποτε την "εξέλιξη". Κατέληξαν ακόμη και τα δισέγγονά τους να καταπιούν την πρόοδο και να γίνουν εργάτες των μεγάλων συμφερόντων.

Το ίδιο πράγμα θα συμβεί και με την αγροτική οικονομία η οποία είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της κάθε εθνικής οικονομίας. Οι σημερινοί αγρότες θα καταλήξουν εργάτες γης, οι κτηνοτρόφοι εργάτες γαλακτοβιομηχανιών και κρεατοβιομηχανιών.

Δεν έχει σημασία αν θα χτυπούν κάρτα ως υπάλληλοι ή θα έχουν το δικό τους κεφάλαιο να το διαχειρίζονται, διότι αυτό που θεωρούν δικό τους κεφάλαιο δεν είναι δικό τους. Είναι υποθηκευμένο από την Ε.Ε και ο εκάστοτε εφαρμοστής-πρωθυπουργός θα κάνει κάθε φορά αυτό που θα του επιβάλλει η Ε.Ε ή η Εμπορική Συμφωνία Ε.Ε-ΗΠΑ όπου έρχεται για να αλλάξει όλον τον οικονομικό χάρτη στην Ε.Ε.

Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και στα υπόλοιπα επαγγέλματα που αυτή την στιγμή κάνουν κοινό αγώνα με τους αγρότες. 

Οι επαγγελματίες δικηγόροι θα γίνουν υπάλληλοι μεγάλων δικηγορικών γραφείων και τραπεζών, οι γιατροί θα γίνουν υπάλληλοι πολυκλινικών και ιδιωτικών νοσοκομείων που θα αυξάνονται στην Ελλάδα όσο το ασφαλιστικό επίτηδες το καταρρέει η νυν και η επόμενη κυβέρνηση.

Οι έμποροι δεν θα υπάρχουν αφού τα λαϊκά πολυκαταστήματα θα γίνουν οι νέες αγορές μιας φτωχής χώρας. Όπως συμβαίνει παντού στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες. Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι θα υπογράφουν συμβάσεις σκλαβιάς και όχι εργασίας για 350 ευρώ και θα είναι αυτασφάλιστοι. Μέχρι να αρχίσει ο ευρωπαϊκός μεσαίωνας όπου μετανάστες και πρόσφυγες θα είναι ακόμη φτηνότερα χέρια για το σύστημα.

Οι ξεσηκωμοί και οι αγώνες εναντίον του κάθε εντόπιου εκτελεστή εντολών τύπου Τσίπρα δεν καταλήγουν πουθενά γιατί και οι υποσχέσεις του επόμενου σε χειρότερα θα καταλήξουν. Το πρόβλημα είναι η πολιτική της Ε.Ε που αποδέχονται ακόμη κι αυτοί που κατεβαίνουν στο δρόμο.

Η λύση είναι η απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά της ναζιστικής λαίλαπας που αποκαλείται Ε.Ε.

Η λύση αυτή απαιτεί απλά έναν λαό που είναι διατεθειμένος να εργαστεί για την προκοπή και την ανεξαρτησία του, διότι καλές οι δηλώσεις μπροστά στις κάμερες αλλά κανείς δεν θέλει να δουλέψει για την χώρα.

Κανείς δεν θέλει να βγει μπροστά λέγοντας ότι δεν αποδέχεται κανένα χρέος, δεν αποδέχεται καμία τραπεζική σωτηρία, δεν αποδέχεται να πληρώνει φόρους για χρέη τραπεζών και πολιτικών ηγεσιών όταν μάλιστα τα εισοδήματα έχουν μηδενιστεί.

Όλοι φοβούνται να σηκώσουν μανίκια και να είναι ελεύθεροι. Προτιμούν το φόρο του 100% με αφεντικό την Ε.Ε χωρίς κανένα κοινωνικό αντίκρισμα παρά να πληρώνουν φόρο 50% στην Ελλάδα με κοινωνική δικαιοσύνη για όλους.

Ποτέ άλλοτε το "θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία" δεν ήταν τόσο επίκαιρο όσο σήμερα. Με φιλοτομαριστές και άτολμους δεν υφίσταται κοινωνία. Γι' αυτό οι όποιες κινητοποιήσεις είναι ένας προεκλογικός αγώνας για το ποιος εφαρμοστής-πρωθυπουργός θα πάρει την σκυτάλη πετώντας ξεροκόμματα στην ανάλογη συντεχνία που θα τον διατηρεί ως δημοκρατικό καθεστώς μιας καθολικά ναζιστικής Ε.Ε.-

Στον τοίχο