Το γερμανικό δίδυμο και ο ελληνικός δικομματισμός του

«Δεν είναι πρόθεση της Ν.Δ. να πέσει αύριο η κυβέρνηση», διακηρύσσουν στελέχη και «κύκλοι» του κόμματος (πλην ορισμένων που θα ήθελαν τον κ. Τσίπρα γεμιστόν, λιαστόν, του φούρνου και στα κάρβουνα). Ομως, πλην αυτών των θερμοκέφαλων, οι περισσότεροι στη Ν.Δ θέλουν να προχωρήσει κι άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ τη βρόμικη δουλειά (κατά το δυνατόν) και ύστερα να έρθει οΚυριάκος να την ολοκληρώσει και να μας αποτελειώσει.

Το ίδιο, άλλωστε, δείχνει να θέλει και το Βερολίνο: θα πιέζει τον κ. Τσίπρα να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του με βάση τα (υπογεγραμμένα) υπεσχημένακαι έως όπου φθάσει - καθότι, αν στο μεταξύ κλονισθεί ή αν κωλώσει, το Βερολίνο διαθέτει πλέον την εναλλακτική λύση Μητσοτάκη.

Με έναν λόγο, το δίδυμο χωροφύλαξ Μέρκελ και αστυφύλαξ Σόιμπλε διαθέτουν ξανά στην Ελλάδα το τόσον οικείο σχήμα τουδικομματισμού,

στην πραγματικότητα μονοκομματισμού, διότι οι δύο παρατάξεις, όσον και οι περιστρεφόμενες γύρω απ’ αυτές δορυφορικές δυνάμεις, πορεύονται στον ίδιο μονόδρομο, υπέρ του ίδιου μνημονίου. Οι όποιες παραλλαγές πολιτικής μεταξύ τους και οι όποιες διαφορές στις θέσεις τους είναι αρμοδιότητος του κ.Λεβέντη να τις ιχνηλατεί - habemus πλέον νέον αδάμαντα κι αστέρα του ξεπεσμένου μας κοινοβουλευτισμού.

Δεν είναι βεβαίως ορατό το χρονικό άνυσμα που θα μπορέσει να διατρέξει ο αντι-ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα ως έτερο σκέλος του δικομματισμού. Για την

ώρα το νέο, που γρήγορα έγινε παλιό, ζητάει αίφνης απ’ το παλιό προτάσεις, λόγου χάριν για το Ασφαλιστικό, για να κυβερνήσει όπως το παλιό.Οξύμωρον. Συνήθως στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες η κυβέρνηση προτείνει και η αντιπολίτευση κριτικάρει. Παραδόξως, προχθές στη Βουλή, ο κ. Τσίπρας ζητούσε απ’ τον κ. Μητσοτάκη προτάσεις,

χωρίς ο τελευταίος να του αντιτείνει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να κυβερνά με τις προτάσεις της αντιπολίτευσης, χωρίς, εν τέλει, να καλεί την κυβέρνηση, εφόσον ζητά προτάσεις από άλλους, να παραιτηθεί. Πλην όμως όλα αυτά είναι σοφιστείες. Και τα ρηθέντα από πλευράς κυβέρνησης και τα (μη) λεγόμενα από πλευράς αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η κυβέρνηση έχει πρόταση(και) για το Ασφαλιστικό, τη γερμανική. Η πρόταση (το προσχέδιο)Κατρούγκαλου είναι λαγός, ώσπου να σκάσουν μύτη ανά τας οδούς, τας ρύμας και τα ρουμάνια οι ύαινες, τα τσακάλια και οι λύκοι.

(Στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι ο κ. Κατρούγκαλος, ελεγχόμενοςεπειδή το προσχέδιό του δεν διαθέτει καν αναλογιστική μελέτη, δήλωσε ανερυθρίαστος ότι έχει στείλει κοστολόγηση στην Τρόικα! Μπράβο! Ολοι οι υπόλοιποι, κόμματα, πολίτες, Κοινοβούλιο, περισσεύουμε! Ο κ. Κατρούγκαλος έχει ενημερώσει την Τρόικα, είναι ανάγκη να ενημερώσει και τον Μήτσο;) Ομως, μην παρασύρεσθε! Ο κ. Κατρούγκαλος ούτε βλαξ είναι, ούτε θρασίμι, είναι απλώς υποχρεωμένος να υπηρετεί σε καθεστώς εγχώριας υποτέλειας ένα καθεστώς εξωχώριας νεοταξικής αγριότητας. Αυτή ακριβώς η κατάσταση

είναι που υποχρεώνει τον κ. Τσίπρα να παίζει στο εσωτερικό το παιγνίδι των λυγμών της συναίνεσης διά της… πόλωσης! Στο εξωτερικό, όμως, ο επικεφαλής των λυγμών του ελληνικού λαού μπορεί να παραμένει ατάραχος, όταν ο κ. Σόιμπλε αποκαλεί τον Ελληνα πρωθυπουργό «ηλίθιο» και συνεπώς «ηλίθιους» όλους τους Ελληνες.

Ποιος, όμως, μας λέει «ηλίθιους»; O ίδιος που μας έλεγε διά των φερεφώνων του «τεμπέληδες» και «διεφθαρμένους». Και ποιος είναι αυτός; Ο πάτρωνας της Ζήμενς και ο κολήγος της Φολκς Βάγκεν, ο άρχοντας τωνπλεονασμάτων που βγάζει η Γερμανία από τα ελλείμματα των θυμάτων της. Σε ένα παιχνίδι σικέ: υποβαθμίζει ο Οίκος (των ανθρωποφάγων) Fitch την Πορτογαλία της κυβέρνησης Σοσιαλιστών-Αριστερών-Κομμουνιστών, αλλά αναβαθμίζει ο Οίκος (των ανθρωποφάγων) Standard and Poοr’s την Ελλάδα της κυβέρνησης αντι-ΣΥΡΙΖΑ-Στουρνάρα-προσεχώς Κυριάκος. Τι ακριβώς

αναβάθμισε ο Οίκος της Απώλειας των Εθνών; Τις ρημαγμένες ζωέςτων Ελλήνων; Να το εορτάσουμε τότε κι αυτό στο Τάε Κβον Ντο! Αλλά να πάμε πιο πολλοί σ’ αυτήν τη γιορτή, ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι, χιλιάδες υποσιτισμένα παιδιά, εκατομμύρια νεόπτωχων οικογενειών, να ξεσκάσουμε, βρε αδερφέ, με ένα Αρλεκιν για τα κόκκινα δάνεια και τα κλειστά μαγαζιά, να πάνε κάτω τα φαρμάκια για τις αυτοκτονίες, για τα ξενιτεμένα μας παιδιά, για

ό,τι πόνο, στεναγμό, κατήφεια, θλίψη, αγωνία κουβαλάει μέσα του ο καθένας ηλίθιος από μας…

ο Στάθης στον Ενικό