ευτυχώς που δεν χρεοκοπήσαμε τουλάχιστον

του Π. Μαυροειδή

”Ευτυχως λοιπόν που δε χρεωκοπήσαμε και σημερα”…δόξα σοι ο θεός
Μπορει ο πατέρας, ετών 56, πρώην εργάτης βιομηχανίας, να έχει απολυθεί απο πέρυσι και να έχει τελειώσει ήδη το επίδομα ανεργίας

Μμπορεί η μητερα ετων 54, δημόσιος υπάλληλος, να βγαίνει σε λίγο σε ”εφεδρεια” λαμβάνοντας προς τα παρον τα μισά του μισθού των 1050 ευρω που έπαιρνε


Μπορει η κόρη, νεοδιόριστη δασκάλα στην Κασο, μετα από συμμετοχή σε τρεις διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, να παίρνει με το νεο μισθολογιο 660 ευρώ καθαρά

Μπορεί ο γιος, ανεργος μηχανικός με διδακτορικό να έφυγε για Αυστραλία, να βοηθηθεί από τους εκεί συγγενείς να βρει δουλεια και να ζητάει και αυτός τα δικά του

Μπορεί στον παππού να κόπηκαν τα δώρα στη σύνταξη

Μπορεί η γιαγια δυστυχως να πέθανε με μεγαλη απορία στα μάτια που περίπου έλεγε ”δεν βλέπω τον πόλεμο, γιατί έρχεται τέτοια πείνα;”

Όμως τουλάχιστον δεν χρεωκοπήσαμε

Υπάρχει μια παλιά εβραϊκή πρωϊνή προσευχή που ανάμεσα στα άλλα αναφέρει: ”ευχαριστώ και σήμερα το θεό που δε γεννήθηκα γυναίκα”… παράλογο και εξωφρενικό και όχι μόνο για τις φεμινίστριες… επιζεί όμως τόσους αιώνες.

Δεν είναι λοιπόν μόνο οι στερήσεις που μπορεί να υπομένει σε απίστευτο βαθμό ένας άνθρωπος και ένας λαός. Είναι και οι πιο παράδοξες, άλογες και αφελείς πολιτικές απόψεις και ιδεολογήματα που μπορεί να καταπιεί.

Αυτα ερχονται στο νου,σήμερα με το δήθεν σήριαλ της χρεωκοπίας.

Και ειναι ωρα να σκεφτει κανεις ότι για να ΕΓΕΡΘΕΙ Ο ΛΑΟΣ και να τους πάρει και να τους σηκώσει δεν φτάνει η πείνα και η εξαθλίωση αλλά και η πολιτική, ιδεολογική ανάταξη, η πολιτική αυτοπεποίθηση, το επαναστατικό πνεύμα, το όραμα, οι αξίες, η στρατηγική στόχευση για μια αλλη ζωή σε μια αλλη κοινωνια

Αυτά τα ολιγα, σε μια στιγμή, που η αριστερα, ενω πρεπει να μιλήσει και να δράσει με πεποίθηση και νεύρο, κόβει και ραβει ” ελάχιστα αιτήματα και πλαίσια άμεσης και ενωτικής παρέμβασης” και απορεί γιατι ο κόσμος ”δεν ξεσηκώνεται επιτέλους” και δε τη φωνάζει να αναλάβει τις ευθύνες της στη διακυβέρνηση….

Σε μια στιγμή που αντι να διεκδικηθεί η συνάντηση της αγωνιας της επιβίωσης με την ανάγκη της επανάστασης, αναζητάται η κοινοβουλευτική ενίσχυση ή επιβίωση των κομματιών της…