Τα εγκλήματα του πολέμου του ΝΑΤΟ στη Λιβύη: Τιμωρία της ανυπακοής

Ανάλυση - αφιέρωμα του Τζέιμς Πέτρας
H κατάκτηση και η κατοχή της Λιβύης είναι πρωτίστως μια στρατιωτική νίκη για το ΝΑΤΟ. Κάθε πτυχή της στρατιωτικής επίθεσης αποτελούσε την αιχμή του δόρατος και διευθυνόταν από    αεροπορικές, θαλάσσιες και χερσαίες δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Για το ΝΑΤΟ η εισβολή στη Λιβύη  ήταν βασικά μια απάντηση στην «αραβική άνοιξη»: στις λαϊκές εξεγέρσεις που εξαπλώθηκαν από τη Βόρειο Αφρική μέχρι τον Περσικό Κόλπο. Η επίθεση του ΝΑΤΟ αποτελούσε μέρος μιας γενικής αντεπίθεσης που σχεδιάστηκε για  να αντιστραφούν τα λαϊκά δημοκρατικά και αντι-ιμπεριαλιστικά κινήματα που εξεδίωξαν ή ήταν στα πρόθυρα της ανατροπής των δικτατόρων που υφίσταντο στηριγμένα στη σχέση ΗΠΑ-πελάτη.

Πολιτικοί και στρατιωτικοί λόγοι που υπαγόρευσαν τα κίνητρα για την εισβολή του ΝΑΤΟ: 

Η συνέχεια του άρθρου στον Ακτιβιστή