Πέθανε στη φυλακή ο Παύλος Ψωμιάδης της «Ασπίς Πρόνοια» - Καταγγελίες ότι ήταν βαριά άρρωστος και δεν νοσηλεύτηκε

Τι απαντά το υπουργείο Δικαιοσύνης

Ο φυλακισμένος για την υπόθεση της «Ασπίς Πρόνοια», Παύλος Ψωμιάδης απεβίωσε τη Δευτέρα στο νοσοκομείο φυλακών Κορυδαλλού.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο Παύλος Ψωμιάδης παρουσίασε υψηλό πυρετό, αλλά αρνήθηκαν τη μεταγωγή του σε νοσοκομείο.

Υπάρχουν μάλιστα καταγγελίες ότι ενώ «ψηνόταν» στον πυρετό, δεν του έδιναν καν θερμόμετρο.

O γενικός γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής του υπουργείου Δικαιοσύνης, παρά τις επανειλημμένες τηλεφωνικές κλήσεις προκειμένου να απαντήσει για το αν ευσταθούν οι καταγγελίες, δεν εμφανίστηκε, επικαλούμενος συσκέψεις.

Τελικά, με χρονοκαθυστέρηση αρκετών ωρών, το υπουργείο Δικαιοσύνης ανακοίνωσε ότι σήμερα το πρωί βρέθηκε νεκρός ο κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού Παύλος Ψωμιάδης, ενώ σημειώνει ότι ακολουθείται «διαδικασία διερεύνησης του θανάτου».

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης ο Παύλος Ψωμιάδης «μεταφέρθηκε, συνοδεία ιατρού, στο νοσοκομείο κρατουμένων όπου έγινε προσπάθεια καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης, χωρίς αποτέλεσμα».

Σύμφωνα με το υπουργείο Δικαιοσύνης, ο Παύλος Ψωμιάδης «εκρατείτο μόνος του σε ατομικό κελί και ελάμβανε φαρμακευτική (καρδιολογική) αγωγή». Τις τελευταίες ημέρες «δεν παρουσίασε κάποιο πρόβλημα υγείας, ούτε ζήτησε οποιαδήποτε ιατρική συνδρομή, ή μεταφορά σε νοσοκομείο», σημειώνει το υπουργείο Δικαιοσύνης και προσθέτει ωστόσο ότι «ενημερώθηκαν οι αρμόδιες αρχές (Εισαγγελία, Αστυνομία, ιατροδικαστική υπηρεσία) και ακολουθείται η νόμιμη διαδικασία διερεύνησης του θανάτου».

Ο Παύλος Ψωμιάδης, ο οποίος είχε γεννηθεί το 1939, εξέτιε ποινή κάθειρξης 22 ετών για υποθέσεις της ΑΣΠΙΣ. Είχε κατηγορηθεί ότι είχε εξαπατήσει συνολικά 37.000 Έλληνες πολίτες οι οποίοι είχαν καταβάλει συνολικά 248,3 εκατ. ευρώ σε ασφαλιστήρια συμβόλαια. Ήταν κρατούμενος από τον Δεκέμβριο του 2010.

Πώς ξεκίνησε
Ηταν ένα φτωχό παιδί μεταναστών από τον Πόντο και στα νεανικά του χρόνια έμενε στα παραπήγματα των Ταμπουριών στο Κερατσίνι του Πειραιά. Το 1953 ξεκίνησε να δουλεύει ως κλητήρας για να βοηθήσει την οικογένειά του και συγχρόνως παρακολουθούσε μαθήματα σε νυχτερινό Γυμνάσιο. Κάποιοι που τον θυμούνται λένε μάλιστα πως ο ίδιος ήταν αριστερών πεποιθήσεων.

Ωραίος ως νέος, ασχολήθηκε ενεργά με τον αθλητισμό. Στην αρχή με τη σφαιροβολία όπου αναδείχθηκε και Βαλκανιονίκης. Στη συνέχεια στράφηκε στο καράτε, άθλημα στο οποίο κατέχει μαύρη ζώνη και ασκούνταν ακόμα και λίγο πριν από τη σύλληψή του. Ανθρωπος που δεν φοβόταν τη δουλειά (χαρακτηριστικό του γνώρισμα ήταν πως βρισκόταν από τις 6 το πρωί κάθε μέρα στο γραφείο του μέχρι και τα 70 του), κατάφερε να εισαχθεί στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και παράλληλα ξεκίνησε να δουλεύει σε εταιρεία εμπορικών αντιπροσωπιών.

Το 1967 θα κάνει τη μεγάλη ανατροπή. Θα γίνει ασφαλιστής στην Αmerican Life και δύο χρόνια μετά θα μετακινηθεί στην Ιnteramerican. Ηδη έχει τη φήμη του πολύ δραστήριου ασφαλιστή ενώ η φυσική του γοητεία αλλά και η ευφράδειά του τον οδηγούν σε σταδιακή άνοδο.

Αξέχαστη έχει μείνει η παραίνεσή του προς τους νεαρούς ασφαλιστές να έχουν ακριβό αυτοκίνητο για να «θαμπώνουν» τον πελάτη. Αλλες εποχές θα πει κανείς, άλλα ήθη. Το 1977 θα πάρει μεταγραφή για την Ασπίς Πρόνοια. Ιδιοκτήτης της εταιρείας ήταν ο αείμνηστος γκουρού του ασφαλιστικού κλάδου Αλέξανδρος Ταμπουράς.

Η σχέση των δύο ανδρών υπήρξε σχέση ζωής, με τα πάνω αλλά -δυστυχώς- και τα κάτω της, καθώς οι δύο άνδρες εξελίχθηκαν σε άσπονδους εχθρούς. Το 1987 ο Παύλος Ψωμιάδης με τις ευλογίες του Ταμπουρά εξαγοράζει την Ασπίς Πρόνοια.

Η δεκαετία του ’90 θα είναι η κορυφαία για τον Παύλο Ψωμιάδη καθώς θα αγοράσει στον ασφαλιστικό κλάδο «ό,τι κινείται και πουλιέται». Θα συγχωνεύσει την εταιρεία Ηλιος, θα βάλει την ΑΣΠΙΣ στο Χρηματιστήριο και φυσικά θα κάνει το μοιραίο λάθος: θα αρχίσει να κλέβει τις ίδιες τις επιχειρήσεις του θεωρώντας τις μέρος της ίδιας του της τσέπης. Τότε θα ξεκινήσει η κυκλοφορία των περίφημων Αspis Βonds ή αλλιώς «ψωμιαδόχαρτων», των ομολογιών που κατέληξαν η επιχειρηματική ταφόπλακα του πάλαι ποτέ μεγιστάνα.

Στενοί φίλοι του Παύλου Ψωμιάδη είναι όλη η χρυσή γενιά των ελληνικών ασφαλειών. Στενός φίλος του Πειραιώτη επιχειρηματία υπήρξε ο Φωκίων Μπράβος, ο Δούκας Παλαιολόγος και ο Χρήστος Γεωργακόπουλος. Και με τους τρεις ο Παύλος Ψωμιάδης κατάφερε να μαλώσει. Πιο χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του τσακωμού του με τον Φωκίωνα Μπράβο, του οποίου θέλησε να εξαγοράσει με τρόπο επιθετικό την εταιρεία παρά το γεγονός ότι η σχέση ήταν μακροχρόνια. Τόσο στενή μάλιστα ήταν η σύνδεσή τους ώστε το σπίτι του προέδρου της ΑΣΠΙΣ Πρόνοια στη Μύκονο το είχε σχεδιάσει η αρχιτέκτων σύζυγος του κ. Μπράβου.

Φίλοι της τότε περιόδου θυμούνται πάντως πως σε μεγάλο βαθμό τα λάθη του Παύλου Ψωμιάδη δεν απέτρεπε με τη συμπεριφορά της η σύζυγός του. Μια γυναίκα που, αν και είχε λαϊκή καταγωγή και προερχόταν από πολύτεκνη φαμίλια, μαθαίνοντας γρήγορα, εισήλθε με τρόπο εντυπωσιακό στα κοσμικά σαλόνια και άφησε τον άνδρα της να επιδίδεται σε υπερβολές.

Η Μάρω Ψωμιάδη ήταν που έπεισε τον Παύλο Ψωμιάδη να αφήσουν τις λαϊκές συνοικίες και να φτιάξουν το μέγαρο της οδού Πεντέλης στο Κεφαλάρι, αυτή ξεκίνησε τις αγορές ακριβών πινάκων παρά την ελάχιστη σχέση που η ίδια και ο σύζυγός της είχαν με την υψηλή τέχνη.

Πολλοί θυμούνται μάλιστα τον Παύλο Ψωμιάδη να λέει με στόμφο στα συχνά του επιχειρηματικά γεύματα σε εστιατόρια των βορείων προαστίων (αγαπημένα του στέκια ήταν τα «Χρώματα Βυθού» και το «Βυζαντινό» στο «Χίλτον») πως ηρεμεί πίνοντας ένα ουίσκι και βυθίζοντας το βλέμμα του σε έναν αυθεντικό Γύζη!

http://www.protothema.gr/