Μήπως “φραγκέψαμε” κύριε υπουργέ”;

Ο κύριος Γιαν Φαμπρ είναι ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών. Όπως ο ίδιος συστήθηκε - και καθότι δεν πρόλαβε να ενημερωθεί για τις ελληνικές Τέχνες - «στην πρώτη μου χρονιά ως καλλιτεχνικός διευθυντής, θέλω να δημιουργήσω ένα αφιέρωμα στο Βέλγιο» μιας και το Βέλγιο «είναι το σπίτι και το καταφύγιο μου» εκεί «γεννήθηκα και ανατράφηκα» και διότι εκεί «έχω αναπτύξει την καλλιτεχνική πρακτική μου»…

    Μετά ήρθε το (ελληνικό) υπουργείο Πολιτισμού να μας ενημερώσει ότι μέσω του Φεστιβάλ «το κοινό θα εισαχθεί στο καλλιτεχνικό σύμπαν του καλλιτεχνικού του διευθυντή του Jan Fabre μέσω διαφόρων καλλιτεχνικών του έργων», ότι η έναρξη του Φεστιβάλ θα είναι «μια πρόβα που θα προετοιμάζει το κοινό για το Φαμπριανό σύμπαντων διαφορετικών μορφών τέχνης και της ποιητικής του σώματος» και ότι γενικώς μέσα στην επόμενη τετραετία τα πράγματα θα εξελιχθούν κάπως έτσι:

• Τον πρώτο χρόνο το Φεστιβάλ θα είναι αφιερωμένο στις βελγικές Τέχνες (με έμφαση στα έργα του ίδιου του καλλιτεχνικού του διευθυντή),
• τα δυο επόμενα χρόνια ο «διεθνής» προσανατολισμός του Φεστιβάλ θα στηρίζεται κατά βάση σε καλλιτεχνικές συμπράξεις με καλλιτέχνες «που έχουν συνεργαστεί ή εξακολουθούν να συνεργάζονται με τον Jan Fabre»
• όσο για τον τέταρτο χρόνο θα έχουμε μια «πρωτότυπη παράσταση» που φυσικά «ο ίδιος ο Fabre θα δημιουργήσει…».

    Α, ναι: Από τον δεύτερο χρόνο και μετά προβλέπεται συμμετοχή Ελλήνων καλλιτεχνών κατά το 1/3 των παραστάσεων…

    Παρατήρηση πρώτη: Είναι θαυμάσιο κάθε άνθρωπος να αγαπά την πατρίδα του, όπως ο κ.Φαμπρ, πολύ περισσότερο που όπως λέει την θεωρεί «μια πύλη προς τον υπόλοιπο κόσμο».

    Παρατήρηση δεύτερη: Καθότι η Ελλάδα και ειδικώς η Αθήνα, ε όλο και κάποιο ρόλο έχουν παίξει διαχρονικά σε αυτό που ονομάζουμε «πύλη προς τον υπόλοιπο κόσμο», καλό θα ήταν και το Φεστιβάλ της να μην ρίχνει «πόρτα» στις ελληνικές Τέχνες που έκαναν ακριβώς αυτό: Ανέδειξαν την Ελλάδα και τον πολιτισμό της σε πύλη του πανανθρώπινου πολιτισμού.

    Παρατήρηση τρίτη: Θα ήταν λάθος η αντίθεση στα απίθανα του κ.Φαμπρ και τα πιο απίθανα του υπουργείου να πάρουν χαρακτήρα αντιπαράθεσης ανάμεσα στο ελληνικό και το ξένο. Το ουσιώδες που ανακύπτει από την λογική που μοιάζει να αναγορεύει «το ξένο καλύτερο από το ελληνικό» είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος: Από τη μια ο σωβινισμός και ο εθνικιστικός ψευτοπατριωτισμός του «όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες αυτοί τρώγανε βελανίδια» και από την άλλη εκείνος ο τάχα μου «διεθνισμός» που καπηλεύεται την πολυπολιτισμικότητα και που πίσω από τα ωραία λόγια για τις γέφυρες των πολιτισμών χρησιμοποιεί το πανίσχυρο όπλο της Τέχνης για να «τονώσει» το αντιδραστικό, το σάπιο, το παλιό εκείνο σύστημα «αξιών» του φραγκολεβαντινισμού (πράγμα, προφανώς, επιβεβλημένο σε εποχές ευρωΜνημονίων και ΝΑΤΟικών σουλατσαδόρων στο Αιγαίο).  

    Κατόπιν αυτών, η στήλη δίνει το λόγο σε έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες που έχει αναδείξει ο τόπος μας, τον σπουδαίο Χρήστο Λεοντή:

    «ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    Καθηγητή του Πολυτεχνείου κύριο Μπαλτά

    Κύριε Υπουργέ

     Οι επιλογές σας, – δεν νομίζω ότι μπορεί να είναι μνημονιακή υποχρέωση - σε πρόσωπα που καλείτε από... το εξωτερικό, για να συμβάλλουν στην ανάπτυξη, την προώθηση και την προβολή του σύγχρονου ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ πολιτισμού, με αφήνουν άναυδο!!  

    Μας πέταξε «στη μούρη», χωρίς αιδώ, χωρίς ευγένεια, με έπαρση, θράσος και αναίδεια, ένα ... ΕΤΟΣ ΒΕΛΓΙΟΥ!! με δικά του έργα, με Βέλγους καλλιτέχνες και με έξοδα τού πενιχρού Ελληνικού δημοσίου, που θα παρουσιάσει φέτος το ...ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ, που άλλαξε και τ’ όνομά του, σε ΔΙΕΘΝΕΣ... για να ξεκαθαρίσουμε μιά και καλή με τον ντόπιο πληθυσμό... ( Διεθνιλίκι με έργα ενός ατόμου πρώτη φορά το ακούω... Τι σπουδαία ιδέα!).

    Για μία τετραετία θα πρέπει οι Έλληνες καλλιτέχνες να διδαχτούμε πρώτα από Βέλγους και μετά, θα δούμε τι θα γίνει, αν είμαστε καλοί μαθητές!!  

    Υπενθυμείστε, παρακαλώ, στον κύριο καλλιτεχνικό διευθυντή ότι, ο πολιτισμός δεν είναι προνόμιο μόνο των Βέλγων ή δικό του... Κάτι υπάρχει κι αλλού από Θέατρο, Μουσική, Κινηματογράφος, Ποίηση, Λογοτεχνία, Εικαστικά...

    Επισημαίνω και κάτι που παρατήρησα τελευταία, όχι μόνο στο δημόσιο τομέα. Μουσείο Μπενάκη: ΓΑΛΛΟΣ, Ελληνικό κέντρο κινηματογράφου:ΓΕΡΜΑΝΟΣ, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: ΓΑΛΛΙΔΑ, Ελληνικό Φεστιβάλ:ΒΕΛΓΟΣ... Η συνέχεια;  

    Μεγαλύτερη περιφρόνηση και προσβολή για ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες καλλιτέχνες, δεν νομίζω ότι έχει ξαναγίνει. ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ! ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ !  ΌΛΟΙ οι Έλληνες, καλλιτέχνες και κοινό, είμαστε απέναντί σ’ αυτή τη λογική και σ’ αυτές τις επιλογές.

    Στο παρελθόν είχαμε απαγορεύσεις, λογοκρισίες και τώρα αποκλεισμούς. Δεν έχετε αυτό το δικαίωμα και δε φαντάζομαι ότι μπορεί κανείς να επαίρεται για τη συμβολή του στον πολιτισμό της χώρας του.

    Οι ενέργειες αυτές κουμπώνουν απόλυτα με το λεχθέν κατά το παρελθόν ότι ο έλεγχος μιας χώρας περνάει μέσα από τον έλεγχο του πολιτισμού της.  

    Αλλάξτε ρότα κύριε Υπουργέ. ΤΩΡΑ! ΤΩΡΑ! Απαλλάξτε μας από αυτές τις επιλογές. Μην εμποδίζετε με τον τρόπο σας την ελπίδα από τους δημιουργούς της πατρίδας μας. ΦΤΑΝΕΙ ! Μήπως «φραγκέψαμε»;

    Κύριε Υπουργέ

    ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΒΕΛΓΟΣ. Έχω την τιμή και το προνόμιο, να είμαι πολίτης αυτής της δύσμοιρης χώρας.

    Αλήθεια, αν επεδίωκα να γίνω Βέλγος πολίτης, μήπως με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα του φεστιβάλ, το ορατόριο μου «ΦΥΛΑΤΤΕΙΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΑΣ», το οποίο παρακολούθησε και ο εξοχότατος ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ που με κάλεσε στο γραφείο του να με συγχαρεί για το ΕΘΝΙΚΟΥ χαρακτήρα έργο μου, όπως μου τόνισε;

    ΚΡΙΜΑ!

    Χρήστος Λεοντής

    Πιστός και αμετανόητος υπηρέτης του  ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ»

http://www.enikos.gr/