Στην Κουμουνδούρου, καθαρίζουν και νοικοκυρεύουν την είσοδο του κόμματος, για τα… θυρανοίξια της υπό σκέψη διεύρυνσης του κυβερνώντος σχήματος προς την κεντροαριστερά και την σοσιαλδημοκρατία, εμμονικά κολλημένοι στην μοναδική τους έγνοια: πως να μην χάσουν την εξουσία!
Ο Φώτης Κουβέλης, ανοίγει περπατησιά να ξαναγυρίσει στον ΣΥΡΙΖΑ, από τον οποίον αποχώρησε πριν λίγα χρόνια, καταγγέλλοντας τον για αριστερίστικη ιδεοληψία. Και η πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, σαν… έτοιμη από καιρό όχι μόνο “παίζει”, (με καθυστέρηση, πάντως, σε σχέση με το.. μεταναστευτικό κύμα από ΠΑΣΟΚ προς ΣΥΡΙΖΑ πριν τρία χρόνια!) αλλά και… δυναμικά: χθες απόρησε για “το πρωτάκουστο, η Κεντροαριστερά να έχει μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ…”. Να δω τον Φώτη και την Μαριλίζα στο ίδιο τραπέζι με τον Καμμένο και τον Κουίκ σε… κεντροαριστερή ζύμωση, και τι στον κόσμο! Κι’ αυτοί, να μην χαθούν από το κάδρο πασχίζουν…
Ο Καρατζαφέρης και κάτι αποπαίδια της ΝΔ, στήνουν μαζί με τον γνωστό και μη εξαιρετέο Μπαλτάκο (τον διαλεγόμενο, ως δεξί χέρι του Σαμαρά,“κρυφίως” πλην μαγνητοσκοπούμενος, με τον Κασιδιάρη!) δεξιό κόμμα… δεξιότερα της ΝΔ (με τάση εισοδισμού και στην ΧΑ), στο οποίο μην ξεχάσουμε ν’ αναφέρουμε ότι θα συμμετέχει και ο Νίκος Νικολόπουλος, ο “ψεκασμένος”, που έφυγε από τους ΑΝΕΛ, επειδή ο Τσίπρας δεν τον έκανε υπουργό… “Μωρέ, ας τρουπώσω εγώ κάπου, και σου λέω μετά…” που έλεγε στην παλιά ταινία και ο Βουτσάς!
Ο Γρηγοράκος του ΠΑΣΟΚ (και της “Δημοκρατικής Συμπαράταξης”…) έχει ανοίξει πανιά για την φιλελεύθερη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη-και στα “ψου-ψου” λένε οι πληροφορίες βρίσκονται Μιχάλης Χρυσοχοϊδης και Άννα Διαμαντοπούλου. Ως σηματοδότηση του “ανοίγματος” προς το αντί-λαϊκίστικο κέντρο. Τα ακραιφνώς λαϊκά δεξιά “ίσα”, θα κρατάνε νεοδημοκρατικά στελέχη που… βγάζουν μεν φλύκταινες με τον Κυριάκο, αλλά επί του παρόντος γκρινιάζουν μόνο, στην προοπτική της επανόδου στην εξουσία. Και ο νέος αρχηγός, δεν κόβει αυτά τα “μπουμπούκια” πριν… ανθίσουν, ακριβώς με το ίδιο σκεπτικό…
Στό άλλο άκρο, αυτό στο οποίο οι κομμουνιστές δεν διστάζουν να δείχνουν την ταυτότητά τους, (εν αντιθέσει με κάποιους…άλλους), μοναδική σταθερά η “ορθοδοξία” του ΚΚΕ. Συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί του και με τις εναλλακτικές που αταλάντευτα προτείνει, το σέβεσαι γιατί ξέρεις με ποιους έχεις να κάνεις. Και απολαμβάνεις τις πάντα εύστοχες θεωρητικές αναλύσεις του, με την ασφάλεια ότι δεν… κινδυνεύσεις να τις υποστείς σε πρακτικό επίπεδο!
Εκεί κοντά, τριγυρίζουν τόσο η “Λαϊκή Ενότητα” των Λαφαζανοστρατούληδων, όσο και η… νεότευκτη “Πλεύση Ελευθερίας”, που άνοιξε πανιά με τιμονιέρισα την Πρόεδρο Ζωή, και υποπλοίαρχο την Ραχήλ Μακρή. Εκ μεταγραφής από από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου είχε καταφύγει από τους ψεκασμένους ΑΝΕΛ… Όχι, προς το παρόν, οι παλιοί σύντροφοι Λαφαζάνης και Κωνσταντοπούλου δεν τα’ χουν βρει αναμεταξύ τους ώστε να συμπλεύσουν “λαϊκά, ενωτικά και ελεύθερα”. Ο καθείς, φιλοδοξεί να μας σώσει αυτοδύναμος και ντούρος…
Αυτή είναι η χαρτογράφηση του πολιτικού μας σκηνικού, και των τακτικών κινήσεων τις οποίες επιχειρούν (θεωρώντας τες, μάλιστα, “στρατηγικές”!) οι ταγοί μας. Την ώρα που κανονικά θα έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμός για πανστρατιά, πολιτικών και κοινωνία, σε μια δυναμική, δημιουργική όσμωση ιδεών, προτάσεων λύσης. Χωρίς ανόητες, ξεπερασμένες διαχωριστικές γραμμές. Με δεδομένο ότι η χώρα καταβυθίζεται, “ρουφιέται” στο καταστροφικό τέλμα στο οποίο βρίσκεται τα τελευταία 7 χρόνια, με σχεδόν ανύπαρκτες πιθανότητες σωτηρίας. Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να την σώσουμε, να σωθούμε, και μετά… ξαναχωριζόμαστε σε στρατόπεδα!
Δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, ξεπερνά τα 700 δίσ. Το ΑΕΠ, έχει συρρικνωθεί στα περίπου 180 δίσ, 120 δίσ έχουν βγει από την Ελλάδα, νόμιμα ή παράνομα, λόγω φόβου και ανασφάλειας. Κάτι λιγότεροι από 2,6 εκατομμύρια Έλληνες, εργάζονται για να συντηρούν 7 εκατομμύρια συμπατριώτες τους, ανέργους και συνταξιούχους.
Η αγορά, έχει νεκρώσει, η κατανάλωση (άρα και η παραγωγή…) έχει πέσει κατακόρυφα. Ακόμη και η λογικοφανής κεϋνσιανή συνταγή “ρίξτε χρήμα στην κοινωνία, να κινηθεί η αγορά και η παραγωγή”, στην περίπτωσή μας είναι άνευ ουσίας. Άντε και ρίχθηκαν (με κάποιο μαγικό τρόπο) λεφτά στην κοινωνία. Μα θα τα… καταναλώσει σε εισαγόμενα προϊόντα, με τις συνακόλουθες συνέπειες, αφού ως χώρα έχουμε πάψει να παράγουμε εδώ και πολλά χρόνια! Και δεν έχουμε καταφέρει να εκπονήσουμε και να συμφωνήσουμε πάνω σ’ ένα νέο εθνικό αναπτυξιακό- παραγωγικό μοντέλο, αντίστοιχο των ανταγωνιστικών απαιτήσεων της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.
Που είναι οι εμπνευσμένοι και ανήσυχοι, με αίσθημα ευθύνης, πολιτικοί ηγέτες που θα μιλήσουν στον κόσμο με ωμή αλήθεια, εξηγώντας το μέγεθος του προβλήματος (για το οποίο δεν υπάρχουν εύκολες και ανέξοδες λύσεις), συνεγείροντάς τον σε μια κοινή προσπάθεια, σε σκληρή δουλειά, θυσίες για να υπάρξει ελπίδα για ένα διαφορετικό αύριο, δίχως τις ψευδαισθήσεις και τις ψεύτικες “βεβαιότητες” της… ατελεύτητης “ευδαιμονίας”, που μας έριξε εδώ που βρισκόμαστε; Κανείς, σε κανένα πολιτικό χώρο δεν είναι σε θέση να δει τι πραγματικά συμβαίνει στην χώρα, να ταρακουνηθεί και ν’ αντιδράσει, να σημάνει τον γενικό συναγερμό, να προτείνει γενική συστράτευση;
Πίστευα, ότι οι κοινωνίες δεν αυτοκτονούν. Πολύ φοβάμαι ότι στην περίπτωσή μας, θα διαψευσθώ…
http://www.tokarfi.gr/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου