ΚΑΥΣΗ ΣΟΡΩΝ: ΠΡΟΟΔΟΣ ή ΨΕΥΤΟΠΡΟΟΔΕΥΤΙΣΜΟΣ;

του Γεωργίου Ελ. Χατζιδάκη
GiorgosHatzidakis @ facebook
HatzidakisGiorg @ twitter

Με διθυράμβους χαιρέτισαν όλες οι δήθεν προοδευτικές δυνάμεις της χώρας την απόφαση του κου Μπουτάρη, δημάρχου Θεσσαλονίκης, για τη σύσταση κρεματορίου του Δήμου του. Ήταν μάλιστα πάγιο αίτημα η εφαρμογή και στην Ελλάδα της καύσης των σορών, ώστε να μιμηθούμε και σε αυτό τους πιο προοδευμένους εταίρους και «φωτοδότες» μας...

Κάποιοι άλλοι, μάλλον ανιστόρητοι, επικαλούνται την επιστροφή στις συνήθειες των προγόνων μας, αγνοώντας ότι στην μακραίωνη ιστορία του Ελληνισμού οι μέθοδοι ταφής ποικίλλουν...

Δεδομένης της αθεΐας και της μη παραδοχής μεταθανάτιας ύπαρξης που με διακρίνει, το θέμα θα ήταν εκτός των ενδιαφερόντων μου. Άλλωστε το«εμού θανόντος, γαία πυρί μιχθήτω», με εκφράζει απόλυτα. 

Πλην αλλ’ όμως, κάτι σε όλες αυτές τις μεθοδεύσεις κίνησε την καχυποψία που με διακρίνει όποτε ακούω τον προοδευτικό κόσμο να επιχαίρει. Οι προβληματισμοί μου κινούνται στους παρακάτω άξονες:

Α. Περιβαλλοντικές Επιβαρύνσεις:

Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ολοκληρωμένη μελέτη για την επιβάρυνση από τα κρεματόρια της ατμόσφαιρας με ρύπους του «Θερμοκηπίου»(http://www.memorialsocietybc.org/και http://www.eea.europa.eu/). Σε απλά ελληνικά, ενώ μαίνεται ένας διεθνής αγώνας για τη μείωση του αποτυπώματος CO2 και άλλων παρόμοιων ρύπων, κανείς δεν έχει διερευνήσει διεξοδικά την επιβάρυνση από αυτή την πρακτική που στις «προηγμένες» χώρες αγγίζει το 90% των ταφών!!! Αναφερόμαστε σε εκατομμύρια καύσεις ετησίως. Μάλιστα, στις περισσότερες περιπτώσεις, μαζί με τη σορό, αποτεφρώνεται και το φέρετρο...

Υπάρχουν βέβαια μελέτες που καταδεικνύουν ότι είναι θεαματική η επιβάρυνση της ατμόσφαιρας με βαρέα μέταλλα και άλλα ιχνοστοιχεία από την αποτέφρωση των νεκρών. Μάλιστα δίνονται σαφείς οδηγίες να μη βρίσκονται τα κρεματόρια κοντά σε κατοικημένες περιοχές. Πολύ θα ήθελα να μου εξηγήσει κάποιος πώς αυτό θα συνδυαστεί με την ανάγκη να αξιοποιηθούν υπάρχοντες δημοτικοί χώροι, καθώς και την επιβάρυνση που θα προκύψει από την ανάγκη των συγγενών και φίλων να παρευρεθούν στην όποια τελετή θα γίνεται μακριά από τα σπίτια τους...

Τέλος, κανείς δεν μπορεί να πει με ακρίβεια το ενεργειακό κόστος από την αποτέφρωση των σορών, αφού αυτή γίνεται σε 2 τουλάχιστον φάσεις και περιλαμβάνει θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 1.000C!!! Είτε χρησιμοποιηθούν αποτεφρωτήρια με πετρέλαιο, είτε με φυσικό αέριο, είτε με ρεύμα (δε γνωρίζω τι προκρίθηκε στον πρωτοπόρο Δήμο...) η κατανάλωση ενέργειας θα είναι γενναία...

Β. «Στέρηση» του Περιβάλλοντος από ότι του ανήκει:

Το ανθρώπινο σώμα ανήκει σίγουρα στην κατηγορία των «βιοδιασπώμενων». Με τη φυσιολογική διαδικασία που θα υποστεί από τη φύση, είτε θαμμένο είτε εκτεθειμένο (όπως κάνουν κάποιες φυλές Ινδιάνων και οι Ζωροαστριστές), τα συστατικά του θα συμβάλλουν στον εμπλουτισμό του περιβάλλοντος. Είναι απίστευτα εγωιστικό και σίγουρα «σπισιστικό» το να αποφασίζουμε ότι έχουμε το δικαίωμα να στερούμε το περιβάλλον από ότι, τυχαία, βρίσκεται στο σώμα μας.

Το αστείο είναι ότι ακόμη και οι πλέον «σπισιστικές» θρησκείες, όπως ο Ιουδαϊσμός, απαγορεύουν την καύση των σωμάτων. Η λογική «χους ην και εις χουν απελεύσηται», όσο και αν ακούγεται μακάβρια, εμπεριέχει βασικές αρχές ανακύκλωσης!!!

Γ. Ψευδή επιχειρήματα περί μείωσης κόστους ταφής

Τα ΜΜΕ προσπαθούν να πείσουν ότι η καύση κοστίζει λιγότερο. Τίποτα δεν απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα. Το κόστος της καύσης είναι απόλυτα ανελαστικό, ενώ στο κόστος κηδείας τα ΜΜΕ συνυπολογίζουν τελετές και εκκλησιαστικές δαπάνες. Αν πραγματικά οι Δήμοι θέλουν να μειώσουν τα κόστη κηδείας, ας «ανοίξει» το επάγγελμα του Νεκροθάφτη, και ας σταματήσει το Μονοπώλιο της Εκκλησίας στα Νεκροταφεία.

Πάντως, σε κάθε περίπτωση, όποιος θελήσει να αποτεφρώσει τη σορό του/της εκλιπόντος, θα διαπιστώσει ότι αν ακολουθήσει παραδοσιακή, «χριστιανική» τελετή, το κόστος θα είναι ανώτερο...

Δ. Ύποπτα κίνητρα

Λυπάμαι που το θέτω έτσι ευθαρσώς, αλλά όποτε βλέπω σύσσωμα τα ΜΜΕ να στηρίζουν κάποια «πρόοδο», 9 φορές στις 10 υποψιάζομαι ιδιωτικά συμφέροντα.

Ας μην αυταπατώμαστε: η «βιομηχανία» των κηδειών είναι μεγάλο δέλεαρ. Έτσι λοιπόν, είμαι σίγουρος ότι κάποιοι θα κερδίσουν πολλά από τις πωλήσεις και εγκαταστάσεις των εξοπλισμών καύσεως-κρεματορίων, κάποιοι άλλοι θα κερδίσουν από την κατασκευή των απαραίτητων χώρων-κτηρίων, κάποιοι τρίτοι από την παροχή ενέργειας καύσεως και κάποιοι από τα νέα συμβόλαια εκμετάλλευσης των χώρων. Ο μόνος που σίγουρα θα χάσει πάλι είναι οι ΟΤΑ που θα επιβαρυνθούν νέα κόστη!!!

Ε. Το ψευδεπίγραφο «Δικαίωμα στην Επιλογή»

Είτε δεχθούμε τις θρησκευτικές πεποιθήσεις περί ψυχής, είτε τις υλιστικές-πραγματιστικές, με το θάνατο η όποια συνείδηση εγκαταλείπει το σαρκίο. Άρα αυτό παύει να αποτελεί «ιδιοκτησία» του προηγούμενου ενοίκου του και ανήκει στο δημιουργό του (είτε είναι ο Θεός των θρησκόληπτων είτε η Φύση που προτιμώ).

Υπ’ αυτό το πρίσμα, και η διάθεση οργάνων μπορεί να γίνει σχεδόν υποχρεωτική (πάγιο «προοδευτικό» αίτημα που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο) αλλά και η επιστροφή στο περιβάλλον του εναπομείναντος...

Για όλους τους παραπάνω λόγους,

δεν πιστεύω ότι η αποτέφρωση των νεκρών αποτελεί λύση «προόδου».

Αν επιθυμούμε πραγματικά να προοδεύσει η κοινωνία μας,

ας στρέψουμε την προσοχή μας στα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν

και ας αφήσουμε τους νεκρούς στην ησυχία τους!!!

ΠΛΑΓΙΑ ΣΚΕΨΗ