Θηλιά πλειστηριασμών στην πρώτη κατοικία και μπαράζ αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων με το νέο πτωχευτικό κώδικα

Στη Βουλή κατατέθηκε ο «Κώδικας διευθέτησης οφειλών και παροχής δεύτερης ευκαιρίας», ο νέος πτωχευτικός κώδικας, η εφαρμογή του οποίου (από 1/1/2021) έρχεται να βάλει οριστικό τέλος στα όποια απομεινάρια δικαστικής προστασίας και για την πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας.

Στις διατάξεις του νομοσχεδίου μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται η απόκτηση πτωχευτικής δυνατότητας και από τα φυσικά πρόσωπα, ενώ το συνολικό σχέδιο διαχείρισης των ιδιωτικών χρεών έρχεται να σφίξει τη θηλιά των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων και για άλλες οφειλές των λαϊκών οικογενειών, όπως για χρέη προς τον κρατικό φοροεισπρακτικό μηχανισμό, αλλά και προς τα ασφαλιστικά ταμεία για αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες.

Σύμφωνα με τη σχετική διάταξη, «ο οφειλέτης βρίσκεται σε παύση πληρωμών όταν δεν καταβάλλει ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του προς το Δημόσιο, τους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης ή πιστωτικά ή χρηματοδοτικά ιδρύματα, σε ύψος τουλάχιστον 40% των συνολικών ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών του προς τον αντίστοιχο φορέα για περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών, εφόσον η μη εξυπηρετούμενη υποχρέωσή του υπερβαίνει το ποσό των 30.000 ευρώ».

Στις διατάξεις του νομοσχεδίου, πέρα από αυτές που είχαν γίνει γνωστές στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης, προστέθηκαν και οι υποδείξεις του (κρατικού) Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας - μεγαλομέτοχος των 4 τραπεζικών ομίλων - με γνώμονα τον περιορισμό των δικαιούχων προστασίας μέσω του εξωδικαστικού συμβιβασμού.

Παράλληλα, οι παρεμβάσεις συμπληρώνονται από την προσπάθεια για ξεσκαρτάρισμα του επιχειρηματικού πεδίου με αναδιαρθρώσεις και «εξυγιάνσεις» προβληματικών επιχειρήσεων, με ό,τι αυτά συνεπάγονται για τα εργατικά δικαιώματα.

Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, ο νέος πτωχευτικός κώδικας προβλέπει:

-- Πλήρη ρευστοποίηση της περιουσίας του οφειλέτη, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των τραπεζών και άλλων πιστωτών. Μετά την κήρυξη της πτώχευσης και μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας, ο οφειλέτης θα μπορεί να έχει πρόσβαση μόνο σε τυχόν ποσά του εισοδήματός του που καλύπτουν τις λεγόμενες «εύλογες δαπάνες διαβίωσης», κάποια ψίχουλα δηλαδή για τα απολύτως στοιχειώδη, ενώ τυχόν άλλα εισοδήματα περιέρχονται στη λεγόμενη πτωχευτική περιουσία και βέβαια προορίζονται προς διανομή στους πιστωτές με βάση την κλίμακα κατάταξής τους.

Το σχετικό άρθρο αναφέρει: «Από την κήρυξη της πτώχευσης μέχρι την απαλλαγή του πτωχού, ανήκει στην πτωχευτική περιουσία το μέρος του ετησίου εισοδήματός του που υπερβαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης».

-- Νοικάρης στο σπίτι του και υπό μόνιμη απειλή έξωσης ο λαός. Ο δανειολήπτης θα μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου σε ιδιωτικό ειδικό φορέα που θα συσταθεί για το σκοπό αυτό. Στη συνέχεια ο οφειλέτης μπορεί να έχει το δικαίωμα της διαμονής στην κατοικία του έναντι ενοικίου, που θα προσδιορίζεται με βάση την απόδοση που αντιστοιχεί προς το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο.

Μετά την πάροδο 3ετίας, ο μισθωτής θα μπορεί να ζητήσει τη μετατροπή της σύμβασης σε μίσθωση με δικαίωμα επαναγοράς. Σε περίπτωση που ο μισθωτής - πρώην ιδιοκτήτης δεν καταβάλλει έγκαιρα 3 στη σειρά μηνιαία μισθώματα η τράπεζα θα έχει το ελεύθερο να καταγγείλει τη σύμβαση και βέβαια να προχωρήσει άμεσα σε πλειστηριασμό. Μετά από σχετική ειδοποίηση και με καταληκτική διορία ενός μήνα, η καταγγελία επέρχεται αυτοδίκαια, σύμφωνα με τη σχετική διάταξη.

Ο εν λόγω ιδιωτικός φορέας θα αναδειχθεί με την προκήρυξη σχετικού διαγωνισμού, με κριτήρια μεταξύ άλλων τον τρόπο υπολογισμού του τιμήματος επαναγοράς της κύριας κατοικίας κατά τη λήξη της μίσθωσης και «την αξιοπιστία, την ειδική τεχνογνωσία και την εμπειρία του υποψήφιου παραχωρησιούχου».

-- Ως «καρότο» αλλά και ως μέσο ώστε να διασφαλίζεται η αποπληρωμή, τμήμα των οφειλετών που θα υπαχθούν σε καθεστώς ρύθμισης θα τύχει κρατικής επιδότησης για διάστημα μέχρι 5 ετών και εφόσον ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις αποπληρωμών του δανείου. Στα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, που πρέπει να εκπληρώνονται σωρευτικά, προστέθηκε και αυτό της σημαντικής μείωσης των οικογενειακών εισοδημάτων το τελευταίο εξάμηνο (για ποσά μέχρι 1.000 ευρώ μείωση 20%, και για μεγαλύτερα εισοδήματα 30%). Σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, η δημοσιονομική δαπάνη διαμορφώνεται μόλις σε 100 εκατ. ευρώ το χρόνο για την επόμενη 5ετία.

Σε κάθε περίπτωση, ο δικαιούχος, όπως και στο τρέχον πρόγραμμα - «Γέφυρα», καλείται να είναι απόλυτα συνεπής με τις υποχρεώσεις και τους λεόντειους όρους που του φορτώνουν κυβέρνηση και τραπεζίτες, ενώ παραιτείται από το τραπεζικό και φορολογικό απόρρητο, προκειμένου να διαπιστώνεται ότι διατηρούνται οι προϋποθέσεις καταβολής του επιδόματος.

-- Επιτάχυνση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Προβλέπεται η αυτοδίκαιη διαδοχική πτώση της τιμής πρώτης προσφοράς σε περίπτωση άγονων πλειστηριασμών. Σε σύντομο χρονικό διάστημα και εφόσον «δεν επιτευχθεί η εκποίηση του πράγματος έστω και έναντι συμβολικού ανταλλάγματος, συνάγεται ότι κανείς στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορεί να αξιοποιήσει το πράγμα επωφελώς. Στην περίπτωση αυτή, η κυριότητα του πράγματος περιέρχεται στο Δημόσιο», σημειώνεται χαρακτηριστικά.

-- Θεσπίζεται ηλεκτρονικός μηχανισμός έγκαιρης προειδοποίησης οφειλετών με 3 επίπεδα κινδύνου (χαμηλό - μέτριο - υψηλό) για φυσικά και νομικά πρόσωπα, εποπτευόμενος από την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.

Να σημειωθεί ότι η εφαρμογή του νόμου προϋποθέτει την έκδοση σειράς Υπουργικών Αποφάσεων, για ζητήματα όπως η προκήρυξη διαγωνισμού για το φορέα στον οποίο θα περιέλθει η ακίνητη περιουσία, η λειτουργικότητα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας των πλειστηριασμών κ.ά.

Επιχειρηματικές αναδιαρθρώσεις στις πλάτες των εργαζομένων

Παράλληλα, με επίκεντρο την επιχείρηση μείωσης των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, όσο και τη συνολική διαχείριση των ιδιωτικών ληξιπρόθεσμων χρεών προωθείται σειρά νέων διατάξεων σχετικά με την επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών, για τις αναδιαρθρώσεις και εξυγιάνσεις προβληματικών επιχειρήσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, η κήρυξη της πτώχευσης ανοίγει διάπλατα την πόρτα σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων και μάλιστα χωρίς την προβλεπόμενη αποζημίωση, προκειμένου η προβληματική επιχείρηση να αποδοθεί καθαρή στους νέους ιδιοκτήτες.

Οπως ρητά αναφέρεται, «οι απαιτήσεις των μισθωτών από μισθούς και λοιπές παροχές που γεννήθηκαν πριν την κήρυξη της πτώχευσης, καθώς και κάθε συναρτώμενη με την καταγγελία απαίτησή τους, όπως ιδίως αποζημίωση εκ του νόμου, αποτελούν πτωχευτικές απαιτήσεις, για τις οποίες οι μισθωτοί ικανοποιούνται ως πτωχευτικοί πιστωτές κατά τις ειδικότερες περί κατατάξεως των πιστωτών διατάξεις».

https://www.rizospastis.gr/