Αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσότεροι χειριζόμαστε την κατάσταση με λάθος τρόπο, φέρνοντας δυστυχώς και λάθος αποτελέσματα. Την επόμενη φορά που το παιδί σας δεν θα γυρίσει καν να σας κοιτάξει ενώ του ζητάτε να μαζέψει τα παιχνίδια του, δοκιμάστε να ακολουθήσετε τα παρακάτω βήματα.
Βεβαιωθείτε ότι σας ακούει
Έχει αποδειχθεί ερευνητικά πως μέχρι και την ηλικία των 14 ετών τα παιδιά δυσκολεύονται να αντιληφθούν τα ηχητικά ερεθίσματα όταν είναι πολύ συγκεντρωμένα σε κάτι άλλο – για παράδειγμα στο ηλεκτρονικό τους παιχνίδι. Ένας απλός τρόπος να επιβεβαιώσετε ότι έχει ακούσει αυτό που του λέτε, είναι πριν ξεκινήσετε να μιλάτε να το πιάσετε ελαφρά από τον ώμο και να περιμένετε να σας κοιτάξει στα μάτια.
Μην πανικοβληθείτε αν το κάνει επίτηδες
Όσο και αν κάνει τη ζωή μας πιο δύσκολη, τα παιδιά συχνά δοκιμάζουν τα όριά μας στα πλαίσια ενός φυσιολογικού σταδίου της ανάπτυξής τους, επομένως τέτοιου είδους συμπεριφορές δεν χρειάζεται να μας προβληματίζουν πολύ. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και προσπαθήστε να μην του φωνάξετε. Οι φωνές, η μουρμούρα και τα παρακάλια δεν βλάπτουν μόνο τη σχέση σας μαζί του, αλλά και του δημιουργούν την εντύπωση ότι την πρώτη φορά που του λέτε κάτι δεν το εννοείτε πραγματικά. Έτσι, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος έντασης.
Είστε σίγουροι ότι έχει καταλάβει;
Ζητήστε του να σας πει τι του ζητήσατε να κάνει. Υπάρχει περίπτωση η διατύπωσή σας να μην ήταν τόσο απλή και ξεκάθαρη όσο νομίζατε ή η προσοχή του παιδιού να ήταν ελαφρώς διασπασμένη, με αποτέλεσμα να πιστεύει ότι αυτό που του ζητάτε είναι πολύ περίπλοκο και να το αποφεύγει.
Δώστε του εξηγήσεις
Πλέον δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ξέρει ακριβώς για ποιο πράγμα του μιλάτε. Αν εξακολουθεί να μην ανταποκρίνεται, επαναλάβετε αυτό που του ζητάτε άλλη μία φορά, εξηγώντας του γιατί πρέπει να σας ακούσει. Αυτό το βήμα είναι σημαντικό ακόμη και αν δεν πείσει το παιδί, καθώς του δείχνει ότι δεν προσπαθείτε απλώς να του επιβληθείτε.
Κάντε το να νιώσει ότι έχει τον έλεγχο
Αφήστε το να επιλέξει ανάμεσα σε δύο ή τρεις επιλογές. Για παράδειγμα πείτε του «Θέλεις να μαζέψεις τώρα τα παιχνίδια σου ή σε δέκα λεπτά;» ή «Θέλω να έχεις αρχίσει να ντύνεσαι πριν τις πέντε το απόγευμα, για να προλάβουμε να φύγουμε στην ώρα μας». Όταν το παιδί επιλέξει, βάλτε ένα ξυπνητήρι για τη στιγμή που θα πρέπει να καταπιαστεί με την υποχρέωσή του. Μια λύση που θα σας σώσει από τις συνεχείς τριβές, είναι να ορίσετε μια συγκεκριμένη ώρα κατά την οποία θα κάνει τις καθημερινές του δουλειές, όπως το διάβασμα για το σχολείο του.
Προειδοποιήστε το
Φυσικά, υπάρχει περίπτωση ακόμη και μετά από όλα τα παραπάνω τα λόγια σας να πέφτουν στο κενό. Αν πρόκειται για κάτι που δεν απειλεί τη σωματική του ακεραιότητα, μπορείτε να το αφήσετε να δει στην πράξη τις συνέπειες της επιλογής του, για παράδειγμα αφήνοντας τους ανοιχτούς του μαρκαδόρους να στεγνώσουν. Όταν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, σκεφτείτε ψύχραιμα ποια τιμωρία αντιστοιχεί στη στάση του και προειδοποιήστε το για αυτή, φερ’ ειπείν λέγοντας με ηρεμία «Αν δεν φορέσεις αμέσως τα παπούτσια σου, δεν θα πάμε στην παιδική χαρά».
Μην φανείτε αναντίστοιχοι
Αν η προειδοποίησή σας έχει την ίδια επιτυχία με την αρχική σας προσπάθεια, είναι απολύτως απαραίτητο να εφαρμόσετε την τιμωρία που αναφέρατε. Το παιδί σας έχει κάνει μια επιλογή έχοντας στη διάθεσή του όλα τα δεδομένα, και τώρα θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις συνέπειές της.
Προσοχή όμως! Προκειμένου αυτό το βήμα να πετύχει και να του στείλει το σωστό μήνυμα, θα πρέπει να έχετε υπολογίσει με προσοχή την αντίδραση που αντιστοιχεί στην πράξη του. Οι υπερβολικές τιμωρίες όχι μόνο θα το απομακρύνουν συναισθηματικά από εσάς, αλλά είναι πιθανό να το κάνουν να σας συμπεριφερθεί με ακόμη πιο άσχημο τρόπο, τρέποντας την επικοινωνία σας σε παιχνίδι εξουσίας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΡΑΣΣΑ
https://www.vita.gr/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου