Σίγουρα το άγχος επενεργεί καταστροφικά στον ανθρώπινο οργανισμό και επηρεάζει τις ανθρώπινες σχέσεις. Οταν το καθημερινό άγχος των γονέων μετατρέπεται σε ψυχική εξουθένωση, αρχίζουν να αισθάνονται
αποξενωμένοι από τα παιδιά τους και να αμφισβητούν τις γονεϊκές τους δεξιότητες, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Clinical Psychological Science.
Οπως διαπίστωσαν οι ερευνητές του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβέν, αυτή η μορφή της ψυχικής υπερκόπωσης μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις τόσο για τους γονείς όσο και τα παιδιά, ενώ αυξάνει τη γονική αμέλεια, τα τραύματα και τις σκέψεις φυγής.
Η συντονίστρια της μελέτης Μόιρα Μικολάγιακ, καθηγήτρια Ψυχολογίας του βελγικού πανεπιστημίου, τονίζει ότι στο παρόν πολιτισμικό πλαίσιο ασκείται ασφυκτική πίεση στους γονείς.
«Το να είσαι ο τέλειος γονιός είναι αδύνατο και το να προσπαθείς να γίνεις τέτοιος μπορεί να σε οδηγήσει στην εξουθένωση. Οτιδήποτε βοηθάει τους γονείς να φορτίσουν τις μπαταρίες τους και να αποφύγουν την υπερκόπωση είναι καλό για τα παιδιά», τονίζει η δρ Μικολάγιακ.
Οι ερευνητές, προκειμένου να καταλήξουν σε σαφή συμπεράσματα, εκπόνησαν δύο μελέτες για τις επιπτώσεις της γονικής εξουθένωσης.
Στην πρώτη έρευνα συμμετείχαν κυρίως 2.068 γαλλόφωνοι γονείς από το Βέλγιο, οι οποίοι συμπλήρωσαν ηλεκτρονικά ερωτηματολόγια με 22 ερωτήσεις σχετικά με τη συναισθηματική εξουθένωση, την αποξένωση και τα συναισθήματα ανεπάρκειας των γονέων, 17 ερωτήσεις για την παραμέληση της εκπαίδευσης και των συναισθηματικών αναγκών των παιδιών τους και 15 ερωτήσεις σχετικά με την τάση τους να εμπλέκονται σε περιστατικά λεκτικής, σωματικής ή συναισθηματικής βίας.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν στενή συσχέτιση μεταξύ της γονικής εξουθένωσης με τη γονική βία, τη γονική αμέλεια και τον ιδεασμό φυγής. Τα αποτελέσματα, μάλιστα, διατηρήθηκαν ακόμα και όταν οι ερευνητές έλαβαν υπόψη την πιθανότητα οι γονείς να απαντούν με βάση το τι είναι κοινωνικά επιθυμητό.
Η δεύτερη έρευνα, που συμπεριέλαβε κατά κύριο λόγο αγγλόφωνους γονείς από τη Βρετανία, είχε παρόμοια αποτελέσματα.
Η δρ Μικολάγιακ, σχολιάζοντας τα επιστημονικά συμπεράσματα, τόνισε: «Οταν θες πάρα πολύ να κάνεις το καλύτερο, καταλήγεις τελικά να κάνεις το χειρότερο. Η πίεση που νιώθουν οι γονείς να είναι τέλειοι, τους οδηγεί στην ψυχική εξουθένωση, η οποία έχει καταστροφικές συνέπειες για τους ίδιους και τα παιδιά».
Η δρ Μικολάγιακ, επίσης, θεωρεί σκόπιμο οι υπηρεσίες υγείας να ενθαρρύνουν τους γονείς να φροντίζουν, όχι μόνο τα παιδιά τους, αλλά και τους ίδιους, καθώς αυτό θα κάνει καλό τόσο σε αυτούς όσο και στα παιδιά τους. Επίσης, τονίζει ότι οι αρμόδιοι φορείς είναι υπεύθυνοι για την ενημέρωση, ώστε η γονική εξουθένωση να πάψει να αποτελεί θέμα-ταμπού και οι γονείς να έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν τη βοήθεια που συχνά χρειάζονται.
https://www.kathimerini.gr/
αποξενωμένοι από τα παιδιά τους και να αμφισβητούν τις γονεϊκές τους δεξιότητες, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Clinical Psychological Science.
Οπως διαπίστωσαν οι ερευνητές του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβέν, αυτή η μορφή της ψυχικής υπερκόπωσης μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις τόσο για τους γονείς όσο και τα παιδιά, ενώ αυξάνει τη γονική αμέλεια, τα τραύματα και τις σκέψεις φυγής.
Η συντονίστρια της μελέτης Μόιρα Μικολάγιακ, καθηγήτρια Ψυχολογίας του βελγικού πανεπιστημίου, τονίζει ότι στο παρόν πολιτισμικό πλαίσιο ασκείται ασφυκτική πίεση στους γονείς.
«Το να είσαι ο τέλειος γονιός είναι αδύνατο και το να προσπαθείς να γίνεις τέτοιος μπορεί να σε οδηγήσει στην εξουθένωση. Οτιδήποτε βοηθάει τους γονείς να φορτίσουν τις μπαταρίες τους και να αποφύγουν την υπερκόπωση είναι καλό για τα παιδιά», τονίζει η δρ Μικολάγιακ.
Οι ερευνητές, προκειμένου να καταλήξουν σε σαφή συμπεράσματα, εκπόνησαν δύο μελέτες για τις επιπτώσεις της γονικής εξουθένωσης.
Στην πρώτη έρευνα συμμετείχαν κυρίως 2.068 γαλλόφωνοι γονείς από το Βέλγιο, οι οποίοι συμπλήρωσαν ηλεκτρονικά ερωτηματολόγια με 22 ερωτήσεις σχετικά με τη συναισθηματική εξουθένωση, την αποξένωση και τα συναισθήματα ανεπάρκειας των γονέων, 17 ερωτήσεις για την παραμέληση της εκπαίδευσης και των συναισθηματικών αναγκών των παιδιών τους και 15 ερωτήσεις σχετικά με την τάση τους να εμπλέκονται σε περιστατικά λεκτικής, σωματικής ή συναισθηματικής βίας.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν στενή συσχέτιση μεταξύ της γονικής εξουθένωσης με τη γονική βία, τη γονική αμέλεια και τον ιδεασμό φυγής. Τα αποτελέσματα, μάλιστα, διατηρήθηκαν ακόμα και όταν οι ερευνητές έλαβαν υπόψη την πιθανότητα οι γονείς να απαντούν με βάση το τι είναι κοινωνικά επιθυμητό.
Η δεύτερη έρευνα, που συμπεριέλαβε κατά κύριο λόγο αγγλόφωνους γονείς από τη Βρετανία, είχε παρόμοια αποτελέσματα.
Η δρ Μικολάγιακ, σχολιάζοντας τα επιστημονικά συμπεράσματα, τόνισε: «Οταν θες πάρα πολύ να κάνεις το καλύτερο, καταλήγεις τελικά να κάνεις το χειρότερο. Η πίεση που νιώθουν οι γονείς να είναι τέλειοι, τους οδηγεί στην ψυχική εξουθένωση, η οποία έχει καταστροφικές συνέπειες για τους ίδιους και τα παιδιά».
Η δρ Μικολάγιακ, επίσης, θεωρεί σκόπιμο οι υπηρεσίες υγείας να ενθαρρύνουν τους γονείς να φροντίζουν, όχι μόνο τα παιδιά τους, αλλά και τους ίδιους, καθώς αυτό θα κάνει καλό τόσο σε αυτούς όσο και στα παιδιά τους. Επίσης, τονίζει ότι οι αρμόδιοι φορείς είναι υπεύθυνοι για την ενημέρωση, ώστε η γονική εξουθένωση να πάψει να αποτελεί θέμα-ταμπού και οι γονείς να έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν τη βοήθεια που συχνά χρειάζονται.
https://www.kathimerini.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου