Μαρία Δημητριάδη: Η φωνή των αγώνων του λαού (βίντεο)

Η Μαρία Δημητριάδη έδωσε και συνεχίζει να δίνει φωνή στους αγώνες του λαού. Με τη φωνή της θα συνεχίσουμε να ακούμε πως «έτσι κι αλλιώς η Γη θα γίνει κόκκινη».

Της είμαστε ευγνώμονες γιατί με την τέχνη της και την προσωπική της στάση, μας έδωσε ένα υπόδειγμα για το τι σήμαινε, σημαίνει και θα σημαίνει καλλιτέχνης του λαού.

Ήταν μια σπουδαία τραγουδίστρια και παραμένει η φωνή που σφράγισε τραγούδια που κοιτάζουν στο μέλλον.

Η Μαρία Δημητριάδη έφυγε από τη ζωή, σαν σήμερα, 7 Ιανουαρίου 2009.

Η Μαρία Δημητριάδη έβαλε το στίγμα της στο πολιτικό τραγούδι, ερμήνευσε μοναδικά στίχους κορυφαίων ποιητών και δημιουργίες μεγάλων Ελλήνων συνθετών. Πάντα παρούσα μέσα στα γεγονότα, συνόδευσε με τα τραγούδια της τους εργατικούς – αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες των δεκαετιών ’70-’80, αλλά και αργότερα, μέχρι τέλους, ανταποκρινόμενη στα αγωνιστικά καλέσματα. 

Τραγουδώντας στις συναυλίες αλληλεγγύης προς τους αγωνιζόμενους και διωκόμενους λαούς, στους απεργιακούς αγώνες, στα μπλόκα των αγροτών. Με πίστη στο όραμα μιας δίκαιης κοινωνίας, συμπορεύτηκε με το ΚΚΕ, στηρίζοντας τις θέσεις του και παλεύοντας μαζί του, ενώ στις δημοτικές εκλογές του 2006 συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο της «Συμπαράταξης για την Αθήνα» με επικεφαλής τον Σπύρο Χαλβατζή.

Ξεκίνησε να τραγουδά από παιδί. Στα 16 της χρόνια δισκογραφεί το «Ενα πρωινό η Παναγιά μου» του Σταύρου Ξαρχάκου (από την ταινία τα «Κορίτσια στον Ηλιο»). Μετά ήρθε ο «Ηλιος ο Πρώτος» και το «Χρονικό» του Γιάννη Μαρκόπουλου, ενώ στο ενδιάμεσο είχε γνωρίσει τον Μίκη Θεοδωράκη, ίνδαλμά της από μικρό παιδί. 

Μαζί του, κατά την επταετία, περιοδεύει ανά τον κόσμο και συμμετέχει στους δίσκους «Τα Λαϊκά» («Το τρένο φεύγει στις οκτώ») και «Τραγούδια του Αγώνα» («Σαν τον αετό φτερούγαγε στη στράτα»). Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, το 1974, τραγουδά στο δίσκο «Σκλάβοι Πολιορκημένοι» του Νίκου Μαμαγκάκη και το «Αντόνιο Τόρρες Χερέδια» του Γιάννη Γλέζου. 

Ηδη έχει γνωρίσει τον Θάνο Μικρούτσικο και το 1975 δισκογραφούν τον πρώτο δίσκο του, τα «Πολιτικά Τραγούδια». Ακολουθούν: «Καντάτα για τη Μακρόνησο», «Φουέντε Οβεχούνα», «Τροπάρια για φονιάδες», «Τα τραγούδια της λευτεριάς». Χαρακτηριστικό πως από την κασετίνα των οκτώ δίσκων με τα πολιτικά τραγούδια του συνθέτη που έβγαλε η «Λύρα», στους πέντε τραγουδάει μόνο η Μαρία Δημητριάδη. Ενας από τους πιο πολυακουσμένους δίσκους τους ήταν «Τα Αντάρτικα» (1981) – επανεκτελέσεις μαζί με την αδερφή της Αφροδίτη Μάνου. 

Συνέχισε με το «Δελτίο καιρού», με τραγούδια πολλών συνθετών σε πρώτη εκτέλεση, τα «Λιανοτράγουδα» του Θεοδωράκη, τον πρώτο δίσκο του Γιώργου Σταυριανού, την «Ελένη» του Χατζιδάκι, το «Εμπάργκο» του Μικρούτσικου κ.ά. Ακολούθησαν δύο χρόνια δουλειάς της στο Βελιγράδι, την περίοδο του εμπάργκο. 

Εκανε συναυλίες κι ένα δίσκο, που με τη βοήθεια του υπουργείου Πολιτισμού της πρώην Γιουγκοσλαβίας τα έσοδά του πήγαν για τους πρόσφυγες. Τελευταία δισκογραφική της δουλειά οι «Δον Κιχώτες» των Παρασκευά Καρασούλου (στίχοι) και Θοδωρή Οικονόμου (μουσική).









από ημεροδρόμος

Ποια ήταν η Μαρία Δημητριάδη

Η Μαρία Δημητριάδη (Αθήνα, 1951 – 7 Ιανουαρίου 2009) υπήρξε ερμηνεύτρια που συνδέθηκε από νωρίς με το πολιτικό τραγούδι.

Η Μαρία Δημητριάδη γεννήθηκε στην Αθήνα, στον Ταύρο, όπου μάλιστα η ίδια διατέλεσε & δημοτικός σύμβουλος τη δεκαετία του ’70. Άρχισε το τραγούδι από πολύ νωρίς, αλλά μετά τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες της, για αρκετά χρόνια, κυρίως κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 & του ’90, έμεινε “εκτός κυκλώματος”.

Η Μαρία Δημητριάδη διαθέτει σπάνια, ζεστή & ιδιαίτερη φωνή, με μεγάλο ερμηνευτικό εύρος, η οποία όμως -καλώς ή κακώς- συνδέθηκε με τη δεκαετία του ’70 & με το “πολιτικό τραγούδι”. Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 τραγούδησε μερικά σπουδαία έργα της εποχής, όπως το “Ήλιος ο πρώτος” του Μαρκόπουλου, σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, (από όπου & η κλασσική ερμηνεία “Κάτω στης Μαργαρίτας το αλωνάκι”), αλλά έγινε ευρύτερα γνωστή τραγουδώντας από πολύ νωρίς Θεοδωράκη, & αργότερα, Θάνο Μικρούτσικο (τα “Πολιτικά τραγούδια” σε στίχους του Ναζίμ Χικμέτ & αρκετοί άλλοι δίσκοι ήταν οι καρποί αυτής της συνεργασίας). Όλα αυτά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, κατά τη διάρκεια δηλαδή της δικτατορίας & της μεταπολίτευσης. Το συγκεκριμένο αυτό στυλ όμως, του “πολιτικού τραγουδιού”, την στιγμάτισε, & την ακολούθησε κατά τη διάρκεια της καριέρας της, πράγμα όχι πάντα θετικό για την ίδια. Τη δεκαετία του ’80 πάντως, η Δημητριάδη προσπάθησε να τραγουδήσει πράγματα εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, πιο λυρικά, από Χατζιδάκι (“Για την Ελένη”, σε στίχους Μιχάλη Μπουρμούλη) μέχρι ακόμα & Στέφανο Κορκολή (“Το μαγικό κλειδί” το ‘87).

Ξεκίνησε την καριέρα της στη δισκογραφία με το “Ένα Πρωινό (Άνναμπελ)”, ένα ερωτικό τραγούδι που ακουγόταν στην ταινία «Κορίτσια στον ήλιο», με τον Γιάννη Βόγλη και την Αν Λόμπεργκ. Ήταν βασική ερμηνεύτρια των τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη και του Θάνου Μικρούτσικου. Ήταν από τις πρώτες τραγουδίστριες του Γιάννη Μαρκόπουλου. Στη δεκαετία του 80 επέστρεψε στη δισκογραφία ερμηνεύοντας έργα διαφορετικού ύφους, όπως Μάνο Χατζιδάκι και Στέφανο Κορκολή.

Το ’96 έκανε μια όχι & τόσο επιτυχημένη προσπάθεια επιστροφής με έναν ροκ δίσκο, το “Αύριο”, παραγωγή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου & ολόκληρης της ομάδας του. Έναν δίσκο πάντως για τον οποίο & η ίδια ακόμα η Δημητριάδη δεν αναφέρεται θετικά. Ήταν πάντως η επάνοδός της στο τραγούδι μετά από αρκετά χρόνια ηθελημένης “εξαφάνισης”, που έγινε κυρίως για να μεγαλώσει τον γιο της. Από το ’96 & πέρα έχει συμμετάσχει σε αρκετές συναυλίες, του Γιάννη Μαρκόπουλου, του Ηλία Ανδριόπουλου, αλλά δεν έχει ξαναηχογραφήσει δίσκο.

Η Μαρία Δημητριάδη ήταν αδερφή της Αφροδίτης Μάνου και πρώτη σύζυγος του παρουσιαστή και μουσικού Ανδρέα Μικρούτσικου, με τον οποίο γνωρίστηκε κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου όντας και οι δύο μέλη του παράνομου τότε ΕΚΚΕ.Μαζί απέκτησαν ένα γιο, τον Στέργιο, χάριν του οποίου είχε αποσυρθεί από τη δισκογραφία. 

Υπήρξε επίσης στη δεκαετία 70 δημοτικός σύμβουλος στον δήμο Ταύρου. Απεβίωσε στις 7 Ιανουαρίου του 2009 στο νοσοκομείο ‘”Ευαγγελισμός”, όπου είχε εισαχθεί για σπάνια πνευμονική νόσο. Επιθυμία της ήταν να μην ταφεί και να αποτεφρωθεί.

Δισκογραφία Προσωπικοί Δίσκοι:

1974 Αντόνιο Τόρρες Χερέδια (Lyra)

1975 Πολιτικά τραγούδια (Lyra)

1976 Καντάτα για την Μακρόνησο/Σπουδή σε ποιήματα του Βλαδίμηρου Μαγιακόβσκη (Lyra)

1978 Τραγούδια της λευτεριάς (Lyra)

1980 Δελτίο καιρού (CBS)

1981 Τα αντάρτικα (Lyra)

1982 Έρημη πόλη (CBS)

1985 Για την Ελένη (Σείριος)

1985 Η μυθολογία του Σαββάτου (Σείριος)

1987 Το μαγικό κλειδί (ΜΙΝΟS)

1989 Οριστικά (Lyra)

1990 Βιολιστή κατέβα απ’ τη στέγη (Lyra)

1991 Μήπως ζούμε σ’ άλλη χώρα (Σείριος)

1995 Τραγουδά μεγάλους συνθέτες (Polydor)

1996 Αύριο (ΜΙΝΟS)

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ : Συμμετοχές

1968 Κορίτσια στον ήλιο (Columbia)

1969 Ήλιος ο πρώτος (Philips)

1970 Χρονικό (Philips)

1971 Ιερά οδός (Olympic)

1971 Ο Θεοδωράκης διευθύνει Θεοδωράκη (Polydor)

1972 Theodorakis in concert (Polydor)

1974 18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας (Lyra)

1974 Σκλάβοι πολιορκημένοι (Lyra)

1974 Ήλιος και χρόνος (Columbia)

1974 Τα τραγούδια του αγώνα (ΜΙΝΟS)

1977 Τροπάρια για φονιάδες (Lyra)

1977 Φουέντε Οβεχούνα (Lyra)

1981 Λεοντής-Μικρούτσικος: Συναυλίες 81 (CBS)

1982 Εμπάργκο (CBS)

1983 Αραπιά για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί (CBS)

1985 Νάμαστε πάλι εδώ Αντρέα (Columbia)

1986 Οι φόβοι του μεσημεριού (ΜΙΝΟS-FM Records)

1989 Κυριακάτικη εκδρομή (Lyra)

1992 Αχ! Πατρίδα μου γλυκειά (ΜΙΝΟS)

1992 Αναζήτησις (MBI)

1992 Τραγούδια του Σπήλιου Μεντή (Lyra)

1994 Στο καλντερίμι (Ανατολή)

1996 Παράρτημα Α’ (Polydor)
http://www.tralala.gr