Υπόθεση βιασμού -και μάλιστα ομαδικού- 22χρονης φοιτήτριας από τον Βόλο δικάστηκε στην Ξάνθη και προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις από γυναικεία και φεμινιστικά κινήματα.
Η νεαρή κοπέλα είχε καταγγείλει ότι τον Μάρτιο του 2015, δύο
Ξανθιώτες ηλικίας 30 και 35 ετών την οδήγησαν στο σπίτι 35χρονου όπου την εξανάγκασαν σε ερωτικές πράξεις χωρίς τη θέλησή της. Ωστόσο, το δικαστήριο απάλλαξε τους δύο άνδρες από τις κατηγορίες και τους έκρινε αθώους.
Συγκεκριμένα, το δικαστήριο έγινε στο Κακουργιοδικείο Καβάλας στις 5 Απριλίου. Η νεαρή κοπέλα, όπως έγραψε ο Τύπος της Ξάνθης, ισχυρίστηκε στην καταγγελία της και ενώπιον του δικαστηρίου ότι οι δύο άντρες εκμεταλλεύτηκαν τη μέθη της και την οδήγησαν στο σπίτι του 35χρονου, όπου την προέτρεψαν σε χρήση κάνναβης και στη συνέχεια την εξανάγκασαν σε ερωτική πράξη χωρίς τη συγκατάθεσή της. Σε έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στα σπίτια των δυο κατηγορουμένων βρέθηκαν και κατασχέθηκαν 20 γραμμάρια κάνναβης, ναρκωτικά χάπια και ηλεκτρονικοί υπολογιστές.
Η απόφαση του δικαστηρίου, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, βασίστηκε στην κατάθεση ιατροδικαστή, ο οποίος δεν διαπίστωσε ίχνη βιασμού ή βίας. Ο συνήγορος υπεράσπισης Κώστας Μαλάκης πάντως επισήμανε ιδιαίτερα στην αγόρευσή του, όπως είπε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, ότι ο ιατροδικαστής της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Νίκος Κιφνίδης, κατέθεσε την ιατροδικαστική έκθεσή του και ήταν περιττό να παραστεί στο δικαστήριο και να εξεταστεί ως μάρτυρας υπεράσπισης. Η εξέτασή του, όπως είπε, μπορούσε να γίνει μόνο αν το δικαστήριο έκρινε ότι είναι απαραίτητο.
Η απόφαση του δικαστηρίου έγινε δεκτή με ανακούφιση από τους κατηγορουμένους, ξεσήκωσε όμως παράλληλα μεγάλες αντιδράσεις. Γυναικεία και φεμινιστικά κινήματα προχώρησαν σε αναρτήσεις αφιερωμάτων και άρθρων για τη ποινική μεταχείριση γυναικών που έχουν πέσει θύματα βίας, για τον στιγματισμό των θυμάτων, τη σιωπή στην οποία αυτά μοιραία οδηγούνται μη καταγγέλλοντας πράξεις φρίκης που είναι ποινικά κολάσιμες.
Αντιδράσεις
Η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου οδήγησε τη φεμινιστική ακτιβιστική ομάδα fylosykis να δημοσιεύσει κείμενο με τίτλο «Τι μου έμαθε η δίκη του βιασμού μου», το οποίο αναφέρεται στο σύνολο των γυναικών που έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιες υποθέσεις, και στην επιχειρηματολογία που χρησιμοποιείται στις δίκες.
Αποσπάσματα του αφιερώματος της ακτιβιστικής ομάδας Fylosykis για παρόμοιες υποθέσεις μεταξύ άλλων αναφέρουν:
«Σήμερα που εξετάστηκε η δίκη του βιασμού μου, έμαθα πολλά που δεν ήξερα. Έμαθα πολλά που ούτε καν μου είχαν περάσει από το μυαλό.
Έμαθα καταρχήν πως δεν βιάστηκα. Έμαθα πως όλα όσα συνέβησαν ήταν με τη συναίνεσή μου.Έμαθα πως δεν έπρεπε να είχα βγει εκείνο το βράδυ, αλλά έπρεπε να είχα καθίσει σπίτι να διαβάσω, όπως κάνουν οι άλλες συμφοιτήτριές μου. Έμαθα πως τα κορίτσια δεν πρέπει να πίνουν αλκοόλ μαζί με άντρες γιατί έτσι τους δίνουν δικαιώματα.
Έμαθα πως έπρεπε να φοράω πιο σεμνά ρούχα για να μην προκαλέσω τους βιαστές μου. Έμαθα πως έπρεπε να φροντίσω να πηδήξω από το αμάξι του βιαστή μου, να ανοίξω την πόρτα ακόμα και όταν αυτό ήταν εν κινήσει και να το σκάσω από το παράθυρο για να γλιτώσω τον βιασμό μου.
Έμαθα πως έπρεπε να αντισταθώ, να γεμίσω εκδορές και να τραυματιστούν τα γεννητικά μου όργανα για να αποδείξω τον βιασμό μου. Έμαθα πως οι σφαλιάρες στο πρόσωπο και το τράβηγμα των μαλλιών μου χωρίς τη θέλησή μου δεν αποτελούν χρήση βίας εναντίον μου γιατί δεν μου είχαν αφήσει σημάδια.
Έμαθα πως μπήκα σε μια δικαστική διαμάχη βιασμού για να φύγω από μια πόλη που δεν μου άρεσε έτσι κι αλλιώς. Έμαθα πως είπα ψέματα στους γονείς μου και στις κολλητές μου για τον βιασμό μου. Έμαθα πως κατήγγειλα το βιασμό μου γιατί μου αρέσει να εκδικούμαι τους πρώην μου.
Έμαθα πως βιαστές είναι μόνο οι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου άνθρωποι. Έμαθα πως οι βιαστές μου είναι καλά παιδιά. Εκτός όμως από αυτά που έμαθα για εμένα υπήρχαν και κάποια που ΓΝΩΡΙΖΑ».
Στιγματισμός
Το μέλος της φεμινιστικής συλλογικότητας το ΜΩΒ, Σίσσυ Βωβού, σε άρθρο της με αφορμή την έναρξη της δίκης στην Καβάλα μεταξύ άλλων επισημαίνει ότι σύμφωνα με τις κατά καιρούς έρευνες του εγκληματολόγου κ. Άγγελου Τσιγκρή, οι οποίες είναι παλιές, αλλά έχουν διαχρονικό χαρακτήρα, τα περιστατικά βιασμών στην Ελλάδα ξεπερνούν τα 4.000 τον χρόνο.
Όπως αναφέρει η κ. Βωβού, ο κ. Τσιγκρής υποστηρίζει σε αυτές τις έρευνες, πως στις περιπτώσεις βιασμού πολλές φορές, αν όχι τις περισσότερες, το θύμα στιγματίζεται περισσότερο από τον θύτη, κάτι που κάνει το θύμα να σιωπά και να είναι απρόθυμο να καταγγείλει τι του έχει συμβεί, με αποτέλεσμα να μένουν ατιμώρητοι πολλοί δράστες σεξουαλικών επιθέσεων.
Σύμφωνα με στοιχεία του αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ, συνεχίζει περαιτέρω, ένας βιασμός κάθε τρεις ημέρες και μία απόπειρα την εβδομάδα καταγγέλθηκε στις αστυνομικές αρχές της χώρας, το 2015, ενώ το 2014 καταγγέλθηκε ένας βιασμός κάθε 2,5 μέρες και μία απόπειρα κάθε έξι μέρες.
Συνολικά τον 2015, σύμφωνα με στοιχεία του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ., τονίζει, καταγγέλθηκαν 122 περιπτώσεις βιασμών και 56 απόπειρες, ενώ εξιχνιάστηκαν 121 περιπτώσεις. Συνελήφθησαν ως δράστες 144 άνδρες. Το 2014 τα νούμερα ήταν πιο αυξημένα, καθώς είχαν καταγγελθεί 134 βιασμοί, 64 απόπειρες και είχαν εξιχνιασθεί 143 υποθέσεις, ενώ συνελήφθησαν 162 άνδρες.
Αυτά τα νούμερα, προσθέτει περαιτέρω, σύμφωνα με κοινωνιολόγους και εγκληματολόγους, είναι μια «μικρή αλήθεια», καθώς αποτελούν μόλις το 6% με 8% αυτών που διαπράττονται στη χώρα μας.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ / ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Η νεαρή κοπέλα είχε καταγγείλει ότι τον Μάρτιο του 2015, δύο
Ξανθιώτες ηλικίας 30 και 35 ετών την οδήγησαν στο σπίτι 35χρονου όπου την εξανάγκασαν σε ερωτικές πράξεις χωρίς τη θέλησή της. Ωστόσο, το δικαστήριο απάλλαξε τους δύο άνδρες από τις κατηγορίες και τους έκρινε αθώους.
Συγκεκριμένα, το δικαστήριο έγινε στο Κακουργιοδικείο Καβάλας στις 5 Απριλίου. Η νεαρή κοπέλα, όπως έγραψε ο Τύπος της Ξάνθης, ισχυρίστηκε στην καταγγελία της και ενώπιον του δικαστηρίου ότι οι δύο άντρες εκμεταλλεύτηκαν τη μέθη της και την οδήγησαν στο σπίτι του 35χρονου, όπου την προέτρεψαν σε χρήση κάνναβης και στη συνέχεια την εξανάγκασαν σε ερωτική πράξη χωρίς τη συγκατάθεσή της. Σε έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στα σπίτια των δυο κατηγορουμένων βρέθηκαν και κατασχέθηκαν 20 γραμμάρια κάνναβης, ναρκωτικά χάπια και ηλεκτρονικοί υπολογιστές.
Η απόφαση του δικαστηρίου, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, βασίστηκε στην κατάθεση ιατροδικαστή, ο οποίος δεν διαπίστωσε ίχνη βιασμού ή βίας. Ο συνήγορος υπεράσπισης Κώστας Μαλάκης πάντως επισήμανε ιδιαίτερα στην αγόρευσή του, όπως είπε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, ότι ο ιατροδικαστής της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Νίκος Κιφνίδης, κατέθεσε την ιατροδικαστική έκθεσή του και ήταν περιττό να παραστεί στο δικαστήριο και να εξεταστεί ως μάρτυρας υπεράσπισης. Η εξέτασή του, όπως είπε, μπορούσε να γίνει μόνο αν το δικαστήριο έκρινε ότι είναι απαραίτητο.
Η απόφαση του δικαστηρίου έγινε δεκτή με ανακούφιση από τους κατηγορουμένους, ξεσήκωσε όμως παράλληλα μεγάλες αντιδράσεις. Γυναικεία και φεμινιστικά κινήματα προχώρησαν σε αναρτήσεις αφιερωμάτων και άρθρων για τη ποινική μεταχείριση γυναικών που έχουν πέσει θύματα βίας, για τον στιγματισμό των θυμάτων, τη σιωπή στην οποία αυτά μοιραία οδηγούνται μη καταγγέλλοντας πράξεις φρίκης που είναι ποινικά κολάσιμες.
Αντιδράσεις
Η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου οδήγησε τη φεμινιστική ακτιβιστική ομάδα fylosykis να δημοσιεύσει κείμενο με τίτλο «Τι μου έμαθε η δίκη του βιασμού μου», το οποίο αναφέρεται στο σύνολο των γυναικών που έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιες υποθέσεις, και στην επιχειρηματολογία που χρησιμοποιείται στις δίκες.
Αποσπάσματα του αφιερώματος της ακτιβιστικής ομάδας Fylosykis για παρόμοιες υποθέσεις μεταξύ άλλων αναφέρουν:
«Σήμερα που εξετάστηκε η δίκη του βιασμού μου, έμαθα πολλά που δεν ήξερα. Έμαθα πολλά που ούτε καν μου είχαν περάσει από το μυαλό.
Έμαθα καταρχήν πως δεν βιάστηκα. Έμαθα πως όλα όσα συνέβησαν ήταν με τη συναίνεσή μου.Έμαθα πως δεν έπρεπε να είχα βγει εκείνο το βράδυ, αλλά έπρεπε να είχα καθίσει σπίτι να διαβάσω, όπως κάνουν οι άλλες συμφοιτήτριές μου. Έμαθα πως τα κορίτσια δεν πρέπει να πίνουν αλκοόλ μαζί με άντρες γιατί έτσι τους δίνουν δικαιώματα.
Έμαθα πως έπρεπε να φοράω πιο σεμνά ρούχα για να μην προκαλέσω τους βιαστές μου. Έμαθα πως έπρεπε να φροντίσω να πηδήξω από το αμάξι του βιαστή μου, να ανοίξω την πόρτα ακόμα και όταν αυτό ήταν εν κινήσει και να το σκάσω από το παράθυρο για να γλιτώσω τον βιασμό μου.
Έμαθα πως έπρεπε να αντισταθώ, να γεμίσω εκδορές και να τραυματιστούν τα γεννητικά μου όργανα για να αποδείξω τον βιασμό μου. Έμαθα πως οι σφαλιάρες στο πρόσωπο και το τράβηγμα των μαλλιών μου χωρίς τη θέλησή μου δεν αποτελούν χρήση βίας εναντίον μου γιατί δεν μου είχαν αφήσει σημάδια.
Έμαθα πως μπήκα σε μια δικαστική διαμάχη βιασμού για να φύγω από μια πόλη που δεν μου άρεσε έτσι κι αλλιώς. Έμαθα πως είπα ψέματα στους γονείς μου και στις κολλητές μου για τον βιασμό μου. Έμαθα πως κατήγγειλα το βιασμό μου γιατί μου αρέσει να εκδικούμαι τους πρώην μου.
Έμαθα πως βιαστές είναι μόνο οι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου άνθρωποι. Έμαθα πως οι βιαστές μου είναι καλά παιδιά. Εκτός όμως από αυτά που έμαθα για εμένα υπήρχαν και κάποια που ΓΝΩΡΙΖΑ».
Στιγματισμός
Το μέλος της φεμινιστικής συλλογικότητας το ΜΩΒ, Σίσσυ Βωβού, σε άρθρο της με αφορμή την έναρξη της δίκης στην Καβάλα μεταξύ άλλων επισημαίνει ότι σύμφωνα με τις κατά καιρούς έρευνες του εγκληματολόγου κ. Άγγελου Τσιγκρή, οι οποίες είναι παλιές, αλλά έχουν διαχρονικό χαρακτήρα, τα περιστατικά βιασμών στην Ελλάδα ξεπερνούν τα 4.000 τον χρόνο.
Όπως αναφέρει η κ. Βωβού, ο κ. Τσιγκρής υποστηρίζει σε αυτές τις έρευνες, πως στις περιπτώσεις βιασμού πολλές φορές, αν όχι τις περισσότερες, το θύμα στιγματίζεται περισσότερο από τον θύτη, κάτι που κάνει το θύμα να σιωπά και να είναι απρόθυμο να καταγγείλει τι του έχει συμβεί, με αποτέλεσμα να μένουν ατιμώρητοι πολλοί δράστες σεξουαλικών επιθέσεων.
Σύμφωνα με στοιχεία του αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ, συνεχίζει περαιτέρω, ένας βιασμός κάθε τρεις ημέρες και μία απόπειρα την εβδομάδα καταγγέλθηκε στις αστυνομικές αρχές της χώρας, το 2015, ενώ το 2014 καταγγέλθηκε ένας βιασμός κάθε 2,5 μέρες και μία απόπειρα κάθε έξι μέρες.
Συνολικά τον 2015, σύμφωνα με στοιχεία του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ., τονίζει, καταγγέλθηκαν 122 περιπτώσεις βιασμών και 56 απόπειρες, ενώ εξιχνιάστηκαν 121 περιπτώσεις. Συνελήφθησαν ως δράστες 144 άνδρες. Το 2014 τα νούμερα ήταν πιο αυξημένα, καθώς είχαν καταγγελθεί 134 βιασμοί, 64 απόπειρες και είχαν εξιχνιασθεί 143 υποθέσεις, ενώ συνελήφθησαν 162 άνδρες.
Αυτά τα νούμερα, προσθέτει περαιτέρω, σύμφωνα με κοινωνιολόγους και εγκληματολόγους, είναι μια «μικρή αλήθεια», καθώς αποτελούν μόλις το 6% με 8% αυτών που διαπράττονται στη χώρα μας.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ / ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου