Οπισθεν ολοταχώς από την Κονιόρδου για το Ελληνικό μετά την αποκάλυψη για τρικλοποδιά μέσω διατηρητέων!

Σε ταχεία αναδίπλωση προχώρησε η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου στο θέμα του Ελληνικού μετά την αποκάλυψη της «Κ» ότι προχώρησε στην αναπομπή προς επανεξέταση της απόφασης περί μη κήρυξης ως διατηρητέων ορισμένων από τα κτίρια στο Ελληνικό.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η αποκάλυψη της «Κ» προκάλεσε κινητοποίηση στην κυβέρνηση, σε μία περίοδο που το Μαξίμου επιδιώκει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και ομνύει στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων και των ιδιωτικοποιήσεων.

Υπενθυμίζεται, ότι με τη συγκεκριμένη επιστολή προς το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, που κοινοποιήθηκε σε πολλαπλούς αποδέκτες, ζητούσε να υπάρξει νέος γύρος αξιολογήσεων σε έναν αριθμό επιπλέον των προβλεπομένων στη σύμβαση κτιρίων κάτι που συνιστούσε τρικλοποδιά για την επένδυση.

Οπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ του Νίκου Βατόπουλου και του Ηλία Μπέλλου, με την επιστολή η υπουργός Πολιτισμού, υιοθετώντας εν μέρει αιτήματα της «Επιτροπής Αγώνα», ζητούσε να εξεταστούν ξανά ως δυνάμει διατηρητέα το κέλυφος του κτιρίου του Δυτικού Αεροσταθμού, ο παλαιός Πύργος Ελέγχου και o αρχικός πυρήνας του συγκροτήματος του πρώην Αμερικανικού Κολλεγίου Θηλέων που στεγάζει σήμερα την ΥΠΑ.

Και οι τρεις αυτές περιπτώσεις είχαν αποδειχθεί εξαιρετικά ανίσχυρες στη διάρκεια της πολύωρης πρώτης συνεδρίασης για την τύχη των κτισμάτων που βρίσκονται μέσα στα όρια της επένδυσης. Και για τον λόγο αυτό δεν κρίθηκαν διατηρητέα μνημεία.

Τα κτίρια που θέλουν να κηρυχθούν διατηρητέα είναι επιεικώς αμφιλεγόμενης αξίας, υποστηρίζουν παράγοντες της αγοράς αλλά και της σημερινής τοπικής αυτοδιοίκησης.

Για παράδειγμα, το κτίριο του Δυτικού Αεροσταθμού προέκυψε από διαδοχικές παρεμβάσεις, αλλοιώσεις, καταστροφές και μεταπλάσεις αρχής γενομένης το 1948 όταν ανεγέρθηκε και έως το 1985, οπότε και οι πιο πρόσφατες προσθήκες.

Το 2005 το κτίριο κάηκε και σήμερα έχει τη γνωστή στους διερχομένους εικόνα. Η θέση της «Επιτροπής Αγώνα» είναι ότι το αρχικό κτίσμα του 1948 είναι έργο του σημαντικού αρχιτέκτονα Θουκυδίδη Βαλεντή. Αλλά εκείνο το κτίριο του 1948 δεν υπάρχει.

Τα ίδια ισχύουν και για τον παλαιό Πύργο Ελέγχου, που κατασκευάστηκε το 1948 σε σχέδια Θ. Βαλεντή, αλλά η αρχική κατασκευή ενσωματώθηκε σε νεότερα ογκώδη κτίρια και ο αρχικός πυρήνας απλώς δεν υπάρχει.

Το δε συγκρότημα του πρώην Αμερικανικού Κολλεγίου Θηλέων αποτελεί κτίριο του Μεσοπολέμου χωρίς αξιόλογα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά και θεωρείται ήσσονος σημασία έργο του αρχιτέκτονα της Γενναδίου, Στιούαρτ Τόμσον.

Το μείζον, όμως, ζήτημα είναι τα ελατήρια πίσω από την αναπομπή που ζητεί η κυρία Κονιόρδου. 

Προφανώς εγείρεται ζήτημα νομικής εγκυρότητας αυτής της κίνησης, καθώς για να ζητήσει υπουργός αναπομπή πρέπει να συντρέχουν δύο λόγοι: πρώτον, να έχει διαπιστωθεί πλάνη του Συμβουλίου και δεύτερον, να έχουν προκύψει νέα στοιχεία προς αξιολόγηση.

Ούτε η μία ούτε η άλλη παράμετρος ισχύει, και είναι σαφές ότι με την κίνησή της αυτή η υπουργός Πολιτισμού προκαλεί εξέλιξη ενός μείζονος θέματος, που την ξεπερνάει. Πρέπει να είναι σε θέση να υποστηρίξει με νομικά επιχειρήματα τους λόγους που συνέτρεξαν για αλλαγή στάσης.

Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα ζήτημα καθαρά πολιτικό και εθνικού διαμετρήματος, πράγμα που σημαίνει ότι το όψιμο ενδιαφέρον της για τα αιτήματα της «Επιτροπής Αγώνα» πρέπει να έχει και ανάλογη νομική ανάλυση και υποστήριξη καθώς και συγκρότηση πολιτικής επιχειρηματολογίας.

http://www.kathimerini.gr/