Καρναβαλισθείτε ελευθέρως, να πρυτανεύσει ο έρως

Ο αντίλογος στη μεσαιωνική γραφή του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά

Γράφει ο Λευτέρης Τηλιγάδας

Ανακοινώθηκε σήμερα το πρόγραμμα για τις αποκριάτικες εκδηλώσεις του Δήμου Αγρινίου και για πρώτη φορά (αν κάνουμε λάθος διορθώστε μας), διακρίνουμε να το διαπνέει, επιτέλους, ένα Διονυσιακό πνεύμα, αναμφίβολα παχύσαρκο από την πολύ τζάμπα τσίκνα, που αναμένεται να πνίξει τα πλακοστρωμένα υπαίθρια του δικού μας μεγάλου αιτωλικού άστεως. 

Ένα διονυσιακό πνεύμα, το οποίο επιχειρεί μεν να διατηρήσει ακόμα έναν
σεβασμό και μια διακριτικότητα απέναντι στο ποιμαντορικό απόσπασμα «περί καρναβαλικών δοξασιών», αλλά ταυτόχρονα το προσπερνά και ανοίγει το δρόμο για ένα μεγάλο πανηγύρι, που μένει στους ανθρώπους αυτής της πόλης να το οδηγήσουν ή όχι στην ουσιαστική βακχεία μιας ηδονικής αναγέννησης αυτής της χρόνιας αντιερωτικής και σφόδρα υποκριτικής αγρινιώτικης καθημερινότητας.

Η παραπάνω «βαρύγδουπα» γραμμένη η φράση έχει το σκοπό της.

Επιθυμία της είναι να σταθεί απέναντι στην παρακάτω μεσαιωνική γραφή, και αν μπορεί να την βάλει στη θέση της: «Δυστυχώς ο πολύς κόσμος, γράφει ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς στην «Ποιμαντορική εγκύκλιο» του με αύξοντα αριθμό 72, «συνδέει το Τριώδιο με κοσμικές, καρναβαλικές εκδηλώσεις, με χορούς, ξεφαντώματα, μεταμφιέσεις και παρόμοια.

Όλα αυτά δεν έχουν σχέσι με το πνεύμα και το σκοπό του Τριωδίου. Είναι υπολείμματα ειδωλολατρικών εθίμων, μας κοσμικοποιούν, μας οδηγούν σε σύγχυσι, μας αποπροσανατολίζουν, μας οδηγούν στην διακονία της κραιπάλης, της μέθης, της ακολασίας. Ο διάβολος κάνει «θαυμάσια» το ανθρωποκτόνο έργο του με τις κοσμικές αυτές εκδηλώσεις.

Όσοι πιστοί χριστιανοί θέλουν να ζουν το θέλημα του Θεού, να αγιάζωνται και να φθάνουν άξιοι προσκυνηταί στο Πάσχα δεν μπορούν να συμμετέχουν στα ειδωλολατρικά και σατανικά αυτά έργα. Αλήθεια, σκέπτονται και ενεργούν με αγάπη στο συνάνθρωπο αυτοί που οργανώνουν τις πολυέξοδες αυτές εκδηλώσεις; Οι αδελφοί μας πεινούν και στερούνται και των πλέον απαραιτήτων και αυτοί κατασπαταλούν τόσα ποσά στο βωμό της ηδονοθηρίας, της σαρκολατρείας και της δήθεν διασκεδάσεως».

Είναι πραγματικά θαυμαστό, το πόσους αιώνες μεσαίωνα μπορούν να ζωντανέψουν καμιά κατοστή λέξεις!

Οι απελθούσες δημοτικές εξουσίες αυτού του μεγάλου Δήμου, οι οποίες τον κυβέρνησαν τα τελευταία δεκαπέντε τουλάχιστον χρόνια (δεν αναφέρομαι στα προηγούμενα εξ αιτίας της απουσίας μου απ’ αυτή), είχαν καταδικάσει τους ανθρώπους της, στην επιφυλακτικά χορηγούμενη διασκέδαση μιας «αποκριάτικης φιλαρμονικής μεθαδόνης», εξορίζοντας κάθε έννοιας διονυσιακής αλητείας και καρναβαλικού αισθησιασμού.

Σε αυτή την επιλογή τις είχε οδηγήσει ένας ψηφολέκτης και αυτάρεσκος εναγκαλισμός με την τοπική θρησκευτική εξουσία, ο οποίος τους υπαγόρευε κατά την άποψή μου, την εντός του πλαισίου των ποιμαντορικών εγκυκλίων διαχείριση των πολιτικών ακόμα και πριν αυτές εκδοθούν.

Κανείς σ’ αυτή την πόλη δεν μπορεί να ξεχάσει την απαγόρευση της ταινίας «Κώδικας Νταβίντσι», ούτε φυσικά τη χρόνια απουσία των μασκαράδων, τους οποίους στην τοπική διάλεκτο αποκαλούσαμε «μπούλες».

Η σημερινή δημοτική αρχή τουλάχιστον, τολμά το ελάχιστον.

Ολίγον παραγεμισμένο με ξύγκι βέβαια, αλλά σιγά-σιγά, αν συνεχίσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, ίσως του χρόνου να αντιληφθούμε, ότι εκτός από την ηδονική απόλαυση της χοιρινής μπριζόλας στον ουρανίσκο, ο σφιχτός εναγκαλισμός των άγνωστων σωμάτων, που σμίγουν χωρίς ονοματεπώνυμους προσδιορισμούς, για να κινηθούν παλλόμενα στις ελλειψοειδείς κινήσεις της samba και της salsa, οδηγεί σε πιο απελευθερωτικές και ηδονικές προσεγγίσεις της καθημερινότητάς μας.

Εύχομαι κάποτε να έρθει εκείνη η υπέροχη μέρα, που θα δω την δεσποινίδα, να στήνεται με τα πόδια σε διάσταση και τα χέρια στη μέση, στο κέντρο της πλατείας Δημοκρατίας και να κηρύσσει την πιο ανίερη βακχεία αυτής της πόλης με την ακόλουθη φράση: «Καρναβαλισθείτε ελευθέρως, να πρυτανεύσει ο έρως».

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ