Στο δρόμο προς τον εικονικό παράδεισο

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ:ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
Ενα «παραθυράκι» στο σκληρό αντιμεταναστευτικό νόμο, που προώθησε και ψήφισε ο Μπαράκ Ομπάμα, δίνει τη δυνατότητα σε παιδιά από την Ονδούρα, τη Γουατεμάλα και το Ελ Σαλβαδόρ που φτάνουν έως τα σύνορά της, χωρίς γονείς, να πάρουν άσυλο και να προωθηθούν σε συγγενείς τους στις ΗΠΑ ή να μεγαλώσουν σε ειδικά κέντρα.

Φεύγουν προς τις ΗΠΑ για να γλιτώσουν από τη φτώχεια, το οργανωμένο έγκλημα και τη διαφθορά. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, πέφτουν θύματα σεξουαλικής και άλλης κακοποίησης

της ΓΙΟΥΛΑΣ ΖΑΧΙΩΤΗ
Οταν το όνειρο, χάνεται μένει μόνη η ελπίδα. Αυτή που παρακινεί χιλιάδες γονείς από την Κεντρική Αμερική που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης χωρίς μέλλον να οδηγήσουν οι ίδιοι τα παιδιά τους χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στα αφιλόξενα σύνορα των ΗΠΑ. Σε έναν εικονικό παράδεισο, που αποδεικνύει πολύ γρήγορα πόσο ψεύτικος είναι.

Η Ολγα Αρζού είναι μια 28άχρονη μητέρα από την Ονδούρα που μαζί με τον τετράχρονο γιο της Ντέιλαντ περπάτησαν 20 με 30 μέρες, διασχίζοντας το Μεξικό, για να φτάσουν στο Ρίο Γκράντε και να περάσουν στις ΗΠΑ.

Οταν έφυγε από τη μικρή πόλη Λα Σέιμπα, πλήρωσε 3.600 δολάρια ως «ναύλα» για τις ΗΠΑ, πιστεύοντας ότι θα γλίτωνε από τις συμμορίες και τη φτώχεια και θα εξασφάλιζε μια καλύτερη ζωή για το παιδί της.

Επειτα από ημέρες τεράστιας κόπωσης και εναλλαγής θερμοκρασίας έχασε τις αισθήσεις της. Χωρίς να γνωρίζει έπειτα από πόσες μέρες, ξύπνησε σε ένα μικροσκοπικό κελί στο κέντρο κράτησης μεταναστών στα αμερικανικά σύνορα έχοντας δίπλα της τον γιο της που έκλαιγε και την παρακαλούσε να γυρίσουν σπίτι.

Κοιμούνταν στο πάτωμα χωρίς κρεβάτι, στρώμα, κουβέρτες ή πετσέτες, έχοντας μόνο τα ρούχα που φορούσαν στο ταξίδι. Οταν της είπαν ότι θα την απελάσουν, παρακάλεσε τους υπευθύνους του κέντρου να κρατήσουν το γιο της ως ασυνόδευτο παιδί.

Ασυλο ή απέλαση

Ενα «παραθυράκι» στο σκληρό αντιμεταναστευτικό νόμο, που προώθησε και ψήφισε ο Μπαράκ Ομπάμα, δίνει τη δυνατότητα σε παιδιά από την Ονδούρα, τη Γουατεμάλα και το Ελ Σαλβαδόρ που φτάνουν έως τα σύνορά της, χωρίς γονείς, να πάρουν άσυλο και να προωθηθούν σε συγγενείς τους στις ΗΠΑ ή να μεγαλώσουν σε ειδικά κέντρα.

Σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία για τους πρόσφυγες του ΟΗΕ, το ένα τρίτο των παιδιών που ταξιδεύουν μόνα τους έως τις ΗΠΑ έχουν ήδη συγγενείς εκεί, ακόμη και έναν από τους γονείς τους. Επειτα από τρεις εβδομάδες κράτησης, τα παιδιά εμφανίζονται ενώπιον ενός δικαστή ο οποίος κρίνει εάν θα τους δοθεί άσυλο ή θα απελαθούν, με το μεγαλύτερο ωστόσο ποσοστό να λαμβάνει την πολυπόθητη άδεια παραμονής.

Πριν από σχεδόν ένα μήνα ο Αμερικανός πρόεδρος προσπάθησε να περάσει από τη Γερουσία μια τροπολογία ώστε να αυξηθεί κατά 3,7 εκατομμύρια η επιχορήγηση και να επεκταθεί ο χρόνος κράτησης των ασυνόδευτων παιδιών. Μια προσπάθεια που εμποδίστηκε από τις ψήφους των Ρεπουμπλικανών γερουσιαστών, που θεωρούν «επικίνδυνη» την αύξησή τους στις ΗΠΑ προτείνοντας ως απάντηση την επιχορήγηση με επιπλέον 170 εκατομμύρια δολάρια για την ενίσχυση των περιπολιών στα σύνορα.

Ποιοι είναι όμως οι λόγοι που από τον περασμένο Οκτώβριο 60 χιλιάδες ασυνόδευτα παιδιά, ηλικίας από 5 έως και 17 ετών, έχουν φτάσει στα αμερικανικά σύνορα, από τις χώρες αυτές; Στοιχεία από την Αμερικανική Υπηρεσία Μετανάστευσης, μάλιστα, αναφέρουν ότι τους τελευταίους μήνες έχει παρατηρηθεί ότι τα περισσότερα παιδιά είναι ηλικίας μικρότερης των 13 ετών.

Τα αίτια

Ο κύριος λόγος είναι ότι στις πατρίδες τους βασιλεύει το οργανωμένο έγκλημα, η διαφθορά μεταξύ των πολιτικών και η φτώχεια, καθώς το 30% και πλέον του πληθυσμού ζει με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα.

Η Ονδούρα και το Ελ Σαλβαδόρ είναι από τις πιο επικίνδυνες χώρες στον κόσμο ως προς την εγκληματικότητα και τη διακίνηση ναρκωτικών, με την Ονδούρα να κρατά την πρωτιά με 187 δολοφονίες ανά 100 χιλιάδες πολίτες της. Το 2012 το ποσοστό εγκληματικότητας έφτασε το 90%, με το Ελ Σαλβαδόρ να ακολουθεί με 70%.

Τα παιδιά στις χώρες αυτές μεγαλώνουν χωρίς καμία ελπίδα να γλιτώσουν από τις συμμορίες που κυβερνούν τις πόλεις και τα χωριά τους. Ενα μεγάλο ποσοστό πεθαίνει πριν ακόμη ενηλικιωθεί, οπότε ο μακρύς δρόμος για τις ΗΠΑ, με τις όποιες δυσκολίες, φαντάζει αρχικά ευκολότερος.

Σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία, ένα σημαντικό ποσοστό των παιδιών αυτών πέφτουν θύματα σεξουαλικής ή άλλης κακοποίησης στη διάρκεια του ταξιδιού τους, κυρίως στο έδαφος του Μεξικού.

Παρ' ότι οι ΗΠΑ υπήρξαν πάντα προορισμός μεταναστών, έχοντας ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά παγκοσμίως παράνομων και νόμιμων μεταναστών, ένας σημαντικός αριθμός Αμερικανών τάσσεται κατά της παροχής ασύλου σε νέους μετανάστες ακόμη και αν είναι παιδιά.

Αυτό αποδεικνύεται από τη στήριξη που έλαβε το 2010 ο περίφημος «νόμος της Αριζόνα», ένας από τους πιο σκληρούς αντιμεταναστευτικούς νόμους στις ΗΠΑ, ίσως και παγκοσμίως.

(Πηγές: Spiegel-CNN-National)
από http://www.enet.gr/