Κάθε άλλο παρά αντιπολιτευτική διάθεση μπορεί να αποδώσει κανείς στον δημοσιογράφο Χρήστο Πασαλάρη. Γι' αυτό τον λόγο έχει βαρύτητα απόσπασμα από το σημερινό του κείμενο που δημοσιεύεται στην εφημερίδα του Ν. Χατζηνικολάου...
«Ακόμα και εκεί έφτασα, δάσκαλε!.. Ψάχνω να βρω εργοδότη που θα δεχθεί να προσλάβει την κόρη μου και να την πληρώνει με χρήματα που θα του δίνω εγώ κρυφά, χωρίς εκείνη να το ξέρει»!..
Μου το εκμυστηρεύθηκε προ ημερών παλιός φίλος μου, εκπαιδευτικός που βλέπει τη θυγατέρα του να μαραζώνει άνεργη, εδώ και δύο χρόνια, με ένα βιογραφικό που πολλές θα το ζήλευαν! Για να καταλήξει δακρυσμένος: «Ποια; Η μονάκριβη Μαρία μου, που εκλιπαρεί για δουλειά, αλλά δουλειά δεν βρίσκει. Και που τώρα μένει ξαπλωμένη όλη τη μέρα με το βλέμμα απλανές και με τον εφιάλτη της κατάθλιψης να την τριγυρίζει»!..
Στις κατεχόμενες από τη Γερμανία της Μέρκελ χώρες όπως η δόλια Ελλάδα, το περιστατικό του τραγικού πατέρα, που διαθέτει κρυφά τη μισή του σύνταξη σε όποιον εργοδότη δεχθεί να προσλάβει τη θυγατέρα του, είναι ασφαλώς μοναδικό! Αλλά δεν είναι το μόνο...
Τις ίδιες μέρες ήλθε και με βρήκε η άνεργη κόρη ενός παλιού συντρόφου μου στην Αντίσταση. Τριανταπεντάρα, με πολυετή προϋπηρεσία στα ΜΜΕ, μητέρα ενός αγοριού με δύσκολο πρόβλημα υγείας: «Αν δεν βρω δουλειά, θα πέσω μαζί με το παιδί μου από το μπαλκόνι. Στο όνομα του παλιού σου συντρόφου, κάνε ό,τι μπορείς!».
Με βιογραφικό αξιοζήλευτο, όπως και της Μαρίας, χτύπησε τρεις-τέσσερις πόρτες του συναφιού μας. Παντού απολύουν. Ολα της λένε: «Μακάρι να μπορούσα»!..
Χ. ΠΑΣΑΛΑΡΗΣ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου