Το ανέκδοτο των «κόκκινων γραμμών»

Η υπόθεση με τις «κόκκινες γραμμές», που δήθεν βάζει η κυβέρνηση κάθε φορά που διαπραγματεύεται με την τρόικα, έχει γίνει το πιο σύντομο και διασκεδαστικό ανέκδοτο της μνημονιακής εποχής. Οπως αποδεικνύεται, ουδέποτε οι ελληνικές κυβερνήσεις έθεσαν σοβαρά, αδιαπραγμάτευτα όρια στους δανειστές, για να τα τηρήσουν. Ολα είναι ένα κακοστημένο πολιτικό, επικοινωνιακό θέατρο.

Εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια είμαστε όλοι μάρτυρες ενός φαινομένου που επαναλαμβάνεται. Η τρόικα απαιτεί, βάζει στο τραπέζι, ενός φαινομενικού διαλόγου με τους αρμόδιους υπουργούς, τις απαιτήσεις της και πάντα στο τέλος τις επιβάλλει.
Χωρίς ουσιαστικά καμία αντίσταση, καθώς η ελληνική πλευρά δείχνει αδύναμη ακόμη και να ψελλίσει ένα σθεναρό «όχι». Πόσω μάλλον να το κρατήσει μέχρι τέλους.

Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Μόνοι τους, πρωθυπουργός και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, έγραφαν και έσβηναν τις «κόκκινες γραμμές», που οι ίδιοι ωστόσο σχεδόν ποτέ δεν σεβάστηκαν. Με τις πρώτες πιέσεις των Ευρωπαίων εταίρων μας, η υποχώρηση ήταν άτακτη και περίπου αυτονόητη. Και πάντα με την ίδια δικαιολογία. Βλέπετε, διακυβευόταν η δόση μας.

Οι πλειστηριασμοί και ο μόνιμος φόρος ακινήτων ήταν, υποτίθεται, στην ατζέντα των αδιαπραγμάτευτων. Κορυφαία κυβερνητικά στελέχη το διατυμπάνισαν με στόμφο επανειλημμένα. Ομως ήδη, όπως όλα δείχνουν, κυβέρνηση και τρόικα είναι ένα βήμα πριν από την τελική συμφωνία σε αυτά τα κρίσιμα ζητήματα. Και όταν λέμε συμφωνία, εννοούμε ότι τελικά θα γίνει της... τρόικας.

Η άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών, έστω και μερικώς, παρά το μεταβατικό στάδιο, υπό ασαφή κριτήρια και προϋποθέσεις, ανοίγει το δρόμο για μαζικές εκποιήσεις πρώτης κατοικίας, πτώση της τιμής της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων, υποβάθμιση των τραπεζικών ασφαλειών.

Η υπέρογκη επιβάρυνση των πολιτών με διπλό χαράτσι στα ακίνητα διαλύει κάθε έννοια φορολογικής δικαιοσύνης, οδηγώντας σε δήμευση της μικρής ακίνητης ιδιοκτησίας.

Η κοροϊδία με τις επανασυνδέσεις ρεύματος στις φτωχές οικογένειες περιλαμβάνει μόλις 15.000 νοικοκυριά, ενώ χωρίς ρεύμα ζουν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες.

Οπως και να 'χει, η κοινωνία είναι άλλη μία φορά χαμένη. Παρά τη γενικευμένη εξαθλίωση που έφεραν οι πολιτικές λιτότητας, οι πολίτες καλούνται πάλι να βγάλουν το φίδι της κρίσης από την τρύπα. Ηδη πληρώσαμε 73 δισ. ευρώ για τα Μνημόνια. Τα 40 δισ. ήταν οι κομμένοι μισθοί και συντάξεις. Τα άλλα 33 δισ. είναι η υπερφορολόγηση που δεν βλέπει ο κ. Στουρνάρας. Νισάφι πια. Ολα έχουν τα όριά τους.

http://www.enet.gr/