ΕΞΩ οι ΓΟΡ$Λ€Σ από τη ΧΩΡΑ μας

Ρ.Α.Σ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ - ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

«Δίκτυο Παλλαϊκής Δράσης ενάντια στο κατοχικό μνημόνιο και μεσοπρόθεσμο».

Email: rasaitol@otenet.gr

ΡΑΣ: ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

«Να βρούμε την τάξη μας, μέσα στη τάξη»

(Κατοχική περίοδος, έτος 2011)

Συναδέλφισσες,-οι

Θα μπορούσε κανείς να δει τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών σαν ομαδική παράκρουση σε φρενοκομείο, στο οποίο διαδραματίζονται τα πιο τραγελαφικά ανέκδοτα. Όταν ο παντοκράτορας σήμερα καπιταλισμός και τα παραμάγαζά του, τα χρηματιστήρια, κρέμονται από την επόμενη δήλωση της κας. Γιαννακά και της Καϊλή (και όχι μόνο) μέσα στην πίκρα που βιώνεις, σπάς το πρώτο πικραμένο χαμόγελο. Όταν δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον αρχηγό-νάνο και στους εαυτούς τους, προκειμένου να αποδεσμευτούν από το βάσανο της «εθνικής σωτηρίας» και να συγκροτήσουν Ομόρρυθμη Εταιρία Συνευθύνης, σε πιάνει το πρώτο αμήχανο γέλιο, σαν αυτό που πιάνει τους τεθλιμμένους συγγενείς την ώρα της κηδείας του παππού. Δεν πρόκειται όμως για φρενοκομείο, τουλάχιστο με την κλασσική έννοια του όρου, ούτε και το γέλιο διαρκεί πολύ. Γρήγορα όμως μετατρέπεται σε μητρικό κλάμα. Γιατί αυτή την ώρα το «μη φρενοκομείο» μαγείρεψε τα πιο άθλια σενάρια στα παρασκήνια της εξουσίας.

Καθώς το «κουτί της Πανδώρας» ξεκλειδώθηκε πάνω από την Ευρώπη, με τη χώρα μας να δέχεται πρώτη την συντονισμένη επίθεση όλων των τεράτων που επωάζονταν προσεκτικά μέσα στον γερασμένο ευρωπαϊκό καπιταλισμό, η πολιτική διακομματική ελίτ των ευρωπαίων και των διεθνών τραπεζιτών και το εγχώριο έκτρωμα, άρτι γεννηθέν, προερχόμενο από τον «συνουσιασμό» ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και την επιτομή της πολιτικής φτήνιας του λαος, γνήσιο προϊόν τερατογένεσης, ξέχασαν τις διαχωριστικές γραμμές και συμφώνησαν να «σώσουν» τον τόπο!

Πέρα από κάθε αστική δημοκρατική νομιμότητα, πετώντας πια και το τελευταίο ...
 φύλλο συκής, ενώθηκαν ξετσίπωτα υπό τις γερμανογαλλικές ευλογίες και τις αμερικάνικες πιέσεις με μοναδικό σκοπό να φέρουν την «Μερκοζύ» εποπτεία στην πατρίδα μας. Έτσι οδηγούμαστε σε μια νέα ιδιότυπη κατοχή της χώρα μας, αφού οι γαλαζοπράσινοι γραικύλοι αρχηγοί έσπευσαν να προσφέρουν «γην και ύδωρ» στους νέους επίδοξους κατακτητές μας, μπερδεύοντας το γαλάζιο της θάλασσας και το πράσινο των βουνών μας με τα θλιβερά κομματικά τους χρώματα.

Οι διαπομπευμένοι στις 28 του Οκτώβρη γελωτοποιοί αισθάνονται πια στο σβέρκο τους την ανάσα ενός οργισμένου λαού. Το «μη φρενοκομείο» σύσσωμο επιτίθεται στη μούτζα του Αχιλλέα. Οι «πατριώτες» ανασύρουν την τιμή στον άγνωστο στρατιώτη. Η Ντόρα τους στίχους του Καβάφη (ωιμέ). Οι καθωσπρέπει τους πεσόντες νεκρούς.

Το προηγούμενο διάστημα βιώσαμε με την πρώτη δανειακή σύμβαση ως εργαζόμενοι τους φόρους, χαράτσια, περικοπές, απολύσεις, ανεργία, φτώχια, πείνα, προσβολή, καταστολή, απειλές μέχρι και δολοφονία απεργού. Ίσως όμως όλα αυτά να ήταν απλή «προπόνηση» για το σκληρό «κατενάτσιο» που μας επιφυλάσσει η νέα δανειακή σύμβαση. «Να δεις τι σου ’χω για μετά» όπως λέει και το τραγούδι. Παράλληλα, όλο αυτό το διάστημα συμμετείχαμε και ενισχύσαμε τους μαζικούς και πολύμορφους αγώνες του λαού ενάντια στην τρόικα, την κυβέρνηση και την πολιτική τους. Η αντίσταση απέναντι στη νέα κατοχή είναι μονόδρομος επιβίωσης και προαπαιτούμενο ρήξης και ανατροπής. Οδηγός μας οι αγώνες του λαού για λευτεριά, δημοκρατία και ανεξαρτησία. Στο τούτο εδώ τον τόπο «κακιά σκουριά δε πιάνει», φτάνει να βάλουμε την ψυχή και το χέρι μας.

Συναδέλφισσες, -οι

Δεν μας εγκλωβίζουν οι «κραυγές σωτηρίας», δεν δίνουμε καμία ψήφο εμπιστοσύνης, καμία περίοδο «χάριτος» στη γραφειοκρατία του κομματικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Δεν εφησυχάζουμε, συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε την ενωτική δράση μας απέναντι σε όσους στηρίζουν συνειδητά ή μη τις κυβερνήσεις που εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας, οδηγούν το λαό στη φτώχεια και τη δημόσια εκπαίδευση σε διάλυση. Λέμε όχι στις συνδικαλιστικές ηγεσίες που θα αναλάβουν να βάλουν πλάτη στην δανειακή σύμβαση στην εκπαίδευση.

Με την ευκαιρία του απολογισμού τον δικών μας «εκπροσώπων», της δικιάς μας τάξης των εργαζόμενων καθηγητών και των εκλογών στη Β’ ΕΛΜΕ, οφείλουμε να δώσουμε ενωτική απάντηση στη σημερινή δύσκολη πολιτική συγκυρία και να ξεπεράσουμε τα σχήματα της μεταπολίτευσης που μας καθήλωσαν ώστε να υπάρξει εναλλακτική και αγωνιστική λύση στον κλάδο μας. Οι καθηγητές και οι καθηγήτριες ασφυκτιούν, φοβούνται για το μέλλον που φτιάχνουν οι τροϊκανοί και εγχώριοι μαυραγορίτες, έχουν την ανάγκη ενός σωματείου που πραγματικά θα μπορεί να αντιδρά και να οργανώνει τη δράση τους απέναντι στα μνημόνια στην εκπαίδευση και στα φτωχολόγια.

Το κάλεσμα απευθύνεται σε κάθε συνάδελφο που επαναστατεί ως πολίτης, αλλά και ως πνευματικός άνθρωπος, βιώνοντας την πολύμορφη κρίση αλλά και την υποτέλεια που μας επιβάλλουν, ανεξάρτητα από κόμματα και παρατάξεις.

Το εκπαιδευτικό ενωτικό μέτωπο Ανατροπής θέλουμε να είναι:

Ενιαίο, δηλαδή να λειτουργεί με την άμεση δημοκρατία των παρόντων σε κάθε χώρο λειτουργίας (Σχολείο, περιοχή, ΕΛΜΕ, κλπ).

Μέτωπο, δηλαδή να το συναποτελούν όσοι συνάδελφοι από θέση ή διάθεση κατανοούν την ανάγκη να αντισταθούν στην νεοκαπιταλιστική βαρβαρότητα με τον μανδύα της ΕΕ, που απειλεί ακόμα και την επιβίωσή μας ως λαού. Να σημειωθεί ότι δεν είναι σε καμιά περίπτωση άθροισμα υπαρχόντων σχημάτων. Όσα το στηρίζουν δεν διαλύονται και διατηρούν κάθε δικαίωμα αυτόνομης παρέμβασης σε όποια θέματα κρίνουν απαραίτητο και φυσικά δεν εντάσσεται σε κανένα πολιτικό σχηματισμό ή κόμμα.

Ανατροπής, αφού έτσι όπως διαμορφώνονται τα πράγματα σε Ελλάδα και Ευρώπη ή θα γίνουμε σκυφτοί υπόδουλοι ή θα σηκώσουμε όρθιο ατίθασο κορμί σε όλους και για όλα.

Καθηγητών, αφού αυτό είμαστε και με την ιδιότητα αυτή θα αντισταθούμε.

Θα αντισταθούμε, στα σχολεία μας, στις γειτονιές των σχολείων μας. Στην πόλη μας. Στο Αγρίνιο των αγώνων με τους 120 μάρτυρες, των ηρωικών καπνεργατών του 62, του Κώστα Χατζόπουλου, του «άτακτου» Ξηρομέρου και τόσον άλλων ανθρώπων της προσφοράς, της Εθνικής Αντίστασης, του Πολυτεχνείου.

Στήριγμα και επιδίωξή μας θα αποτελέσουν οι οριζόντιες συμμαχίες στο χώρο της εκπαίδευσης, στον χώρο των πρωτοβάθμιων σωματείων εργαζομένων, στις πλατείες, αλλά ακόμα και στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Με τις συμμαχίες αυτές και την αυτοοργάνωσή μας θα αναδείξουμε ζητήματα άμεσης ανάγκης και ταυτόχρονα θα αντισταθούμε σε σχέδια σκοτεινά. Δικό μας σχέδιο φωτεινό είναι η δημιουργία παλλαϊκού μετώπου για να φωτίσουμε τη καταχνιά που πάει να τυλίξει εμάς και τα παιδιά μας.

Τα παιδιά που γεννήσαμε, αλλά και τα παιδιά που διαπαιδαγωγούμε «δεν θα τα φορτώσουμε στο δικό μας πλοίο, τροφή για τον δικό τους Μινώταυρο».

Πρέπει να αντισταθούμε! Θα αφήσουμε τα τέρατα της αγοράς να αλώσουν τη χώρα και τον χώρο μας; Θα αφήσουμε στα παιδιά μας μια χώρα «φτηνή» και «απογυμνωμένη» με «φτηνά» και «γυμνά» σχολεία;

Έχουμε να αντιμετωπίσουμε άμεσα:

Τη φτώχεια πολλών μαθητών μας, την υποχρηματοδότηση των σχολείων, την παραπέρα προώθηση γνώσης εργαλειακού χαρακτήρα με τα επερχόμενα νέα αναλυτικά προγράμματα, τους νέους «πειραματισμούς» τις καταργήσεις κλπ στην Τ.Ε.Ε, την προσπάθεια δημιουργίας αυταρχικής διοίκησης της εκπαίδευσης με τα πειθαρχικά σε καθημερινή διάταξη (γι’ αυτό ετοιμάζουν ειδικά Υ.Σ. χωρίς αιρετούς), την αξιολόγηση που δείχνει τα πρώτα της δόντια, τις εργασιακές εφεδρείες-απολύσεις που ήδη προετοιμάζονται και στην εκπαίδευση.

Θεωρούμε ότι πρέπει και μπορούμε να αντισταθούμε, να αντεπιτεθούμε, να νικήσουμε. Με ποιο όμως σχέδιο;

Το σχέδιό μας έχει τους παρακάτω βασικούς άξονες:

Ι. Να μην περάσει η νέα δανειακή σύμβαση με τις εμπράγματες υποθήκες για τη δημόσια και μικρομεσαία περιουσία.

ΙΙ. Να μην περάσουν οι «ελεύθερες» επιχειρηματικές ζώνες με τους ιδιωτικούς «στρατούς» και το «κινέζικο» εργασιακό καθεστώς.

ΙΙΙ. Να μην περάσει το αποικιοκρατικό αγγλικό δίκαιο για τα νέα δάνεια που μας επιβάλλουν, που μετατρέπουν τη χώρα σε αποικία.

Εμείς δεν αναγνωρίζουμε τα χρέη που μας φόρτωσαν. Εκφράζουμε κάθετη άρνηση πληρωμής τους. Να εκβιάσουμε τους εκβιαστές! Ρήξη με την Ε.Ε, ανθρωποφάγο μηχανισμό του κεφαλαίου.

ΝΑΙ στις οργανωμένες πολιτικές παρεμβάσεις ανάδειξης των ολέθριων συνεπειών της συμμετοχής μας στην κλινικά πια νεκρή για τις περιφερειακές χώρες ευρωζώνη, που καθίσταται όλο και περισσότερο ταξικό εργαλείο του κεφαλαίου, ειδικά του Γερμανικού. Εμείς δεν δίνουμε το αίμα των παιδιών μας για να τραφεί η Γερμανική αστική τάξη! Η συμμετοχή μας στην ΕΕ και στο ευρώ δεν μπορεί να αποτελεί ταμπού για τις δυνάμεις της εργασίας. Όσο αυτή η συμμετοχή οδηγεί στην κοινωνική κατεδάφιση, τόσο θα δυναμώνει το κίνημα εναντίον της. Οδηγός μας πρέπει να είναι οι πολιτικές που υπηρετούν το λαό και όχι το ληστρικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.

ΟΧΙ στην Τρόικα και τους επόπτες της. Να νικήσουμε τους πολιτικούς υπηρέτες της «ευρωζώνης», να δημιουργηθούν οι όροι για μια νέα Ελλάδα, σε μια νέα Μεσόγειο, σε μια νέα Ευρώπη. Μια Ευρώπη ένωση ανθρώπων και λαών και όχι κεφαλαίων, αντάξια των μεγάλων κοινωνικών αγώνων που γέννησε.

Σ’ έναν τέτοιο μεγάλο κοινωνικό αγώνα, όχι μόνο για μας, αλλά κυρίως για τα παιδιά μας και τους μαθητές μας, μπορούμε ως Έλληνες εκπαιδευτικοί να δείξουμε τι σημαίνει Ελληνική Αντίσταση. Ίσως ο Ελληνικός λαός αναζητά την Ελπίδα που φτερούγισε μέσα από το γεμάτο δεινά «Κουτί της Πανδώρας».

Ποιοι όμως θα τα κάνουν όλα αυτά; Ποιοι άλλοι, αν όχι εμείς; Ο καθένας με την καρδιά του, η καθεμία με την ψυχή της και όλοι ενωμένοι σε μια ενιαία γροθιά.

Οφείλει όλη η τάξη μας να βρεθεί ενωμένη στην απέναντι όχθη, απ’ την τάξη του τραπεζικού και πολυεθνικού κεφαλαίου και των υπαλλήλων τους, να πει όχι στη βαρβαρότητα και την αποικιοκρατία της χώρα μας και του ευρωπαϊκού νότου.

Έχουμε ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε ένα αγωνιστικό, ενωτικό και ανεξάρτητο σωματείο που θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα του καθηγητή/τριας και τη δημόσια εκπαίδευση.

ΕΞΩ οι ΓΟΡ$Λ€Σ από τη ΧΩΡΑ μας

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Αγρίνιο, 14 Νοεμβρίου 2011.

Ρ.Α.Σ. ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ