Τα παιδιά του σατανά

Θρησκευτικός πόλεμος έχει ξεσπάσει στις ΗΠΑ, σχετικά με το θρήσκευμα του Ομπάμα.

Όπως παλιότερα είχε ξεσπάσει πόλεμος σχετικά με την ηθική του Κλίντον.

Είναι λοιπόν χριστιανός ή μουσουλμάνος ο κ. Ομπάμα;

Άλλοι λένε ότι είναι «από κούνια» μουσουλμάνος. Κι άλλοι ότι είναι χριστιανός. Που μάλιστα προσεύχεται καθημερινά.

Όχι βέβαια όσο... ο κ. Μπους. Τον οποίο και κάποιοι ημέτεροι θεολόγοι πρόβαλαν και ως αξιομίμητο παράδειγμα «ευσεβέστατου» ηγέτη.

Κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος, ο κ. Ομπάμα, ανεξαρτήτως του επισήμου θρησκεύματός του, φαίνεται, προς το παρόν, να είναι πιο «χριστιανός» απ' τον κ. Μπους.
Παρότι είναι και αυτός υπέρ του πολέμου στο Αφγανιστάν και οι βαρβαρικές ορδές του προκαλούν αρκετές «παράπλευρες» απώλειες στους εκεί αμάχους. Και αλλαχού.

Όμως, για να μην πονοκεφαλάμε, σχετικά με το θρήσκευμα και την ηθική κάποιων ηγετών, νομίζω ότι:

Την απάντηση μας τη δίνει η ευαγγελική περικοπή (Ματθαίου, ΚΑ,33-42) της αυριανής Κυριακής (22-9-10).

Ένας οικοδεσπότης, είπε ο Χριστός στους γραμματείς και φαρισαίους, φύτεψε αμπέλι. Το έφραξε, έφκιασε και πατητήρι, για την παραγωγή κρασιού, ως και πύργο για κατοικία των εργαζόμενων σ' αυτό.
Το νοίκιασε, λοιπόν, σε κάποιους γεωργούς κι έφυγε ταξίδι.
Και, κάποια στιγμή, έστειλε τους ανθρώπους του να εισπράξουν τα δικαιώματά του. Όμως..
Οι γεωργοί, όχι μόνο δεν έδωσαν τα οφειλόμενα, αλλά και κακομεταχειρίστηκαν, μέχρι θανάτου, τους απεσταλμένους.
Παρ' όλα αυτά, ο οικοδεσπότης, ελπίζοντας ότι θα είχαν μετανοήσει για την προηγούμενη συμπεριφορά τους, έστειλε και άλλους ανθρώπους του.
Τους οποίους βέβαια οι γεωργοί τους «περιποιήθηκαν», κατά τον ίδιο, με τους προηγούμενους, τρόπο,.
Τελικά τους έστειλε και το γιο του. Με την ελπίδα ότι αυτόν, τουλάχιστο, θα τον ντρέπονταν.
Αλλά, μόλις τον είδαν, είπαν:

«Νάτος ο κληρονόμος! Άντε να τον σκοτώσουμε κι αυτόν, για να μείνει το αμπέλι δικό μας»!.

Και βέβαια δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη.

Ρώτησε, λοιπόν, ο Χριστός τους γραμματείς και τους φαρισαίους:
-«Όταν επιστρέψει ο οικοδεσπότης, πώς νομίζετε ότι θα αντιμετωπίσει τους γεωργούς αυτούς»;
Κι εκείνοι αποκρίθηκαν:

«Τέτοιους κακούς; Θα τους εξαφανίσει με κακό τρόπο! Και το αμπέλι θα το εμπιστευθεί σε άλλους γεωργούς».
Βέβαια οικοδεσπότης είναι ο Θεός. Αμπέλι η ανθρωπότητα. Γεωργοί οι εκάστοτε ηγέτες. Απεσταλμένοι; Οι άγιοι και οι σοφοί. Οι «φωνές των βοώντων». Που εσαεί δολοφονούνται. Και γιος; Ο Χριστός και ο λαός! Που σταυρώνονται και ξανασταυρώνονται.

Και ποιο Θεό λατρεύουν και υπηρετούν κάποιοι «ευσεβέστατοι» ηγέτες;

Το Ευαγγέλιο και η πραγματικότητα φωνάζουν ότι η συντριπτική τους πλειονότητα δεν έχει καμιά σχέση με το Θεό. Αλλά λατρεύουν και υπηρετούν το Μαμωνά.
Στον οποίο θυσιάζουν τα παιδιά του Θεού και τ' αδέλφια του Χριστού.

Που σημαίνει ότι, κατά κανόνα, συμπεριφέρονται, ωσάν παιδιά του Σατανά.

Παπα-Ηλίας
http://papailiasyfantis.wordpress.com
e-mail: theokritos1@hotmail.gr 

To μεγάλο σταυροδρόμι......

H κρισιμοτητα της εποχης και οι αναγκες που προκυπτουν από τις επιταγες της καθως και η ανικανοτητα του πολιτικου κοσμου-προκυπτουσα από τις λαθος επιλογες του σε ολο του το φασμα-να αντιμετωπισουν τα συνεχως αναδυομενα προβληματα-προβληματα που συντηρησαν και εξεθρεψαν επι δεκαετιες-απαιτουν μια ριζικη και καθολικη αλλαγη πλευσης....Μας οδηγησαν σε ένα προσχεδιασμενο μονοδρομο που καταληγει σε αδιεξοδο...
Προσπαθησαν να μας φερουν προ τετελεσμενων γεγονοτων μεταθετοντας τις ευθυνες σε εμας-αφου πρωτα φροντισαν να κλεισουν τις νομιμες πορτες και να καταστησουν «ευκαιρια» την υφαρπαγη,μονοδρομο το «μπαρμπα στη Κορωνη»,να μας καταστησουν αντιπαραγωγικους ενώ εκαναν επιδοτουμενη και δανειακη αναπτυξη,κοινωνους του ελληνικου ονειρου που περναει από τις τραπεζες και τα δανεικα τους...Και τη «πατησαμε»....Αφου δε μας ειπαν ποτε την αληθεια τα καταφεραν...Μας μεγαλωσαν στο ψεμα και στην ευημερια των αριθμων τους...Και ηρθαν να μας πουν την αληθεια,τη δικη τους αληθεια,-μονο και μονο για να εξυπηρετησουν τις ιδιες δυναμεις οι οποιες τους εβαζαν να μας λενε ψεμματα....Κακο δεν είναι να σε κοροιδεψουν...Κακο είναι να το καταλαβεις και να συνεχιζεις να το δεχεσαι... 
Αμφισβητουν όμως και υποτιμουν μια διαχρονικη σταθερα που λεγεται ΛΑΟΣ....
Επαναπαυονται στο ότι μας εχουν στο χερι και μπορουν να μας κανουν ότι θελουν.....Νομιζουν ότι ειμαστε πειθηνια οργανα σα τα κομματικα τους στελεγχη,ότι ειμαστε οι αριθμοι στα χαρτια τους....Και εκει κανουν το λαθος που θα τους επιστραφει μπουμεραγκ.....
Η εκρηξη είναι διαχυτη στον αερα....Και θα συντελεστει στην ωρα της...Παντως το φυτιλι εχει αναψει και συσσωρευει ολη την οργη και την αγανακτηση....Εκρηξη που θα εκδηλωθει όχι γιατι θιχτηκαν εργασιακα δικαιωματα...Οχι επειδη αυξηθηκαν χρονια εργασιας ή επειδη διακυβευονται συντεχνιακα συμφεροντα...Επειδη ο κοσμος συνειδητοποιει τη κοροιδια....Επειδη μας στερουν τη χωρα μας...Επειδη δεν υποκινει κανενας αυτό που θα γινει...Θα είναι η αυθορμητη αντιδραση του κοσμου για να εφαρμοστει το αρθρο 120 παρ.4 του Συνταγματος...
Αντιπαρατασσονται λοιπον η κοροιδια με τη Λαικη Κυριαρχια....Η εθνικη,οικονομικη,πολιτικη και οικονομικη ανεξαρτησια με τη ξενη εξαρτηση...Η ελευθερια με τη σκλαβια....Η Δημοκρατια με τη ξενικη και εγχωρια κατοχη...
Οι πολιτικοι διαλεξαν δρομο....Οι δημοσιογραφοι το ιδιο....Οι εργατοπατερες με τη σιωπη τους...Οι προνομιουχοι επαναπαυονται στα κεκτημενα τους...
Ε Σ Υ ποιο δρομο διαλεγεις...;
http://topsaxtiri.blogspot.com/

Λυσομανά ο Βοριάς στο Αιγαίο

Βοριάδες μέχρι και 8 μποφώρ στο Αιγαίο το Σαββατοκύριακο!
Κύματα κι αέρας συνθέτουν ένα σκηνικό άγριας ομορφιάς.
Η χαρά του σερφίστα!

Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο από την Πάρο με αγάπη!

Η Παναγιώταινα θεωρεί ανύπαρκτα τα blogs

H Παναγιώταινα κατά Γιώργο Παπαδάκη προφανώς δεν άντεξε άλλο την κριτική και ξεσπάθωσε κατά των blogs!H κυρία Ράνια Θρασκιά,που κατάπιε δια του αυτοσαρκασμού τον χαρακτηρισμό "Παναγιώταινα",θεωρεί πως τα blogs από τη στιγμή που δεν έχουν υπογραφή είναι ανύπαρκτα.
Βέβαια όταν η ίδια και οι συνάδελφοί της αλιεύουν ειδήσεις και θέματα από τα "ανύπαρκτα" blogs είναι καλά και υπαρκτά!
Δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως είπε όσα είπε για να παίξει το παιχνίδι της κυβέρνησης,απλά αντέδρασε αυθόρμητα χάνοντας την ψυχραιμία της.
Αυτή την άποψη όμως περί ανυπαρξίας λόγω της ανωνυμίας αν έχει τα κότσια δεν τη λέει και στον Ψυχάρη για τις στήλες Πανδώρα,Βηματοδότης,Μικροπολιτικός,Νεόκοπος των εντύπων του ΔΟΛ;

Πέρασε ένας μήνας από τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια

Σήμερα το πρωί συμπληρώθηκε ένας μήνας από τη στυγερή δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια.
Πολύ λίγη σημασία έχει αν οι δολοφόνοι του ήταν μαφιόζοι ή "τρομοκράτες",η ουσία είναι πως παραμένουν ασύλληπτοι!
Στις 19 Ιουλίου,στις 5:26 το πρωί,στη Δημοκρατική Ελλάδα του 2010 δολοφονήθηκε ένας άνθρωπος,ένας οικογενειάρχης,ένας πατέρας,ένας δημοσιογράφος,ένας  blogger.
Ελέχθησαν και γράφτηκαν ουκ ολίγα για τα πιθανά αίτια της δολοφονίας του,για τα τυχόν μέτωπα που είχε ανοίξει ο μακαρίτης,για τον τρόπο που αντιλαμβάνονταν και ασκούσε την ερευνητική δημοσιογραφία.Η ουσία είναι πως κάποιοι ήθελαν νεκρό το Σωκράτη Γκιόλια και κλειστό το πρωτοπόρο blog "Troktiko"!
Και τα πέτυχαν και τα δύο με μια ενέργεια και δεκαέξι σφαίρες.
Στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία και η ελεύθερη διακίνηση ιδεών σφραγίζουν τα στόματα με καυτό μολύβι και στέλνουν μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση με πιστόλια.
Ειδικοί,σχετικοί και άσχετοι περίμεναν εναγωνίως την προκήρυξη των "τρομοκρατών" λες και εκεί μέσα μαζί με την "ανάληψη" της ευθύνης για τη δολοφονία θα αναγράφονταν και τα ονόματα των δολοφόνων.
Οπως οι εξωνημένοι πολιτικοί που έχουν κατακλέψει το σύμπαν αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη των πεπραγμένων τους (δηλαδή δοξάστε με κορόιδα),έτσι και οι "τρομοκράτες" ανέλαβαν την ευθύνη ακόμα μιας  δολοφονίας ανωνύμως και αορίστως!
Κροκοδείλια δάκρυα φίλων,αγνώστων και αρχών καθώς και βαρύγδουπες δηλώσεις επαϊόντων για πολλοστή εξάρθρωση της "τρομοκρατίας" στην Ελλάδα είναι το κλασικό φαινόμενο των πρώτων ημερών που το θέμα παίζει πρώτο στα δελτία ειδήσεων και στα πρωτοσέλιδα.
Μετά η λήθη καθίσταται κυρίαρχο στοιχείο,ώσπου να 'ρθει το επόμενο χτύπημα,το επόμενο θύμα.Μονάχα οι οικείοι των θυμάτων και κάποιοι ρομαντικοί θυμούνται τις δολοφονίες που έγιναν στο όνομα της επανάστασης από αγύρτες,πληρωμένους δολοφόνους που θα κυκλοφορούν ελεύθεροι μέχρις αποσύρσεως ένεκεν "τυχαίων" περιστατικών (βόμβα Ξηρού)!
Στην προκειμένη περίπτωση του Σωκράτη Γκιόλια μας προέκυψε και το φαινόμενο της καπηλείας της μνήμης του νεκρού και της απήχησης του "Troktiko" με την κλωνοποίηση δεκάδων ιστοσελίδων που θέλησαν να κλέψουν λίγη από τη δόξα του αυθεντικού.Δυστυχώς για τους εμπνευστές των κλώνων το παραμύθι τους  δεν είχε δράκο.
Τριάντα μία μέρες είναι πάρα πολλές για να μην υπάρχει έστω και μια ακτίδα φωτός στην εξιχνίαση της δολοφονίας του Σωκράτη Γκιόλια.Η πολιτεία οφείλει το ταχύτερο να βρει τους δολοφόνους και τα πραγματικά αίτια της εγκληματικής των πράξης.

Με τη φωτιά παίζει ο Γιώργος

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ την Πέμπτη, 19 Αυγούστου, το ΠΟΝΤΙΚΙ με πρωτοσέλιδο τα…παιχνίδια με τη φωτιά που παίζει ο Γιώργος Παπανδρέου. Επικίνδυνες συμμαχίες, που εμπεριέχουν υψηλό ρίσκο και θα μπορούσαν να κοστίσουν πανάκριβα. Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα γινόμασταν οι «Βενιαμίν» του άξονα US.RAEL! Επειδή δεν είχαμε από πού να κρατηθούμε – λένε- αρπαχτήκαμε απ’ τα γένια του Ομπάμα και του Νετανιάχου…Όμως υπάρχει ένα προβληματάκι: Είναι και οι δύο… ξυρισμένοι… σελ. 3-5

ΓΕΡΟ ΜΠΑΣΙΜΟ επιχειρεί να κάνει η Γιάννα Αγγελοπούλου στην πολιτική ζωή του τόπου, η οποία επιχειρεί να κάνει δυναμικό «come back» προβάροντας τα…πράσινα του ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά. Όνειρα θερινής νυκτός... σελ. 9

ΥΠΑΡΧΕΙ θυμωμένο ΠΑΣΟΚ; Και βέβαια υπάρχει… Το θέμα είναι πότε θα «σκάσει» η χύτρα και πολλοί φοβούνται ότι αυτό θα γίνει στις περιφερειακές εκλογές του Νοεμβρίου. σελ 10-12

Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, είδε το όραμα στο… όνειρο του και ετοιμάζεται να κάνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ξεπατικωτούρα της ουγγρικής Δεξιάς. Το θέμα είναι αν θα του κάτσει η «ουγγρική ραψωδία» ή αν θα μείνει στην «ελληνική τραγωδία»… σελ. 13

ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗΝΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΟΧΗ, λένε κάποιοι… Και δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα, αν σκεφτούμε πως ξεπουλιέται η δημόσια περιουσία από δω και από εκεί… Τελευταίο θύμα του ξεπουλήματος; Τα αεροδρόμια και τα λιμάνια που προορίζονται «προίκα» στους Γερμανούς. σελ. 46

ΤΟ ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΛΛΑΖΕΙ την καθημερινότητα των Ελλήνων και το «Ποντίκι» απαντά στις ερωτήσεις σας για το νέο νόμο. Σελ. 44-45

ΜΑΖΙ με το «Π», το πολιτιστικό ένθετο «Ποντίκι Art» και με αφορμή την κυκλοφορία του επίτομου έργου του «Επέτειος» ο Δημήτρης Μαρωνίτης δίνει μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Ανάμεσα σε άλλα επισημαίνει: «Το θέμα είναι όταν φτάνει κανείς στα 80 του χρόνια, αντί να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του να κατορθώνει να εντάσσει το άρωμα του τέλους στο παροντικό του έργο και στον παροντικό του βίο».

ΤΕΛΟΣ, χωρίς άλλη οικονομική υποχρέωση... Το «Π» συνεχίζει τη μοναδική λογοτεχνική προσφορά για τους αναγνώστες του «Τα Άπαντα του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ», με πρωταγωνιστή τον ανεπανάληπτο ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς και τον βοηθό του, τον περίφημο Γουάτσον. Στην Αθήνα κυκλοφορεί η «Η Τελευταία του Υπόκλιση Α’ Μέρος» και στην επαρχία η «Η επιστροφή του Σέρλοκ Χολμς Γ’ Μέρος».

Η πανηγυρική αθώωση του ενόχου εγκληματία

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Στον τίτλο, διατυπώνεται μία αντινομία.  Δεν μπορεί κάποιος που, αποδεδειγμένα και ομολογημένα, είναι  ένοχος εγκλήματος, να αθωωθεί και μάλιστα πανηγυρικά.

Και όμως ! Στην Ελλάδα, όλα γίνονται !  Ακόμη και αυτό !!!

Το «ωραίο» (αν μπορεί κανείς να το πεί έτσι) είναι το ότι το έγκλημα για το οποίο μιλάμε,

• έχει συντελεσθεί «εκ προθέσεως» και όχι «εξ αμελείας»,
• για τη διάπραξή του έχει συγκροτηθεί «συμμορία» που λυμαίνεται τα κλοπιμαία επί πολλά χρόνια
• υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες που είδαν και κατονόμασαν τον εγκληματία
• έχει ομολογηθεί από τους ίδιους τους εγκληματίες
• είναι σε βαθμό σούπερ-κακουργήματος, καθ’ όσον αφορά ποσά εκατοντάδων δισεκατομμυρίων Ευρώ !!!!! που χρεώθηκε η Ελληνική κοινωνία
• ανάγεται σε Εθνική μειοδοσία, αφού δημιούργησε συνθήκεςαπώλειας της Εθνικής ανεξαρτησίας μας στον πλέον στρατηγικό χώρο, αυτόν της εθνικής μας Οικονομίας.
• έχει θύμα του μία ολόκληρη κοινωνία (την Ελληνική),

Ο ένοχος του βαρύτατου αυτού εγκλήματος, (το καθεστώς πολιτικό σύστημα), δεν κρύβει την ενοχή του, που την έχει, μάλιστα, ομολογήσει ευθαρσώς !! διά στόματος Γιώργου, Αντώνη, Αλέκας και Αλέκου.

Και, έχει ομολογήσει το φριχτό έγκλημά του γιατί δεν φοβάται ότι θα τιμωρηθεί.

Και δεν φοβάται ότι θα τιμωρηθεί, γιατί γνωρίζει τον τρόπο σκέψης των ενόρκων / ψηφοφόρων που θα τον δικάσουν. Τον γνωρίζει, γιατί αυτός τον έχει διαμορφώσει.

Ξέρει ότι έχουν υποστεί λοβοτομή και τους έχει αφαιρεθεί μεγάλο μέρος της κριτικής τους ικανότητας, στα εξειδικευμένα νευροχειρουργεία της «Παιδείας» και της «Τι-Βί», που αυτός διευθύνει.

Οπότε, γνωρίζει πολύ καλά την πρακτική της ατιμωρησίας και της αθώωσής του.

Είναι η μέθοδος της αθώωσης του ενόχου «λόγω αμφιβολιών».Δοκιμασμένη επί πολλά χρόνια, με απόλυτη επιτυχία.

Εφαρμόζεται με τη δημιουργία αμφιβολιών στους ενόρκους / ψηφοφόρους, όταν η μία ομάδα της συμμορίας κατηγορεί πειστικότατα και με αδιάσειστα επιχειρήματα την άλλη, για το έγκλημα.

Η προπαγάνδα έχει «φάει» τη φαιά ουσία του εγκεφάλου μας και μας είναι αδύνατον, σ’εμάς τους ενόρκους / ψηφοφόρους, να δούμε ότι οι δύο μεγάλες «συμμορίες», μαζί με τις δυό-τρείς μικρότερες,αποτελούν μία και μόνο μία «συμμορία», το καθεστώς πολιτικό σύστημα.

Με αυτά τα δεδομένα, στήνεται η νέα «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» καμουφλαρισμένη πολύ όμορφα πίσω από τις κάλπες των επικείμενων εκλογών των Ο.Τ.Α.

Το καθεστώς πολιτικό σύστημα, ετοιμάζεται να αναβαπτισθεί πανηγυρικά, με χορούς και με νταούλια, μέσα από την εμπιστοσύνη που οι πολίτες θα δείξουν στους, κομματικά εξαρτώμενους, τοπικούς άρχοντες που θα εκλέξουν, μην αντιλαμβανόμενοι ότι και αυτοί, (οι νέοι εκλεκτοί τους), στη συντριπτική τους πλειοψηφία, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ένοχου εγκληματία καθώς ήταν συνδαιτημόνες του στα πλούσια τραπέζια της κατασπατάλησης του εθνικού πλούτου.

Οι ψηφοφόροι / ένορκοι ετοιμάζονται, για άλλη μία φορά, να αθωώσουν τους ενόχους της αιχμαλωσίας και της δυστυχίας τους, μη δυνάμενοι να αντιληφθούν ότι, αφού όλα αυτά τα τελευταία 35 χρόνια έβγαλαν μόνοι τους τα μάτια τους,  βγάζουν τώρα και τα μάτια των παιδιών τους.

Ζήτω η Ελλάς.

Ζήτω η ανεξάρτητη Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Σφάξε με Πασά μου ν’ αγιάσω.

Έ, άϊ σιχτίρ.

http://www.activistis.gr/

Σαλιχλί

Βαδίζαμε προς το Σαλιχλί (Μικρασία, 1922), μέρα και νύχτα. Χωρίς κουραμάνα, αλλά προπάντων χωρίς νερό, που ήταν ο μεγάλος κίνδυνος. 

Βρήκαμε, κατά τα μεσάνυχτα, μια λούτσα και μέσα σ' αυτή βουβάλια.
Βουτάμε τα παγούρια στις γούβες της λούτσας και πήραμε λίγο νερό.
Δεν πινόταν, γιατί βρωμούσε. Έβαλα γάζα και ρούφηξα λίγο και κρατούσα ανοιχτό το στόμα, για να φεύγει η βρώμα και να μην ξεράσω. Παρότι το στομάχι ήταν αδειανό.

Κατά το κολατσιό, φτάσαμε 5-6 χιλιόμετρα έξω απ' το χωριό και ξεφορτώσαμε λίγο πάνω απ' τη σιδηροδρομική γραμμή. Ακούμπησα σ' ένα σακί. Αποκοιμήθηκα αμέσως.

Σε κάποια στιγμή ένας μεταγωγικός άρπαξε το σακί και το κεφάλι μου χτύπησε πάνω στις πέτρες. Ξύπνησα. Ακούω οβίδες. 
Παρατηρώ ότι έσκαγαν συνέχεια 50 μέτρα κάτω απ' τη σιδηροδρομική γραμμή.
Όλη η πλαγιά σε μήκος χιλιομέτρων κινούνταν απ' την άτακτη οπισθοχώρηση του στρατού. Όποιος περάσει τον άλλο. Πανικός. Απελπισία. Πίσω ερχόταν τούρκικο ιππικό. 

Βαδίζοντας στο λιοπύρι του Αυγούστου, βρήκαμε σ' ένα μέρος σωλήνες σκεπασμένους, που δράζανε λίγο νερό, ανακατεμένο με χώμα κόκκινο. Πήρα με το πλουχέρι λίγο και το 'βαλα στο στόμα πηχτό, όπως ήταν. Σε λίγα λεπτά ξεράθηκε κι έβγαζα τώρα από το στόμα στεγνό χώμα. 

Εκεί δίπλα ήταν ένα οίκημα ανοιχτό με τσουβάλια σταφίδα. Γέμισα το σακίδιο. Κατέβηκα από κάτω μέσα σε ένα αμπέλι και μάζεψα κοτρίδια για τη δίψα και γύρισα πίσω να πάρουμε το δρόμο, που 'ταν ψηλότερα, απ' το αμπέλι. 

Μέσα στο οίκημα καθόταν ένας Τούρκος πάνω σε κάτι παλιόρουχα κι ένας στρατιώτης τον φοβέριζε, ενώ αυτός σήκωνε τα χέρια και τον παρακαλούσε.
Ο στρατιώτης του ρίχνει μια στα στήθια. Εγώ στη στιγμή έστριψα, για να μη ιδώ τα χάλια του.


Και βέβαια αυτό ήταν ανανδρία.

Καθώς ανεβήκαμε να πάρουμε το δρόμο, βλέπω δυο στρατιώτες να κάθονται ακουμπισμένοι στα όχτια, αμίλητοι. Πλησιάζω και βλέπω πως τα μάτια τους ήταν γεμάτα χώμα. Είχαν πεθάνει από κούραση και ηλίαση.

Βαδίζοντας σουρούπωσε πολύ καλά και βρήκαμε ένα νερόμυλο. Γύρω στ' αυλάκι ήταν ροϊδιές. Μετά το αυλάκι ήταν δρόμος. Κι άρχιζε έπειτα βουνό με ερείπια βυζαντινής εποχής.

Εκεί, στον τοίχο του αυλακιού, είδαμε ένα φαντάρο να σκεπάζει με τη μαντύα έναν άλλο φαντάρο και να του λέει κλαίγοντας απαρηγόρητα:

«Τώρα τι να πω εγώ αδερφούλη μου στη μάνα μας, που θα με ρωτάει για σένα»!!!

Έκλαιγε γοερά. Έφυγε μπροστά από μας, αφήνοντας, βέβαια, άταφο τον αδερφό του.

Συγκινηθήκαμε όλοι μας και κλάψαμε κι εμείς.

Πόσα άλλα παιδιά έμειναν πεθαμένα κι άφαθτα στη Μικρασία. 

Και μεταξύ αυτών κι ο Αντώνης της Πετράκαινας.

Είχε λαβωθεί σε μια μάχη. Κι ενώ τον μετέφερναν μαζί με άλλους λαβωμένους στο χειρουργείο, τους έπιασαν οι τσέτες και τους έσφαξαν όλους.

Η Πετράκαινα είχε καημό για τον Αντώνη της. Πέντε, δέκα, εκατό ανθρώπους αντάμωνε την ημέρα, έστω και τους ίδιους, θα τους ρωτούσε από πού έρχονται κι αν άκουσαν τίποτες για τον Αντώνη της.

Όταν απολύθηκα από στρατιώτης, πήγα στο χωριό (Σταυροχώρι Ευρυτανίας) και, σαν ήμασταν συγγενείς, πήγα να τους δω. Καλύτερα να μην πήγαινα. Αν και δεν της είπα πως ήμουνα στη Μ. Ασία, αλλά πως ρχόμουνα απ' τ' Αγρίνιο, άρχισε με μια παραπονιάρικη τρεμουλιαστή φωνή να μου λέει:

-«Γιώργο μ', μήπους άκσις τίπουτις απ' αυτού πό'ρχισι για τουν Αντώνη μ'»; 

Άρχισε τα κλάματα. Έκλαιγα κι εγώ.

Και δεν ήταν η μόνη φορά, που με ρώτησε για τον Αντώνη της.

(Απ' την αυτοβιογραφία του δάσκαλου Γιώργου Υφαντή, 1902- 1969)
http://papailiasyfantis.wordpress.com
Email: theokritos1@hotmail.gr 

Καλημέρα από Αντίπαρο

Μια πολύ δροσερή καλημέρα από την Αντίπαρο!
Το καλό με τα Κυκλαδονήσια είναι πως και στο μεγαλύτερο καύσωνα ένα αεράκι το έχουν.

Χρόνια Πολλά Κωνσταντίνε

Σαν σήμερα πριν 13 χρόνια γεννήθηκε ο δεύτερος γιος της αδερφής μου.
Ο πιο μικρός και πιο πιστός Αναγνώστης μας,ο Νανίνος!
Το όνομα αυτού Κωνσταντίνος,επονομαζόμενος και Λέτο λόγω της ποδοσφαιρικής του δραστηριότητας στα παιδικά τμήματα της Αθηναΐδας Κυψέλης.
Καλό παιδί,καλός μαθητής,εραστής της κιθάρας και γκολτζής.
Χρόνια Πολλά ανιψιέ μου,να τα εκατοστήσεις!
Να είσαι γερός δυνατός,να έχεις καλή πρόοδο και να σε καμαρώνουν οι γονείς σου!