«Quo Vadis;» Έλληνες, Ελληνίδες, Ελληνόπουλα και Ανθρωπότητα;

Επίκαιρο «πιπεράτο» του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

     Φοβάμαι, και ελπίζω να συμφωνήσετε, ότι βρισκόμαστε Έλληνες, Ελληνίδες και Ελληνόπουλα ως Έθνος στο μάτι ενός πρωτόγνωρου και πολύ επικίνδυνου κυκλώνα.

Άτομα και ομάδες, ένας ολόκληρος Λαός, αντιμετωπίζουμε μια χωρίς προηγούμενο πτώση συστημάτων αξιών, κατανόησης και ερμηνείας της πραγματικότητας, ορθής αξιολόγησης του χθες και έλλειψης ικανότητας για προγραμματισμό του αύριο… 

   Ο φόβος μου επικεντρώνεται στην πικρή διαπίστωση ότι οι Ηγέτες, και μαζί με αυτούς οι παρατρεχάμενοί τους σε Εθνικά και Διεθνή επίπεδα, δεν φαίνεται να έχουν την πρόθεση και το απαιτούμενο σθένος, ούτε την έφεση, ούτε την δυναμική να προχωρήσουν στην πραγμάτωση του οράματος, στην εφαρμογή της «διαφάνειας» και κάθαρσης της διαφθοράς.

     Η αίσθηση ημών των Νεοελλήνων, και χωρίς αυτό να ελαφρύνει το βάρος της πικρίας μου, η παρόμοια αίσθηση άλλων Λαών της Ευρώπης και όχι μόνο, ότι είμαστε πλέον αλλοτριωμένοι από την ΕΞΟΥΣΙΑ, ότι απομακρύνθηκαν από εμάς οι πολιτικοί μας Ηγέτες και τα Κόμματα επιβαρύνει με σημαντικό κόστος την προγενέστερη αίσθηση της ψυχοκοινωνικής και πολιτικής μας αλλοτρίωσης (τεράστια ποσοστά πολιτών στην Ελλάδα και διεθνώς θεωρούν διεφθαρμένου τους περισσότερους Πολιτικούς!…)

     Ως κοινωνία, ως Έθνος και Λαός και μαζί μας Ευρωπαίοι και άλλοι Λαοί αυτό που τώρα χρειαζόμαστε, έστω και εάν κατηγορηθώ για υπερβάλλοντα και ανεδαφικό ιδεαλισμό θα το καταθέσω με θάρρος:

     Χρειαζόμαστε εμείς οι Έλληνες ως Λαός και μαζί μας ολόκληρη η ανθρωπότητα νέα οράματα που θα μας καθοδηγήσουν όχι με εξορκισμούς του χθες και με συμψηφισμούς σε ποσοστά ενοχών, αλλά καθώς θα βιώνουμε το σήμερα, διδασκόμενοι από το χθες να είμαστε σε θέση να προγραμματίσουμε με ελπίδα για το αύριο ξεπερνώντας τα ρεκόρ που σημειώνουμε εμείς οι Έλληνες και η Ανθρωπότητα στην απαισιοδοξία και την απελπισία!…

     Χρειαζόμαστε στην Πατρίδα μας Ελλάδα ψυχό-κοινωνικό-πολιτική ανασυγκρότηση εμπλουτισμένη με ανθρωπιστικά συναισθήματα Χριστιανικής αγάπης που μειώθηκε δραματικά!...

     Απαιτείται να θυμηθούμε τις ατομικές και συλλογικές μας ευθύνες απέναντι στην Ιστορία μας και συνειδητοποιώντας τες να τις εφαρμόσουμε εδώ και να τις γνωστοποιήσουμε σε ολάκερη την Υφήλιο!..

     Χρειάζεται να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας, να ενεργοποιήσουμε το ξεχασμένο μας φιλότιμο, την αγάπη για τον συνάνθρωπό μας, και το ανεκτίμητο και μοναδικό ρωμαίικο «κυμπαριλίκι» μας…

     Εάν επικεντρωθούμε σε αυτά και τα καταφέρουμε θα κατορθώσουμε εμείς οι Έλληνες ως μικρός αριθμητικά Λαός με την τρισχιλιετή ιστορία προσφοράς πολιτισμού και επιστημών στην Ανθρωπότητα να προσφέρουμε στους Λαούς της Δύσης και της Ανατολής Αξίες και οράματα που και αυτοί, όπως και εμείς, τα χρειάζονται επιτακτικά καθώς η διαπιστωμένα διογκούμενη καθημερινά αλλοτρίωση έφερε την ανθρωπότητα στο έσχατο σημείο της υποβάθμισής της, με την κατάρρευση πατροπαράδοτων συστημάτων αξιών, τον μηδενισμό της ελπίδας, την εξαφάνιση του χαμόγελου από τα χείλη μας…

     Άτομα και ομάδες, μέλη Συστημικών Κέντρων Εξουσίας, έδρασαν και συνεχίζουν να δρουν μεθοδικά εξουδετερώνοντας παντελώς τη δυναμική του ακαταμάχητου και ακατανίκητου ομαδικού «ΕΜΕΙΣ»…

     Δίνοντας έμφαση στην «δήθεν» υπεραξία του «ατομισμού» και μεγιστοποιώντας τη γοητεία του εγωισμού διέλυσαν την ανθρώπινη συλλογικότητα με στόχο να ισοπεδώσουν ανενόχλητοι αμέτρητα αλλά και σαφώς αδύναμα μικροσκοπικά «ΕΓΩ»..  

     ΔΕΝ μου άρεσε ποτέ να «χαϊδεύω» αυτιά!...

     Βρισκόμαστε  όχι στο «παρά-πέντε» αλλά ακριβώς στο χρόνο που απαιτείται  να αναλάβουμε ο καθένας και η καθεμιά ως «ενεργοί πολίτες» τις ευθύνες που μας αναλογούν και ξεπερνώντας «ιδεολογικά  στεγανά» και Κομματικές, Μπλε, Πράσινες, Πολύχρωμες παρωπίδες, να συμπαραταχθούμε ορθώνοντας ένα απαγορευτικό «Τείχος» στον απάνθρωπο Κυνισμό που διανύοντας μας επιβάλουν τα «κρυφά» εξωγενή και εγχώρια Συστημικά Κέντρα Εξουσίας … 

     Στο ερώτημα «Quo Vadis;» απαντώ με κάλεσμα

     Έλληνες, Φιλέλληνες και Ανθρωπότητα μαζί πάμε να τους χαλάσουμε «τα σχέδια!...» 

---------------------------------- 

*O Γιώργος Πιπερόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής  Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, Συνταξιούχος καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας