Με πικρία, μας ανακοινώνει ότι για πρώτη φορά δεν πήρε την πολυπόθητη άδεια από τον Δήμο. Για πρώτη φορά, μετά από μια εικοσαετία. "Γιατί;" τον ρωτάμε. "Δεν ξέρω" μας απαντάει. Το όνομα του είναι Ηλίας. Όλοι όμως τον φωνάζουν κάου μποι. Φέτος μάλιστα, κατά τα λεγόμενα του, προήχθη σε σερίφη. Είναι η πιο γνώριμη φυσιογνωμία της πλατείας Πάρκου, στο κέντρο της Λαμίας… Πριν από 20 χρόνια εργάζονταν στον ΟΣΕ. Με σύζυγο αγρότισσα όμως, αποφάσισε να ασχοληθεί με μια δουλειά, που κάποτε άνθιζε, μα σήμερα μετρά όλο και λιγότερους. “Υπαίθριος ψήστης”! Ο κ. Ηλίας φόρεσε το καουμπόικο σήμα κατατεθέν καπέλο του, έβγαλε άδεια από τον Δήμο, έστησε τη φουφού του στην πλατεία Πάρκου, και πέρασε 20 χειμώνες ψήνοντας κάστανα και άλλα τόσα καλοκαίρια, καλαμπόκια. Φέτος, ο κύριος Ηλίας τριγυρίζει στην πλατεία Πάρκου, στο ίδιο σημείο, με το ίδιο καπέλο, μα χωρίς την κυριολεκτικά… καυτή σύντροφο του. Τη φουφού. Η γαργαλιστική ευωδιά από τα χρυσοκίτρινα καλαμπόκια του, σταμάτησε να μας γαργαλάει τη μύτη και να μας ξυπνά τα ανέμελα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων. Άδεια πώλησης φέτος…ΔΕΝ Με πικρία, μας ανακοινώνει ότι για πρώτη φορά δεν πήρε την πολυπόθητη άδεια από τον Δήμο. Για πρώτη φορά, μετά από μια εικοσαετία. “Γιατί;” τον ρωτάμε. “Δεν ξέρω” μας απαντάει. “Εχω κάνει αίτηση όπως πάντα αλλά δυστυχώς άδεια δεν πήρα. Σκέφτομαι καμιά φορά να την ανάψω, τι θα μου κάνουν; Ας με πάνε και φυλακή. Είμαι εδώ με τους κατοίκους αυτής της πόλης δύο δεκαετίες. Γνωριζόμαστε πια, μιλάμε, μου λένε τα προβλήματα τους. Έχει στεναχώριες ο κόσμος. Εχει αλλάξει και η κοινωνία, έχει αλλάξει και η πλατεία.” Τον ρωτάμε τι του λένε οι Λαμιώτες που περνάνε από την πλατεία αλλά δεν τον βλέπουν να σκαλίζει τα κάρβουνα και να ψήνει τα καλαμπόκια του. “Ο,τι εκτός από τα καλαμπόκια, ο πάγκος μου είναι μια εικόνα που τους λείπει. Ηταν μια όμορφη νότα που θύμιζε κάτι από τα παλιά. Από τις πιο ωραίες και αυθεντικές εποχές. Σε άλλες μεγάλες πόλεις, επειδή λιγοστεύουν οι καστανάδες και οι καλαμποκάδες, οι δήμοι τους αναζητούν. Ίσως μόνο και μόνο για να συνεχιστεί η παράδοση, για ξυπνούν οι μνήμες…Εδώ στην πόλη μας μάλλον συμβαίνει το αντίθετο…” Λαμία, φτώχεια και φιλότιμο Αγόραζε ο κόσμος καλαμπόκια; τον ρωτάμε “Αγόραζαν ναι. Αλλος για να θυμηθεί τα παιδικά του χρόνια, άλλος γιατί άρεσε στα παιδάκια και το ζητούσαν από τους γονείς ή τους παππούδες. Πολλοί, επειδή υπάρχει και οικονομικό πρόβλημα στην κοινωνία, δυσκολεύονταν να “ξοδέψουν” 1,5 ευρώ και ζητούσαν να το κόψω στα δύο, ακόμα και στα τρία…
Τα πιο πολλά τα χάριζα, μόνο για να τους δω χαρούμενους με κάτι τόσο απλό. Φέτος αν ξαναψήσω, θα τα πουλάω δύο ευρώ. Όσο και αν έχουν ακριβύνει, εγώ παραπάνω από δύο ευρώ θα τα πάω. Ας μην βγάλω κέρδος. Μόνο να βλέπω τους περαστικούς να χαμογελάνε φεύγοντας από τη φουφού…”
Δείτε ένα απόσπασμα από την “εξομολόγηση” του κ. Ηλία:
https://lamianow.gr/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου