Πολιτικό εμπόριο προσδοκίας

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χθες κήρυξε επίσημα την έναρξη του φθινοπωρινού κύκλου παροχολογίας, που κατ' έθιμον κορυφώνεται στο «μπαλκόνι» της ΔΕΘ, τον Σεπτέμβριο. Δεν υπάρχει τίποτα πρωτότυπο σε αυτό, το ίδιο κάνουν όλες οι κυβερνήσεις εδώ και δεκαετίες.

Ακόμη και οι κυβερνήσεις των μνημονίων, που στην πράξη δεν είχαν τίποτα ουσιώδες να εξαγγείλουν γιατί όλα περνούσαν από τον κόφτη της τρόικας, το βήμα της Θεσσαλονίκης χρησιμοποίησαν για να «πουλήσουν» μικρές ανάσες προσδοκίας στην καθημαγμένη από τη λιτότητα κοινωνία. Ωστόσο, δεν είναι όλοι οι Σεπτέμβριοι ίδιοι, ούτε όλες οι ΔΕΘ έχουν την ίδια βαρύτητα στον πολιτικό κύκλο.

Η φετινή παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ είναι εντελώς προεκλογική. Δεν έχει καμιά σημασία αν ο ίδιος επέλεξε να «γειώσει» τα σενάρια για φθινοπωρινές κάλπες.

Ακόμη κι αν πράγματι οι εκλογές γίνουν το επόμενο καλοκαίρι, πράγμα εξαιρετικά απίθανο, εκτός αν το Μαξίμου φτάσει σε έσχατο αδιέξοδο και σημείο απελπισίας, η 11η Σεπτεμβρίου είναι το βήμα και η ευκαιρία της κυβέρνησης να πουλήσει ελπίδα και προσδοκία σε μια κοινωνία που πριν προλάβει να συνέλθει από τις αλλεπάλληλες κρίσεις των τελευταίων 12 ετών, πέφτει σε μια νέα, με άγνωστη ημερομηνία λήξης.

Η κυβέρνηση άνοιξε, λοιπόν, το μεγάλο πουγκί της προσμονής και της προσδοκίας. Εχοντας δοκιμάσει, με πολύ περιορισμένη πολιτική απόδοση και σε μικρές, ελεγχόμενες δόσεις, τη συνταγή των επιδομάτων και των πάσης φύσεως -pass, αντιμετωπίζει τον πειρασμό να αυξήσει τις δόσεις αυτές όσο την παίρνει.

Ετσι κι αλλιώς, ο βαρύς δημοσιονομικός λογαριασμός των όποιων κυβερνητικών εξαγγελιών για την αντιστάθμιση της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης θα πέσει στον επόμενο προϋπολογισμό. Και στην επόμενη κυβέρνηση. Αλλά σε τελική ανάλυση στους ίδιους τους πολίτες-φορολογούμενους, που πληρώνουν κάθε κυβερνητική πολιτική. Σωστή ή λανθασμένη, δίκαιη ή άδικη, ευεργετική ή καταστροφική.

Με τους μισούς πολίτες σε θερινές διακοπές και τους άλλους μισούς να ψήνονται στις πόλεις γιατί αδυνατούν να πάνε διακοπές, η κυβέρνηση και τα στελέχη της μπορούν από τώρα και για έναν μήνα να επιδοθούν σε ένα φτηνό πολιτικό εμπόριο προσδοκίας. 

Να μοιράσουν επιταγές ελπίδας στα πιο στριμωγμένα από τη νέα κρίση στρώματα της κοινωνίας ότι ο «πατερούλης» θα τους σταθεί. Εξαγορά ψήφων με ακάλυπτες επιταγές.

https://www.efsyn.gr/