Πολλά τα λεφτά, αλλά είναι δικά μας

Είναι πράγματι πολλά τα λεφτά της κρατικής επιδότησης του ρεύματος που ανακοίνωσε χθες η κυβέρνηση για τον Σεπτέμβριο. Και υποθέτουμε ότι, όσο νιώθει στριμωγμένη είτε από τον ζόφο του σκανδάλου των υποκλοπών είτε από τη δυσφορία της κοινωνίας για την ενεργειακή ακρίβεια, θα συνεχίσει να είναι «γενναιόδωρη» προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, που είναι αποδέκτες των επιδοτήσεων.

Είναι πολλά τα λεφτά και κραυγαλέα η αγωνία της κυβέρνησης να πείσει την κοινωνία ότι θα της σταθεί ανεξαρτήτως κόστους. Αλλά όπως σωστά έχει σχολιαστεί, «μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα κάνει». Και γενναιοδωρία με τα δικά μας χρήματα δείχνει, ως καταναλωτών ή φορολογουμένων.

Γιατί, όπως μας έχει συνηθίσει εδώ και έναν χρόνο, από τότε που ξεκίνησε το ράλι των τιμών του αερίου και οι ανεξέλεγκτες αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος, οι μοναδικές προτεραιότητές της είναι να μην πληρώσει η ίδια το πολιτικό κόστος της ενεργειακής κρίσης και να μην πληρώσουν ούτε σεντς οι ηλεκτροπαραγωγοί, που κολυμπούν στα υπερέσοδα και στα αφορολόγητα μέχρι στιγμής υπερκέρδη.

Τι θα γίνει τον επόμενο μήνα, αν οι τιμές του φυσικού αερίου συνεχίσουν να αυξάνονται ανεξέλεγκτα, αν το χρηματιστήριο ενέργειας ανεβάσει ακόμη ψηλότερα τη χονδρική τιμή ρεύματος και οι πάροχοι, ΔΕΗ και ιδιώτες, ανακοινώσουν ακόμη υψηλότερες χρεώσεις;

Θα διαθέσει η κυβέρνηση τα διπλάσια για τις επιδοτήσεις των λογαριασμών; Και τι θα γίνει αν τα χρήματα του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης δεν αρκούν να τις καλύψουν; Πόσα θα διαθέσει από τον προϋπολογισμό μέχρι το τέλος του χρόνου; Και πόσα από τον επόμενο προϋπολογισμό;

Με λίγα λόγια, πόσα πρέπει να πληρώσουμε ως φορολογούμενοι για να διασωθεί η κυβέρνηση από το τεράστιο πολιτικό και κοινωνικό κόστος της ενεργειακής κρίσης, αλλά και από την περιδίνησή της στον ορυμαγδό αποκαλύψεων για τις παρακολουθήσεις;

Αυτό που πουλάει ως γενναιοδωρία και «χουβαρνταλίκι» η κυβέρνηση προκειμένου να επιπλεύσει πολιτικά είναι ένα βαρέλι χωρίς πάτο. Ενας φαύλος κύκλος που αφήνει ανέγγιχτες τις πραγματικές αιτίες της ενεργειακής ακρίβειας και στο απυρόβλητο τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της αισχροκέρδειας πάνω στο ζωτικό κοινωνικό αγαθό της ενέργειας. 

Το χειρότερο είναι πως αυτό που σήμερα εμφανίζεται ως ανακούφιση για τα νοικοκυριά είναι ένας λογαριασμός που θα τον βρουν μπροστά τους ως νέο χρέος. Αλλά πού θα είναι η σημερινή κυβέρνηση την ώρα του καταλογισμού;

Εφημερίδα των Συντακτών