το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο από το πνεύμα του υπερκαταναλωτισμού, για να γιορτάζουν οι κεφαλαιοκράτες του λιανεμπορίου.
Τώρα που τα χριστούγεννα πέρασαν για τους κοινούς θνητούς και τους ιδιοκτήτες πολυκαταστημάτων, κάποιοι άλλοι έχουν σειρά να στολίσουν τα χριστουγεννιάτικα δέντρα τους. Τα μεγαλύτερα ψάρια του κεφαλαίου, οι πετρελαιάδες και τα πολιτικά τους τσιράκια, οι ανά τον κόσμο άρχοντες και πλανητάρχες, κοινώς αποκαλούμενοι ως ιμπεριαλιστές.
Στις εγκαταστάσεις εξόρυξης πετρελαίου, φυσικού αερίου και λοιπών συναφών ορυκτών προϊόντων, υπάρχει μια συνδεσμολογία βαλβίδων που ρυθμίζουν την πίεση μιας δομής, η οποία ονομάζεται ‘χριστουγεννιάτικο δέντρο’ μιας που αυτό θυμίζει (ή θέλουν να τους θυμίζει) στους μέλλοντες καρκινοπαθείς εργάτες των πετρελαιοπηγών, οι οποίοι μέσα στη γύρω μαυρίλα του πετρελαίου, αυτή η υπέργεια δομή είναι το μόνο χρωματιστό και λίγο παιχνιδιάρικο αντικείμενο που μπορούν να δουν για να ξεφύγει ο νους τους έστω στιγμιαία. Το ‘χριστουγεννιάτικο δέντρο’ αυτό είναι όπως το βλέπετε στη φωτογραφία, χωρίς τις μπάλες, το αστέρι και τα δώρα από κάτω φυσικά.
Το πετρέλαιο ανήκει μεν στο παρελθόν ως καύσιμο άρα και ως προϊόν, ωστόσο ότι ανήκει στο παρελθόν δε σημαίνει πως δεν έχει παρόν και μέλλον, έστω και σύντομο. Είναι σαφές πως οι μεγάλες πετρελαϊκές πολυεθνικές έχουν ήδη διαθέσιμα αποθέματα πετρελαιοειδών προς πώληση, ενώ οι εγκαταστάσεις εξόρυξης τους ανά τον κόσμο συνεχίζουν αδιάκοπα να αντλούν και να τα ενισχύουν έως ότου αδειάσουν εντελώς τα κοιτάσματα.
Επίσης οι ‘σοφοί΄ χονδρέμποροι του μαύρου χρυσού δε σταματούν στιγμή να αναζητούν νέα αξιόκτητα κοιτάσματα ανά την υφήλιο, τα οποία εφόσον εντοπιστούν και επιβεβαιωθεί η αξία τους, θα σπεύσουν να τα αποκτήσουν με το μοναδικό τρόπο που γνωρίζει ο ιμπεριαλισμός. Τον πόλεμο. Η συνταγή είναι απλή και δοκιμασμένη από την αρχαιότητα.
Πρώτα δημιουργείς έναν εχθρό και μια αιτία για την οποία τον εχθρεύεσαι. Μπορείς να ισχυριστείς το οτιδήποτε, ότι είναι αλλόθρησκος, βάρβαρος, τύραννος, δυνάστης του λαού και σε κάθε περίπτωση, θα προθυμοποιηθείς να βοηθήσεις αυτοβούλως και να απαλλάξεις το λαό αυτό από το καθεστώς που τόσο τον ταλαιπωρεί. Κατόπιν επεμβαίνεις!
Αφού δολοφονήσεις, βομβαρδίσεις, κάψεις και λεηλατήσεις ολόκληρη τη χώρα, εγκαθιστάς επιτόπου δικτατορίες ή δοτές κυβερνήσεις οι οποίες θα αναλάβουν να κυβερνήσουν στο εξής τη χώρα, παραδίδοντάς σου κάθε πλουτοπαραγωγικό της πόρο. Το έργο το έχουμε δει σε επανάληψη τόσες φορές που το έχουμε μάθει απ’ έξω.
Στόχος αυτή τη φορά είναι το Ιράν, μια χώρα μέλος του ΟΠΕΚ και μία εκ των σημαντικότερων πετρελαιοπαραγωγών και εξαγωγέων χωρών στον κόσμο, συγκεκριμένα η τέταρτη κατά σειρά αποθεμάτων. Διαθέτει μεγάλα αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, που ξεπερνούν τα 210 δισεκατομμύρια βαρέλια, τα οποία μάλιστα έχουν και μία ακόμη εξαιρετικά σημαντική ιδιότητα.
Είναι απολήψιμα, λόγω του μικρού τους βάθους και της σύστασης του εδάφους, κρατώντας χαμηλά τα λειτουργικά κόστη και αφήνοντας μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους στους πετρελαιάδες. Έτσι λοιπόν σημασία δεν έχει μόνο να υπάρχει ένα πλούσιο κοίτασμα στο υπέδαφος μιας χώρας, αλλά και να συμφέρει η επένδυση τον κεφαλαιοκράτη, ο οποίος ξέρει ακριβώς για κάθε βαρέλι πετρελαίου πόσα θα ξοδέψει και πόσα προσδοκά να κερδίσει.
Εδώ αξίζει να δώσουμε ένα παράδειγμα για τα περίφημα ελληνικά κοιτάσματα. Τα πλέον απολήψιμα είναι αυτά των Ιωαννίνων, του Πατραϊκού Κόλπου, του Κατάκολου και του Πρίνου. Το τελευταίο είναι γνωστό ως ‘Πετρέλαια Θάσου’ που αδειάζει με ρυθμό 3.000 βαρελιών την ημέρα και βρίσκεται ήδη σχεδόν στο μισό των αρχικών αποθεμάτων του, που ήταν 90 εκατομμύρια βαρέλια.
Το σύνολο αυτών των κοιτασμάτων ανέρχεται στα 360 εκατομμύρια βαρέλια τα οποία για να εξορυχθούν χρειάζονται περίπου 50 χρόνια. Δεδομένου δε πως μόνο η Ελλάδα, με το μικρό πληθυσμό, τα συγκριτικά με άλλες χώρες ελάχιστα αυτοκίνητα, χωρίς βιομηχανίες και εν μέσω οικονομικής κρίσης που το πετρέλαιο στις πολυκατοικίες είναι ξεθωριασμένη ανάμνηση χρειάζεται πάνω από 90 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου το χρόνο (2018), η εξόρυξη των κοιτασμάτων αυτών θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες της για τέσσερα χρόνια! Τόσο μικρά είναι τα περίφημα κοιτάσματα μας.
Και μιλάμε πάντα για τα απολήψιμα. Διότι η εκτίμηση που θέλει τη Δυτική και Νοτιοδυτική Κρήτη, καθώς και ολόκληρο το ιόνιο πέλαγος, από την Κέρκυρα ως τη Μεθώνη, να πνίγονται στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, είναι αν μη τι άλλο πρώιμη και μπορεί να χαρακτηριστεί από επιστημονική φαντασία έως αφέλεια. Οι λόγοι είναι ευνόητοι.
Καταρχήν στην περίπτωση της Κρήτης το πρώτο και κύριο πρόβλημα είναι η μορφολογία και η σύσταση του εδάφους και το δεύτερο εξίσου κύριο πρόβλημα είναι το βάθος των κοιτασμάτων.
Οι αρχικές έρευνες υπολογίζουν τα αποθέματα στα 3 τρισεκατομμύρια βαρέλια. Το κοίτασμα είναι σαφώς αξιοπρόσεκτο ποσοτικά, αλλά ειλικρινά θα ήθελα πολύ να δω κάποια εκ των μεγάλων πετρελαϊκών αδερφών να τρυπάει τον Ομαλό που υψώνεται πάνω από ένα χιλιόμετρο και τη Σαμαριά αναζητώντας το κρυμμένο πετρέλαιο.
Το πλέον φαιδρό της υπόθεσης είναι η περίπτωση των κοιτασμάτων του ιονίου πελάγους που αν και ξεπερνούν τα 2 δισεκατομμύρια βαρέλια, το βάθος στο οποίο βρίσκονται είναι οριακά απαγορευτικό προς εξόρυξη και σαφώς ασύμφορο και αδιάφορο για κάθε επενδυτή.
Το ιόνιο είναι υπερβολικά βαθύ και μάλιστα εκεί που εντοπίζονται τα πλουσιότερα κοιτάσματα, συμπίπτει να βρίσκεται το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου, το περίφημο ‘Φρέαρ της Καλυψούς ή των Μεσσηνιακών Οινουσσών’ με βάθος που φτάνει τα 5.300 μέτρα.
Κανένα γεωτρύπανο δεν μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει σε μήκος τα 5 χιλιόμετρα και ακόμη και αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δε θα μιλούσαμε για επένδυση αλλά για οικονομική αυτοκτονία. Σαφώς οι Total και Exxon-Mobil δεν είναι διατεθειμένες να αυτοκτονήσουν, ούτε καν να ασχοληθούν με αυτά τα κοιτάσματα τα οποία εκτός του ότι θα χρειάζονταν επενδύσεις τρισεκατομμυρίων δολαρίων που ποτέ δε θα μπορούσαν να αποσβέσουν, πόσο μάλλον να κερδοσκοπήσουν από αυτές, θα χρειάζονταν επίσης και αιώνες εξορύξεων, γεγονός που είναι επίσης ανόητο αν σκεφτεί κανείς πως η ζήτηση πετρελαίου και φυσικού αερίου ολοένα και λιγοστεύει.
Και η ζήτηση είναι το μέγεθος που καθορίζει την προσφορά και διαμορφώνει την τιμή, όπως μαθαίνουμε στην οικονομία. Το αποτέλεσμα είναι απλό. Τα τεράστια κοιτάσματά μας είναι απλώς άχρηστα για την οικονομία της νέας δεκαετίας και των επομένων που έρχονται.
Ποιος άλλος διαθέτει απολήψιμα κοιτάσματα, τώρα που το Κουβέιτ, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στερεύουν; Το Ιράκ που οι Αμερικανοί έσπευσαν να το σώσουν προσφάτως, το Ιράν που προαναφέραμε και η πρώτη στον κόσμο πετρελαιοπαραγωγός χώρα, η Βενεζουέλα που διαθέτει περίπου 300 δις βαρέλια. Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των χωρών είναι η συγκινητική προσπάθεια των ΗΠΑ να επέμβουν και να τις σώσουν.
Δεν πέρασε ούτε εβδομάδα που ο πλανητάρχης Τραμπ αντέδρασε με απειλές προς τον Μαδούρο, πρόεδρο της Βενεζουέλας, ζητώντας του να ακυρώσει την εκλογή του Λουίς Παρρά ως προέδρου της εθνοσυνέλευσης της χώρας, θέση την οποία κατείχε ο Χουάν Γκουαϊδό, δωτός πολιτικός των ΗΠΑ, ο οποίος δηλώνει καταχρηστικά μεταβατικός πρόεδρος της χώρας, με τη στήριξη 50 και πλέον κρατών που τον αναγνωρίζουν, μεταξύ αυτών και το δικό μας.
Οι ΗΠΑ απειλούν με στρατιωτικές επεμβάσεις το Μαδούρο, ενώ παράλληλα κάνουν οικονομικό πόλεμο στη Βενεζουέλα με εμπάργκο προϊόντων, οδηγώντας τη σε οικονομική ασφυξία, πολιτικές αναταράξεις και δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για τον Γκουαϊδό, ο οποίος κατόπιν ανεμπόδιστος θα παραδώσει τα πετρελαϊκά αποθέματα της χώρας στα χέρια των ιμπεριαλιστών και των κεφαλαιοκρατών.
Είναι προφανές πως με 300 δις βαρέλια από τη Βενεζουέλα, 210 δις βαρέλια από το Ιράν, 140 δις βαρέλια από το Ιράκ και 50 δις βαρέλια από τη Λιβύη, την οποία ‘έσωζαν’ προ πενταετίας, οι Αμερικάνοι έχουν κάθε λόγο να δηλώνουν ενεργειακά αυτάρκεις και αδιάφοροι για νέες πετρελαιοπηγές, καθώς έως ότου εξαντληθούν αυτά τα αποθέματά τους, το πετρέλαιο θα έχει μετατραπεί σε ανάμνηση, με ζήτηση που θα αγγίζει το 0% και η οποία θα καθηλώνει τις τιμές του σε ανάξια λόγου ποσά.
Είναι σαν τη ζήτηση που έχει σήμερα το κάρβουνο, δεδομένου πως πλοία, τρένα και ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες δεν το χρησιμοποιούν για καύσιμο και μοναδική του αξία είναι το καρκινογόνο ψήσιμο στη σχάρα.
Το τέλος του πετρελαίου έχει προσχεδιαστεί και έρχεται με γοργούς ρυθμούς και μασκαρεμένο με δεκάδες προφάσεις. Η πιο φαντασμαγορική και πιασάρικη είναι η περίφημη ρύπανση του περιβάλλοντος και η κλιματική αλλαγή που επιφέρει.
Αν υφίσταται όντως κλιματική αλλαγή δε νομίζω πως χρειάζεται να σας το πει κάποιος ειδικός, αρκεί να ρωτήσετε τις αισθήσεις σας και να θυμάστε τον καιρό του τόπου διαμονής σας πριν δέκα το πολύ χρόνια. Αν δεν παρατηρείτε αλλαγή ξεκινήστε να τρώτε ξηρούς καρπούς και σπαράγγια που βοηθούν τη μνήμη.
Ωστόσο το ξαφνικό περιβαλλοντικό ενδιαφέρον της ανθρωπότητας είναι κίβδηλο και ιδιαζόντως ύπουλο. Ως συνήθως το λάθος είναι των λαών και οι σοφοί πασχίζουν να το διορθώσουν. Εμείς φταίγαμε για την κρίση, εμείς φταίμε για τη ρύπανση κοκ. Και πως θα λυθεί το πρόβλημα;
Καταργούμε το πετρέλαιο και κάθε παράγωγό του. Καταργούμαι την πλαστική σακούλα, το πλαστικό καλαμάκι, το πλαστικό σερβίτσιο και κάθε τι πλαστικό. Καταργούμε τα πετρελαιοκίνητα και βενζινοκίνητα οχήματα.
Τα αντικαθιστούμε σε πρώτη φάση με το δήθεν οικολογικότερο φυσικό αέριο, το οποίο κατά σύμπτωση τώρα περισσεύει και μελλοντικά με τον ηλεκτρισμό, ο οποίος μάλιστα παγκοσμίως ολοένα και απελευθερώνεται, αποκρατικοποιώντας τον και παραδίδοντας τον στους ιδιώτες.
Ωσαννά! Και το περιβαλλοντικό πρόβλημα λύσαμε, και οι λαϊκές μάζες έχαψαν το παραμύθι αμάσητο, οπότε δεν πήραν χαμπάρι πως μας τελείωνε το πετρέλαιο. Τι και αν η ατμοσφαιρική ρύπανση από την καύση υδρογονανθράκων είναι γνωστή και έχει επισημανθεί από τους επιστήμονες της ΕΣΣΔ ήδη από τη δεκαετία του 1950;
Αυτοί οι ανόητοι εχθροί της προόδου και της ανάπτυξης ήθελαν προφανώς να αποτελέσουν τροχοπέδη της εξέλιξης. Όπως και να έχει, ύστερα από 70 ολόκληρα χρόνια τους δικαιώνουμε δια στόματος Γκρέτας Τούνμπεργκ, αυτής της μικρής δήθεν ακτιβίστριας που αποτελεί τη βιτρίνα Σουηδών δισεκατομμυριούχων και πολυεθνικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην πώληση ανεμογεννητριών, θερμοσυσσωρευτών και που κατέχουν πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Η καλύτερη βιτρίνα για να πουλάς ενέργεια είναι μια δεκαεξάχρονη αγανακτισμένη ακτιβίστρια που ηχορυπαίνει τον πλανήτη, ταξιδεύοντάς τον παράλληλα.
Για να συνοψίσουμε, είτε λέγεται πετρέλαιο, είτε φυσικό αέριο, είτε ηλεκτρισμός η ενέργεια πρέπει να είναι κοινωνικό αγαθό στην κατοχή και στη διάθεση των λαών του πλανήτη και όχι προϊόντα που κατέχονται και διατίθενται από ένα μάτσο κεφαλαιοκράτες που μοιράζουν εδάφη και χαράζουν σύνορα με το αίμα των λαών.
Μόνη δόκιμη επίλυση του ενεργειακού προβλήματος είναι η κοινωνικοποίηση όλων των μέσων παραγωγής όπως ακριβώς την περιγράφει ο Μαρξ στον πρώτο τόμο του Κεφαλαίου. Το περιβάλλον μπορεί να σωθεί αν και όταν οι κεφαλαιοκράτες σταματήσουν να ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα, η οποία μολύνεται κατά 53% από τις βιομηχανίες, κατά 36% από τις μαζικές μεταφορές και μόλις 11% από τα λαϊκά νοικοκυριά ολόκληρου του πλανήτη.
Και αυτά δεν είναι στοιχεία κανενός κομμουνιστή, είναι η επίσημη έκθεση του ευρωπαϊκού οργανισμού περιβάλλοντος για το 2019, διαθέσιμη στην επίσημη ιστοσελίδα του. Μοναδική λύση είναι η λήψη και εφαρμογή των μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος από τις βιομηχανίες ασχέτως του πόσο κοστοβόρες και ασύμφορες μπορεί να είναι για τους κεφαλαιοκράτες και όσον αφορά τις μεταφορές η εφαρμογή των προτάσεων που διατυπώνονται στις θέσεις του ΚΚΕ, όπως αυτές καταγράφονται στην απόφαση του 18ου Συνεδρίου του Κόμματος που έλαβε χώρα το 2009.
Πετάξτε λοιπόν τα λιόδεντρα που προορίζατε να κάψετε στο τζάκι, πετάξτε και το πλαστικό καλαμάκι με το οποίο θα πίνατε τον απογευματινό σας καφέ, πετάξτε το τσιγάρο που θα ανάβατε παρέα στον καφέ σας και εξελιχθείτε.
Ανάψτε την ηλεκτρική σόμπα χαλαζία, πάρτε το μεταλλικό καλαμάκι από τα Jumbo, τι κι αν είναι Κυριακή, αυτά είναι ανοιχτά, πατήστε το κουμπί στο ηλεκτρονικό σας τσιγάρο – ελπίζω να το φορτίσατε – και καθίστε μια ώρα πίσω από την τηλεόραση να καμαρώσετε τη Γκρέτα στις ειδήσεις.
Την ίδια αυτή ώρα οι ελάχιστοι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη θα έχουν κερδίσει σύμφωνα με το Forbes ένα εκατομμύριο δολάρια. Τόσα κερδίζουν ανά ώρα αυτοί που σας αμείβουν με 3€ ωρομίσθιο…
Υ.Γ. Μιας που αρχίσαμε με έλατα, μέχρι πέρυσι τα φυσικά έλατα που πωλούνταν για στόλισμα τα χριστούγεννα ήταν αποτέλεσμα δασικής γενοκτονίας. Φέτος ήταν η οικολογική εναλλακτική μπροστά στα πλαστικά έλατα! Καλά χριστούγεννα!
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΛΑΠΕΤΣΑΣ
https://www.imerodromos.gr/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου