Τρεις καταδρομικές επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν τα ξημερώματα της Δευτέρας (18.11.2019) σε γραφεία εταιρειών στη Νέα Φιλαδέλφεια και το Μαρούσι.
Ειδικότερα και σύμφωνα με την αστυνομία, στις 04:00, μέλη του Ρουβίκωνα προκάλεσαν με βαριοπούλες ζημιές στην πρόσοψη των γραφείων της εταιρείας τσιμέντων ΤΙΤΑΝ και τράπηκαν σε φυγή.
Στις 05:00, σημειώθηκε νέα επίθεση του Ρουβίκωνα με πέτρες και μπογιές,στα κτίρια δύο ιδιωτικών εταιρειών παροχής ρεύματος Volterra Α.Ε. και Elpedison Α.Ε., στο Μαρούσι.
Να θυμίσουμε ότι ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου μέλη του Ρουβίκων επισκέφθηκαν το σπίτι του Αδωνι Γεωργιάδη στα Μελίσσια και το Δημαρχείο του Βύρωνα!
Δείτε παρακάτω τις σχετικές αναρτήσεις του Ρουβίκωνα για τις τρεις επιθέσεις, στην ιστοσελίδα Indymedia
Ρουβίκωνας: Επίθεση με βαριοπούλες στην ΤΙΤΑΝ Α.Ε.
Παρασκευή 4 Οκτωβρίου, εργαζόμενος σε εργολάβο εντός της τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ Α.Ε. εργαζόταν σε μηχάνημα ανύψωσης. Παρά τις πολύ άσχημες συνθήκες καιρού και την έλλειψη βασικών μέσων ατομικής προστασίας για εργασία σε μεγάλο ύψος, αποφασίστηκε να εργαστεί κανονικά.
Σε μια "άτυχη", όπως τη χαρακτήρισε η εταιρεία, στιγμή, ο εργαζόμενος, πατέρας δύο παιδιών, έπεσε από το ύψος που δούλευε, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά και να διακομιστεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίο, όπως κατήγγειλε το Συνδικάτο Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Πάτρας.
Τέσσερις εβδομάδες αργότερα, στις 31 Οκτωβρίου, εργαζόμενος της ίδια εταιρείας στο Δρέπανο, έλαβε εντολή να κάνει εργασίες σε "σταματημένη γραμμή" μεταφοράς ταινίας υλικού (όπως του αναφέρθηκε από τους προϊσταμένους του). Αξίζει να σημειωθεί πως ο εν λόγω εργάτης είναι έμπειρος εργασιακά, καθώς δουλεύει αρκετά χρόνια στο συγκεκριμένο κλάδο. Κατά τη διάρκεια του καθαρισμού στον χώρο εργασίας του εργολαβικού συνεργείου, ο εργαζόμενος άνοιξε τη θυρίδα της μεταφορικής ταινίας ώστε να ελέγξει αν ο χώρος ήταν καθαρός, όμως εκείνη τη στιγμή λειτούργησε η συσκευή εκτόξευσης αέρος με μεγάλη πίεση, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί εκνέφωση υλικών στον χώρο. Εξαιτίας του υπό πίεση αέρα, εκτοξεύθηκαν διάφορα υλικά στο σώμα του εργαζόμενου, τραυματίζοντάς τον κυρίως στο πρόσωπο και ιδιαίτερα στα μάτια. Ακόμα και μετά το εγκληματικό ατύχημα, ο εργάτης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με αμάξι και όχι με εταιρικό ασθενοφόρο, διότι δεν υπήρχαν τραυματιοφορείς και διαθέσιμος οδηγός στο χώρο εργασίας, όπως προβλέπεται. Τα συγκεκριμένα συμβάντα κατήγγειλε και πάλι το ίδιο συνδικάτο.
Ένας λόγος που συνεχίζουν με αμείωτη ένταση τα εργοδοτικά εγκλήματα στην Ελλάδα, είναι η έλλειψη οργάνωσης για την εργατική τάξη. Μια παραγωγική τάξη διασπασμένη και αποδυναμωμένη δεν είναι σε θέση να διεκδικήσει αυτά που δικαιούται. Οι καπιταλιστές ενισχύουν και εκμεταλλεύονται αυτήν την κατάσταση, αυξάνοντας τα κέρδη τους, αφήνοντας παράλληλα παιδιά εργατών και εργατριών χωρίς πατέρα και μητέρα. Η συσπείρωση και η οργάνωση σε σωματεία βάσης είναι ο μόνος τρόπος που έχουμε για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Υ.Γ.
Το πολυτεχνείο είναι εδώ, είναι εκεί, είναι παντού. Κι έτσι το πολυτεχνείο ζει.
Στην κορύφωση μιας επικοινωνιακής εκστρατείας από την μεριά της κυβέρνησης που βάζει ως ορόσημο την σημερινή ημερομηνία, το μήνυμα της εξέγερσης του ΄73 παλεύει να παραμείνει ζωντανό. Για άλλη μια φορά η εξουσία δεν μπορεί να κρύψει το άγχος της, ακόμα και για την επέτειο μιας εξέγερσης και προσπαθεί να την αντιστρέψει σε φόβητρο. Μαζί με τα μίζερα μικροκομματικά της δεξιάς που διακυβεύονται από το θέαμα της καταστολής και την «αναγκαστικότητα» που περιέχει το να τρέξει αίμα διαδηλωτών, το ίδιο το σύστημα ξεδιπλώνει τα σχέδια του για την νέα περίοδο. Από το κλείσιμο καταλήψεων ή το χτύπημα στο φοιτητικό κίνημα, μέχρι τον βασανισμό του μέλους μας Λάμπρου Γούλα, στο όργιο κρατικής βίας στα Εξάρχεια πριν λίγες μέρες, το κράτος μας ενημερώνει με σαφήνεια για τις προθέσεις του. Το ιππικό των Δέλτα έρχεται να παρελάσει, πρέπει να δείξει αποτελεσματικότητα για να το έχουν υπόψη τους όλοι όσοι σκοπεύουν να αντιδράσουν το επόμενο διάστημα…
Ο κόσμος του αγώνα με πρώτη την ετήσια πορεία προς την Αμερικάνικη πρεσβεία, αλλά και με όποιες άλλες επιλογές δράσης αποφασίσει, είναι το αντίπαλο δέος την σημερινή ημέρα. Από την μεριά μας επιλέξαμε να δημιουργήσουμε στιγμές αγώνα για θεματικές που αφορούν την κοινωνική βάση, την μέρα που πάνω από όλες ανήκει σε αυτήν. Επιλέξαμε να παρέμβουμε στο σπίτι του γνωστού ακροδεξιού υπουργού Άδωνι Γεωργιάδη, τιμώντας έτσι την αντιφασιστική εξέγερση καθαυτή, σε κοράκια ιδιώτες του ηλεκτρισμού που παρασιτούν στον δημόσιο πλούτο, αλλά και το δημαρχείο Βύρωνα που δίνει σε κοτζαμπάσηδες την υπηρεσία της καθαριότητας, να αναδείξουμε τα εργατικά ατυχήματα στην Τιτάν…
Οι επιλογές μας νοούνται ως μέρος των συνολικών επιλογών του κόσμου του αγώνα σήμερα και συντίθενται σε μια ενιαία απάντηση προς το κράτος και το κεφάλαιο: Τα πολυτεχνεία θα στοιχειώνουν τον ύπνο σας, κατεβάστε και το ιππικό και το πυροβολικό και την αεροπορία σας, βάλτε τους κολαούζους σας στα κανάλια να μοιράσουν πόνο και τρόμο, υποσχεθείτε φυλακές και αίμα.
Τίποτα από αυτά δεν θα σας φέρει γαλήνη.
Τίποτα από αυτά δεν θα σταματήσει την κοινωνική βάση
Ρουβίκωνας: Διπλή επίθεση στη Volterra Α.Ε. και στην Elpedison Α.Ε.
Μέχρι τα μέσα Νοέμβρη θα ψηφιστεί το νέο νομοσχέδιο που ξεκινάει το τελικό στάδιο της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης της ενέργειας στην Ελλάδα. Το αέριο πάει ολόκληρο σε ιδιώτες ενώ στο ηλεκτρικό μπαίνει στρατηγικός επενδυτής στον ΔΕΔΔΗΕ και οριστικοποιείται το σχέδιο πλήρους ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ.
Το ερώτημα είναι συγκεκριμένο: γιατί αυτό είναι κακό πράγμα;
Η άποψή μας για το δημόσιο είναι γνωστή. Το κράτος έχει οικειοποιηθεί το δημόσιο, του συμπεριφέρεται ως εργαλείο του και λάφυρο, και τώρα το ξεπουλάει στην αστική τάξη. Η άποψή μας για την εργατική αριστοκρατία και τον καθεστωτικό συνδικαλισμό είναι επίσης γνωστή. Ήταν στα όρια του αντικοινωνισμού η συντεχνιακή λογική που επικράτησε σε τμήματα του δημοσίου, η διαπλοκή συνδικαλιστών με χυδαίο τρόπο με κόμματα εξουσίας, και κάποιες φορές το νταβατζηλίκι απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνική βάση. Στηρίξαμε όμως, όπως και θα στηρίξουμε τους αγώνες, έχοντας συναίσθηση των όποιων αδυναμιών τους γιατί στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, το μην περάσει το δημόσιο στα χέρια των καπιταλιστών είναι σημαντικότερο ζήτημα.
Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι κακό πράγμα για τους φτωχούς.
Οι ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια μας δίνουν ήδη ζωντανά παραδείγματα. Να θυμηθούμε πως ξεκίνησε η ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας. Ποιος δεν θυμάται το σκάνδαλο της Energa. Εκατοντάδες εκατομμύρια φαγώθηκαν από επιφανείς επιχειρηματίες της λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης στην Ελλάδα και 200.000 καταναλωτές «κρεμάστηκαν». Και μήπως έληξε η διαπλοκή με κόμματα και κράτος; Δικηγόρος τους ήταν ο Βορίδης και πλέον στην φυλακή δεν είναι κανένας.
Αλλά τα μαφιόζικα νταλαβέρια των καπιταλιστών είναι το μικρότερο πρόβλημα.
Όπως έχει δείξει η διεθνής εμπειρία η ιδιωτικοποίηση τουλάχιστον των κλάδων του δημοσίου που εξυπηρετούν βασικές ανάγκες οδηγεί σε δύο εξελίξεις. Άνοδος των τιμών και κίνδυνος για το οικονομικό μέλλον της εταιρείας που φυσικά τον πληρώνει ο καταναλωτής.
Και οι δύο αυτοί κίνδυνοι επιχειρείται από ολόκληρη την προπαγανδιστική μηχανή του συστήματος να αποκρύβονται. Οι διαφημιστικές καμπάνιες για εκπτώσεις στις τιμές από τις ιδιωτικές εταιρείες, καμπάνιες που θυμίζουν αντίστοιχες των τραπεζών σε άλλες εποχές για καταναλωτικά δάνεια, έχουν άπειρα μικρά γράμματα. Η ίδια η ΔΕΗ στο μεταξύ φροντίζει με ανατιμήσεις να εξασφαλίσει την κερδοφορία των ιδιωτών παρόχων αλλά και να ενισχύσει το ψέμα ότι η ιδιωτικοποίηση οδηγεί σε πτώση των τιμών. Και ας αναρωτηθούμε πως θα γίνουν τα πράγματα όταν τα πάντα θα περάσουν στα χέρια τους, χωρίς τίποτα να μπορεί να εμποδίσει ακόμα και την κατάργηση του ανταγωνισμού (που υποτίθεται ότι ρίχνει τις τιμές). Αυτό άλλωστε δεν γίνεται, εναρμονισμός και κατάργηση του ανταγωνισμού μέσω τιμών σε όλους τους κλάδους του καπιταλισμού; Από τον μικρότερο όπως τα βενζινάδικα σε ένα νησί μέχρι την κινητή τηλεφωνία, οι καπιταλιστές συνεννοούνται γιατί απλά τους είναι συμφερότερο από το να ανταγωνίζονται.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν έχουμε κάποιον ιδεολογικό λόγο να προτιμάμε να είναι στα χέρια του κράτους το δημόσιο ή στα χέρια ιδιωτών. Καταπατητές του είναι και οι δύο, παράσιτα πάνω στο σώμα του. Αυτό που λέμε είναι ότι οι όροι για την κοινωνική βάση ως σύνολο αλλά για τους εργαζόμενους στην ενέργεια θα γίνουν χειρότεροι με το ξεπούλημα. Θα έχουμε ακριβότερο ρεύμα, μεγαλύτερη ανασφάλεια μην φαλιρίσει ο «επενδυτής» και βρεθούμε στον αέρα, οι κάπως αξιοπρεπείς μισθοί της πλειοψηφίας των εργαζόμενων σε αυτόν τον δημόσιο κλάδο θα γίνουν συμβάσεις μηνών για βασικό μισθό πείνας. Και όλα αυτά τα κέρδη που θα αποκομίσουν θα γίνουν δική τους χλιδή.
Ακόμα και για όσους/ες μπορεί να βάζουν μπροστά την εμπάθεια για μερικά προκλητικά κομματικά ρετιρέ, ας αναρωτηθούν αν το να χάσει την θέση του ένα κομματόσκυλο εξισώνει τα ψίχουλα που θα πληρώνουν σε έναν εναερίτη οι ιδιωτικές εταιρείες. Ας αναρωτηθεί αν απέναντι στον καθεστωτικό συνδικαλιστή είναι προτιμότερο ένα εργοδοτικό σωματείο (έως ότου τουλάχιστον να αναπτυχθεί ένα μαχητικός συνδικαλισμός βάσης). Αυτές είναι οι επιλογές που έχουμε σε συνθήκες που η κοινωνία κάθεται στα αυγά της, από αυτές πρέπει να διαλέξουμε.
Εμείς διαλέξαμε. Όπως και το κράτος, τα παράσιτα της αγοράς, ένας-ένας, θα μας έχουν απέναντί τους με τον λόγο και τις πράξεις μας.
Δεν είναι προσωπικό ζήτημα. Ούτε ιδεολογικό. Είναι ζήτημα συμφερόντων. Των συμφερόντων της κοινωνικής βάσης και άρα των δικών μας συμφερόντων.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Υ.Γ.
Το πολυτεχνείο είναι εδώ, είναι εκεί, είναι παντού. Κι έτσι το πολυτεχνείο ζει.
Στην κορύφωση μιας επικοινωνιακής εκστρατείας από την μεριά της κυβέρνησης που βάζει ως ορόσημο την σημερινή ημερομηνία, το μήνυμα της εξέγερσης του ΄73 παλεύει να παραμείνει ζωντανό. Για άλλη μια φορά η εξουσία δεν μπορεί να κρύψει το άγχος της, ακόμα και για την επέτειο μιας εξέγερσης και προσπαθεί να την αντιστρέψει σε φόβητρο. Μαζί με τα μίζερα μικροκομματικά της δεξιάς που διακυβεύονται από το θέαμα της καταστολής και την «αναγκαστικότητα» που περιέχει το να τρέξει αίμα διαδηλωτών, το ίδιο το σύστημα ξεδιπλώνει τα σχέδια του για την νέα περίοδο. Από το κλείσιμο καταλήψεων ή το χτύπημα στο φοιτητικό κίνημα, μέχρι τον βασανισμό του μέλους μας Λάμπρου Γούλα, στο όργιο κρατικής βίας στα Εξάρχεια πριν λίγες μέρες, το κράτος μας ενημερώνει με σαφήνεια για τις προθέσεις του. Το ιππικό των Δέλτα έρχεται να παρελάσει, πρέπει να δείξει αποτελεσματικότητα για να το έχουν υπόψη τους όλοι όσοι σκοπεύουν να αντιδράσουν το επόμενο διάστημα…
Ο κόσμος του αγώνα με πρώτη την ετήσια πορεία προς την Αμερικάνικη πρεσβεία, αλλά και με όποιες άλλες επιλογές δράσης αποφασίσει, είναι το αντίπαλο δέος την σημερινή ημέρα. Από την μεριά μας επιλέξαμε να δημιουργήσουμε στιγμές αγώνα για θεματικές που αφορούν την κοινωνική βάση, την μέρα που πάνω από όλες ανήκει σε αυτήν. Επιλέξαμε να παρέμβουμε σε κοράκια ιδιώτες του ηλεκτρισμού που παρασιτούν στον δημόσιο πλούτο...
Οι επιλογές μας νοούνται ως μέρος των συνολικών επιλογών του κόσμου του αγώνα σήμερα και συντίθενται σε μια ενιαία απάντηση προς το κράτος και το κεφάλαιο: Τα πολυτεχνεία θα στοιχειώνουν τον ύπνο σας, κατεβάστε και το ιππικό και το πυροβολικό και την αεροπορία σας, βάλτε τους κολαούζους σας στα κανάλια να μοιράσουν πόνο και τρόμο, υποσχεθείτε φυλακές και αίμα.
Τίποτα από αυτά δεν θα σας φέρει γαλήνη.
Τίποτα από αυτά δεν θα σταματήσει την κοινωνική βάση.
Ειδικότερα και σύμφωνα με την αστυνομία, στις 04:00, μέλη του Ρουβίκωνα προκάλεσαν με βαριοπούλες ζημιές στην πρόσοψη των γραφείων της εταιρείας τσιμέντων ΤΙΤΑΝ και τράπηκαν σε φυγή.
Στις 05:00, σημειώθηκε νέα επίθεση του Ρουβίκωνα με πέτρες και μπογιές,στα κτίρια δύο ιδιωτικών εταιρειών παροχής ρεύματος Volterra Α.Ε. και Elpedison Α.Ε., στο Μαρούσι.
Να θυμίσουμε ότι ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου μέλη του Ρουβίκων επισκέφθηκαν το σπίτι του Αδωνι Γεωργιάδη στα Μελίσσια και το Δημαρχείο του Βύρωνα!
Δείτε παρακάτω τις σχετικές αναρτήσεις του Ρουβίκωνα για τις τρεις επιθέσεις, στην ιστοσελίδα Indymedia
Ρουβίκωνας: Επίθεση με βαριοπούλες στην ΤΙΤΑΝ Α.Ε.
Παρασκευή 4 Οκτωβρίου, εργαζόμενος σε εργολάβο εντός της τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ Α.Ε. εργαζόταν σε μηχάνημα ανύψωσης. Παρά τις πολύ άσχημες συνθήκες καιρού και την έλλειψη βασικών μέσων ατομικής προστασίας για εργασία σε μεγάλο ύψος, αποφασίστηκε να εργαστεί κανονικά.
Σε μια "άτυχη", όπως τη χαρακτήρισε η εταιρεία, στιγμή, ο εργαζόμενος, πατέρας δύο παιδιών, έπεσε από το ύψος που δούλευε, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά και να διακομιστεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίο, όπως κατήγγειλε το Συνδικάτο Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Πάτρας.
Τέσσερις εβδομάδες αργότερα, στις 31 Οκτωβρίου, εργαζόμενος της ίδια εταιρείας στο Δρέπανο, έλαβε εντολή να κάνει εργασίες σε "σταματημένη γραμμή" μεταφοράς ταινίας υλικού (όπως του αναφέρθηκε από τους προϊσταμένους του). Αξίζει να σημειωθεί πως ο εν λόγω εργάτης είναι έμπειρος εργασιακά, καθώς δουλεύει αρκετά χρόνια στο συγκεκριμένο κλάδο. Κατά τη διάρκεια του καθαρισμού στον χώρο εργασίας του εργολαβικού συνεργείου, ο εργαζόμενος άνοιξε τη θυρίδα της μεταφορικής ταινίας ώστε να ελέγξει αν ο χώρος ήταν καθαρός, όμως εκείνη τη στιγμή λειτούργησε η συσκευή εκτόξευσης αέρος με μεγάλη πίεση, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί εκνέφωση υλικών στον χώρο. Εξαιτίας του υπό πίεση αέρα, εκτοξεύθηκαν διάφορα υλικά στο σώμα του εργαζόμενου, τραυματίζοντάς τον κυρίως στο πρόσωπο και ιδιαίτερα στα μάτια. Ακόμα και μετά το εγκληματικό ατύχημα, ο εργάτης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με αμάξι και όχι με εταιρικό ασθενοφόρο, διότι δεν υπήρχαν τραυματιοφορείς και διαθέσιμος οδηγός στο χώρο εργασίας, όπως προβλέπεται. Τα συγκεκριμένα συμβάντα κατήγγειλε και πάλι το ίδιο συνδικάτο.
Ένας λόγος που συνεχίζουν με αμείωτη ένταση τα εργοδοτικά εγκλήματα στην Ελλάδα, είναι η έλλειψη οργάνωσης για την εργατική τάξη. Μια παραγωγική τάξη διασπασμένη και αποδυναμωμένη δεν είναι σε θέση να διεκδικήσει αυτά που δικαιούται. Οι καπιταλιστές ενισχύουν και εκμεταλλεύονται αυτήν την κατάσταση, αυξάνοντας τα κέρδη τους, αφήνοντας παράλληλα παιδιά εργατών και εργατριών χωρίς πατέρα και μητέρα. Η συσπείρωση και η οργάνωση σε σωματεία βάσης είναι ο μόνος τρόπος που έχουμε για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Υ.Γ.
Το πολυτεχνείο είναι εδώ, είναι εκεί, είναι παντού. Κι έτσι το πολυτεχνείο ζει.
Στην κορύφωση μιας επικοινωνιακής εκστρατείας από την μεριά της κυβέρνησης που βάζει ως ορόσημο την σημερινή ημερομηνία, το μήνυμα της εξέγερσης του ΄73 παλεύει να παραμείνει ζωντανό. Για άλλη μια φορά η εξουσία δεν μπορεί να κρύψει το άγχος της, ακόμα και για την επέτειο μιας εξέγερσης και προσπαθεί να την αντιστρέψει σε φόβητρο. Μαζί με τα μίζερα μικροκομματικά της δεξιάς που διακυβεύονται από το θέαμα της καταστολής και την «αναγκαστικότητα» που περιέχει το να τρέξει αίμα διαδηλωτών, το ίδιο το σύστημα ξεδιπλώνει τα σχέδια του για την νέα περίοδο. Από το κλείσιμο καταλήψεων ή το χτύπημα στο φοιτητικό κίνημα, μέχρι τον βασανισμό του μέλους μας Λάμπρου Γούλα, στο όργιο κρατικής βίας στα Εξάρχεια πριν λίγες μέρες, το κράτος μας ενημερώνει με σαφήνεια για τις προθέσεις του. Το ιππικό των Δέλτα έρχεται να παρελάσει, πρέπει να δείξει αποτελεσματικότητα για να το έχουν υπόψη τους όλοι όσοι σκοπεύουν να αντιδράσουν το επόμενο διάστημα…
Ο κόσμος του αγώνα με πρώτη την ετήσια πορεία προς την Αμερικάνικη πρεσβεία, αλλά και με όποιες άλλες επιλογές δράσης αποφασίσει, είναι το αντίπαλο δέος την σημερινή ημέρα. Από την μεριά μας επιλέξαμε να δημιουργήσουμε στιγμές αγώνα για θεματικές που αφορούν την κοινωνική βάση, την μέρα που πάνω από όλες ανήκει σε αυτήν. Επιλέξαμε να παρέμβουμε στο σπίτι του γνωστού ακροδεξιού υπουργού Άδωνι Γεωργιάδη, τιμώντας έτσι την αντιφασιστική εξέγερση καθαυτή, σε κοράκια ιδιώτες του ηλεκτρισμού που παρασιτούν στον δημόσιο πλούτο, αλλά και το δημαρχείο Βύρωνα που δίνει σε κοτζαμπάσηδες την υπηρεσία της καθαριότητας, να αναδείξουμε τα εργατικά ατυχήματα στην Τιτάν…
Οι επιλογές μας νοούνται ως μέρος των συνολικών επιλογών του κόσμου του αγώνα σήμερα και συντίθενται σε μια ενιαία απάντηση προς το κράτος και το κεφάλαιο: Τα πολυτεχνεία θα στοιχειώνουν τον ύπνο σας, κατεβάστε και το ιππικό και το πυροβολικό και την αεροπορία σας, βάλτε τους κολαούζους σας στα κανάλια να μοιράσουν πόνο και τρόμο, υποσχεθείτε φυλακές και αίμα.
Τίποτα από αυτά δεν θα σας φέρει γαλήνη.
Τίποτα από αυτά δεν θα σταματήσει την κοινωνική βάση
Ρουβίκωνας: Διπλή επίθεση στη Volterra Α.Ε. και στην Elpedison Α.Ε.
Μέχρι τα μέσα Νοέμβρη θα ψηφιστεί το νέο νομοσχέδιο που ξεκινάει το τελικό στάδιο της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης της ενέργειας στην Ελλάδα. Το αέριο πάει ολόκληρο σε ιδιώτες ενώ στο ηλεκτρικό μπαίνει στρατηγικός επενδυτής στον ΔΕΔΔΗΕ και οριστικοποιείται το σχέδιο πλήρους ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ.
Το ερώτημα είναι συγκεκριμένο: γιατί αυτό είναι κακό πράγμα;
Η άποψή μας για το δημόσιο είναι γνωστή. Το κράτος έχει οικειοποιηθεί το δημόσιο, του συμπεριφέρεται ως εργαλείο του και λάφυρο, και τώρα το ξεπουλάει στην αστική τάξη. Η άποψή μας για την εργατική αριστοκρατία και τον καθεστωτικό συνδικαλισμό είναι επίσης γνωστή. Ήταν στα όρια του αντικοινωνισμού η συντεχνιακή λογική που επικράτησε σε τμήματα του δημοσίου, η διαπλοκή συνδικαλιστών με χυδαίο τρόπο με κόμματα εξουσίας, και κάποιες φορές το νταβατζηλίκι απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνική βάση. Στηρίξαμε όμως, όπως και θα στηρίξουμε τους αγώνες, έχοντας συναίσθηση των όποιων αδυναμιών τους γιατί στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, το μην περάσει το δημόσιο στα χέρια των καπιταλιστών είναι σημαντικότερο ζήτημα.
Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι κακό πράγμα για τους φτωχούς.
Οι ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια μας δίνουν ήδη ζωντανά παραδείγματα. Να θυμηθούμε πως ξεκίνησε η ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας. Ποιος δεν θυμάται το σκάνδαλο της Energa. Εκατοντάδες εκατομμύρια φαγώθηκαν από επιφανείς επιχειρηματίες της λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης στην Ελλάδα και 200.000 καταναλωτές «κρεμάστηκαν». Και μήπως έληξε η διαπλοκή με κόμματα και κράτος; Δικηγόρος τους ήταν ο Βορίδης και πλέον στην φυλακή δεν είναι κανένας.
Αλλά τα μαφιόζικα νταλαβέρια των καπιταλιστών είναι το μικρότερο πρόβλημα.
Όπως έχει δείξει η διεθνής εμπειρία η ιδιωτικοποίηση τουλάχιστον των κλάδων του δημοσίου που εξυπηρετούν βασικές ανάγκες οδηγεί σε δύο εξελίξεις. Άνοδος των τιμών και κίνδυνος για το οικονομικό μέλλον της εταιρείας που φυσικά τον πληρώνει ο καταναλωτής.
Και οι δύο αυτοί κίνδυνοι επιχειρείται από ολόκληρη την προπαγανδιστική μηχανή του συστήματος να αποκρύβονται. Οι διαφημιστικές καμπάνιες για εκπτώσεις στις τιμές από τις ιδιωτικές εταιρείες, καμπάνιες που θυμίζουν αντίστοιχες των τραπεζών σε άλλες εποχές για καταναλωτικά δάνεια, έχουν άπειρα μικρά γράμματα. Η ίδια η ΔΕΗ στο μεταξύ φροντίζει με ανατιμήσεις να εξασφαλίσει την κερδοφορία των ιδιωτών παρόχων αλλά και να ενισχύσει το ψέμα ότι η ιδιωτικοποίηση οδηγεί σε πτώση των τιμών. Και ας αναρωτηθούμε πως θα γίνουν τα πράγματα όταν τα πάντα θα περάσουν στα χέρια τους, χωρίς τίποτα να μπορεί να εμποδίσει ακόμα και την κατάργηση του ανταγωνισμού (που υποτίθεται ότι ρίχνει τις τιμές). Αυτό άλλωστε δεν γίνεται, εναρμονισμός και κατάργηση του ανταγωνισμού μέσω τιμών σε όλους τους κλάδους του καπιταλισμού; Από τον μικρότερο όπως τα βενζινάδικα σε ένα νησί μέχρι την κινητή τηλεφωνία, οι καπιταλιστές συνεννοούνται γιατί απλά τους είναι συμφερότερο από το να ανταγωνίζονται.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν έχουμε κάποιον ιδεολογικό λόγο να προτιμάμε να είναι στα χέρια του κράτους το δημόσιο ή στα χέρια ιδιωτών. Καταπατητές του είναι και οι δύο, παράσιτα πάνω στο σώμα του. Αυτό που λέμε είναι ότι οι όροι για την κοινωνική βάση ως σύνολο αλλά για τους εργαζόμενους στην ενέργεια θα γίνουν χειρότεροι με το ξεπούλημα. Θα έχουμε ακριβότερο ρεύμα, μεγαλύτερη ανασφάλεια μην φαλιρίσει ο «επενδυτής» και βρεθούμε στον αέρα, οι κάπως αξιοπρεπείς μισθοί της πλειοψηφίας των εργαζόμενων σε αυτόν τον δημόσιο κλάδο θα γίνουν συμβάσεις μηνών για βασικό μισθό πείνας. Και όλα αυτά τα κέρδη που θα αποκομίσουν θα γίνουν δική τους χλιδή.
Ακόμα και για όσους/ες μπορεί να βάζουν μπροστά την εμπάθεια για μερικά προκλητικά κομματικά ρετιρέ, ας αναρωτηθούν αν το να χάσει την θέση του ένα κομματόσκυλο εξισώνει τα ψίχουλα που θα πληρώνουν σε έναν εναερίτη οι ιδιωτικές εταιρείες. Ας αναρωτηθεί αν απέναντι στον καθεστωτικό συνδικαλιστή είναι προτιμότερο ένα εργοδοτικό σωματείο (έως ότου τουλάχιστον να αναπτυχθεί ένα μαχητικός συνδικαλισμός βάσης). Αυτές είναι οι επιλογές που έχουμε σε συνθήκες που η κοινωνία κάθεται στα αυγά της, από αυτές πρέπει να διαλέξουμε.
Εμείς διαλέξαμε. Όπως και το κράτος, τα παράσιτα της αγοράς, ένας-ένας, θα μας έχουν απέναντί τους με τον λόγο και τις πράξεις μας.
Δεν είναι προσωπικό ζήτημα. Ούτε ιδεολογικό. Είναι ζήτημα συμφερόντων. Των συμφερόντων της κοινωνικής βάσης και άρα των δικών μας συμφερόντων.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Υ.Γ.
Το πολυτεχνείο είναι εδώ, είναι εκεί, είναι παντού. Κι έτσι το πολυτεχνείο ζει.
Στην κορύφωση μιας επικοινωνιακής εκστρατείας από την μεριά της κυβέρνησης που βάζει ως ορόσημο την σημερινή ημερομηνία, το μήνυμα της εξέγερσης του ΄73 παλεύει να παραμείνει ζωντανό. Για άλλη μια φορά η εξουσία δεν μπορεί να κρύψει το άγχος της, ακόμα και για την επέτειο μιας εξέγερσης και προσπαθεί να την αντιστρέψει σε φόβητρο. Μαζί με τα μίζερα μικροκομματικά της δεξιάς που διακυβεύονται από το θέαμα της καταστολής και την «αναγκαστικότητα» που περιέχει το να τρέξει αίμα διαδηλωτών, το ίδιο το σύστημα ξεδιπλώνει τα σχέδια του για την νέα περίοδο. Από το κλείσιμο καταλήψεων ή το χτύπημα στο φοιτητικό κίνημα, μέχρι τον βασανισμό του μέλους μας Λάμπρου Γούλα, στο όργιο κρατικής βίας στα Εξάρχεια πριν λίγες μέρες, το κράτος μας ενημερώνει με σαφήνεια για τις προθέσεις του. Το ιππικό των Δέλτα έρχεται να παρελάσει, πρέπει να δείξει αποτελεσματικότητα για να το έχουν υπόψη τους όλοι όσοι σκοπεύουν να αντιδράσουν το επόμενο διάστημα…
Ο κόσμος του αγώνα με πρώτη την ετήσια πορεία προς την Αμερικάνικη πρεσβεία, αλλά και με όποιες άλλες επιλογές δράσης αποφασίσει, είναι το αντίπαλο δέος την σημερινή ημέρα. Από την μεριά μας επιλέξαμε να δημιουργήσουμε στιγμές αγώνα για θεματικές που αφορούν την κοινωνική βάση, την μέρα που πάνω από όλες ανήκει σε αυτήν. Επιλέξαμε να παρέμβουμε σε κοράκια ιδιώτες του ηλεκτρισμού που παρασιτούν στον δημόσιο πλούτο...
Οι επιλογές μας νοούνται ως μέρος των συνολικών επιλογών του κόσμου του αγώνα σήμερα και συντίθενται σε μια ενιαία απάντηση προς το κράτος και το κεφάλαιο: Τα πολυτεχνεία θα στοιχειώνουν τον ύπνο σας, κατεβάστε και το ιππικό και το πυροβολικό και την αεροπορία σας, βάλτε τους κολαούζους σας στα κανάλια να μοιράσουν πόνο και τρόμο, υποσχεθείτε φυλακές και αίμα.
Τίποτα από αυτά δεν θα σας φέρει γαλήνη.
Τίποτα από αυτά δεν θα σταματήσει την κοινωνική βάση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου