Πωλούνται παιδιά

Επιμέλεια: Μαρία Τσολακίδη

Όταν δημοσιεύτηκε η φωτογραφία στο "The Vidette Messenger" του Valparaiso της Ιντιάνα ήταν 5 Αυγούστου 1948. Τα άλλα μέλη της οικογένειας των Chalifoux κατηγόρησαν τον Ray και την Lucille Chalifoux πως
έγιναν δημοσιογραφικό θέμα απλά για τα χρήματα, αλλά οι μαρτυρίες των παιδιών που ανέμελα ποζάρουν στον φωτογραφικό φακό μαρτυρούν την αλήθεια.

Το θέμα δημοσιεύτηκε αμέσως και σε όλες τις μεγάλες εφημερίδες της εποχής αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό να σταματήσει την πώληση των παιδιών. Τα επόμενα δυο χρόνια πουλήθηκαν όλα ακόμη και το αγέννητο που κυοφορούσε την συγκεκριμένη στιγμή η Lucille. Η φωτογραφία στο περιοδικό δεν ήταν ένα τρικ για να πουλήσει φύλλα.

Η αλήθεια της τραγικής φωτογραφίας επιβεβαιώθηκε όταν πριν λίγα χρόνια τα αδέρφια που πουλήθηκαν προσπάθησαν να βρουν το ένα το άλλο. Στη φωτογραφία εκτός από την κυοφορούσα μητέρα που αποστρέφει το πρόσωπο από την κάμερα διακρίνονται, η Lana 6 ετών, η Rae 5 ετών στην επάνω σειρά, ενώ μπροστά τους είναι ο Milton, 4 ετών, και η Sue Ellen 2 ετών.

Το 2013, η 70χρονη πλέον RaeAnn Mills συναντήθηκε για πρώτη φορά με την 67χρονη αδελφή Sue Ellen Chalifoux. Η τελευταία έπασχε από καρκίνο του πνεύμονα και συναντήθηκε με την αδερφή της λίγο πριν πεθάνει. Η RaeAnn Mills ταξίδεψε με τον γιο της και συνάντησε την αδερφή της η οποία δεν μπορούσε πια να μιλήσει. Μόνο έγραφε.

«Είναι μια από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου» είπε στην αδερφή της ενώ εκείνη απάντησε γράφοντας «είναι υπέροχο. Σε αγαπώ». Όταν η RaeAnn τη ρώτησε για την βιολογική μητέρα τους, έγραψε: «Πρέπει να καεί στην κόλαση».

Ο David McDaniel, ο οποίος ήταν στη μήτρα της μητέρας του τη στιγμή της φωτογραφίας, δεν γνώρισε ποτέ τη Sue Ellen, ούτε την μεγαλύτερη αδελφή τους Lana, που πέθανε πριν αρχίσουν να επανασυνδέονται τα αδέλφια.

Σύμφωνα με την RaeAnn, ο David, πωλήθηκε για 2 δολάρια στους αγρότες John και Ruth Zoeteman στις 27 Αυγούστου 1950. Η RaeAnn θυμάται ότι ο αδελφός της Milton φώναζε κατά την διάρκεια της "συναλλαγής" που θα την αποχωριζόταν, οπότε το ζευγάρι τον πήρε κι αυτόν. Τα ονόματά τους άλλαξαν σε Beverly και Kenneth.

Η νέα τους ζωή δεν έφερε τη σωτηρία αλλά μεγάλα βάσανα καθώς οι ώρες εργασίας ήταν ατελείωτες και το κρεβάτι τους ήταν στον αχυρώνα. Ο Μίλτον θυμάται ότι ο νέος πατέρας του τον φώναζε «σκλάβο» και ομολογεί πως δεν καταλάβαινε λόγω ηλικίας γιατί τον φωνάζει έτσι.

Παρόλο που οι RaeAnn και Milton δεν υιοθετήθηκαν επίσημα από τους τυράννους θετούς γονείς τους, ο αδελφός τους David (γεννημένος ως Bedford Chalifoux) υιοθετήθηκε νόμιμα από τον Harry και την Luella McDaniel, που ζούσαν λίγα μίλια μακριά. Ο David, θυμάται να πηγαίνει με το ποδήλατό του για να δει τα αδέλφια του και να τα βοηθάει πριν γυρίσουν στο σπίτι.

Η RaeAnn έφυγε από το σπίτι της στα 17, λίγο μετά από μια βίαια τραυματική εμπειρία. Ως νεαρή έφηβος απήχθη και βιάστηκε, με αποτέλεσμα να μείνει έγκυος. Την έκλεισαν σε σπίτι για έγκυες κοπέλες και πήρε πίσω το μωρό της όταν την βγήκε από το ίδρυμα.

Ο Μίλτον μεγαλώνοντας άρχισε να αντιδρά στους ξυλοδαρμούς, στην πείνα και σε άλλες κακουχίες με βίαια οργή. Ένας δικαστής τον θεώρησε ως απειλή για την κοινωνία και τον έκλεισε πολλά χρόνια σε ψυχιατρικό νοσοκομείο.

Η μητέρα τους, Lucille Chalifoux, αφού απαλλάχτηκε από τα παιδιά χώρισε, ξαναπαντρεύτηκε και γέννησε άλλες τέσσερις κόρες. Όταν τα πουλημένα της παιδιά τελικά ήρθαν να την δουν, περιέγραψε ότι αγνοούσε απόλυτα τα παιδιά που πούλησε και δεν εξέφρασε καμία λύπη για την πράξη της.

Ο μόνος που την υπερασπίστηκε ήταν ο Μίλτον ο οποίος είπε: «Μόλις με είδε η μητέρα μου είπε "μοιάζεις με τον πατέρα σου". Δεν ζήτησε συγγνώμη. Ποιοι είμαστε να κρίνουμε; Είμαστε όλοι ανθρώπινα όντα. Όλοι κάνουμε λάθη. Μπορεί να σκεφτόταν εμάς τα παιδιά. Δεν ήθελε να πεθάνουμε».

στον Τοίχο