Οι Δαναοί κατοικοεδρεύουν ένθεν κα κείθεν του ατλαντικού (όπως πάντα άλλωστε).

του ακτιβιστή

Τώρα γιατί ενώ θα έπρεπε σήμερα να είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος με τον καταιγισμό ευχάριστων και αισιόδοξων μηνυμάτων από το εξωτερικό .... δεν είμαι;
Γιατί έχω μια συγκρατημένη αίσθηση και γιατί η καχυποψία τείνει να με καταλάβει;
Γιατί δεν μπορώ να πω ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο, παρά

• το "ξεκάθαρο" μήνυμα Ομπάμα που με ηχηρό τρόπο φαίνεται ότι στέκεται αλληλέγγυος στη θέση ότι η λιτότητα πρέπει να τελειώσει λέγοντας «Δεν μπορείς να συνεχίσεις να πιέζεις χώρες που βρίσκονται σε ύφεση». 
• την στήριξη από τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών Μισέλ Σαπέν, που μετά τη συνάντηση με τον Γιάνη Βαρουφάκη και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, ζήτησε να δοθεί χρόνος στην Ελλάδα και πρόσθεσε ότι δεν ανησυχεί για τις ελληνικές τράπεζες.
• την απροσδόκητη - έως και χθες - αλλαγή γραμμής της Κομισιόν όπως την εξέφρασε ο πρόεδρός της Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στη γερμανική εφημερίδα "Χάντελσμπλατ" ότι η τρόικα θα καταργηθεί, ενώ εξέφραζε τη συμφωνία του και για την αύξηση του βασικού μισθού στην Ελλάδα στα 751 ευρώ.
• την "φιλολαϊκή θέση του πρόεδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, πως "αν η ελληνική κυβέρνηση είναι σοβαρή σχετικά με την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής και εξασφαλίζει ότι δεν είναι πλέον μόνο οι φτωχοί άνθρωποι να πληρώνουν το τίμημα για το σχέδιο λιτότητας, αλλά και οι ολιγάρχες που έχουν στείλει τα χρήματά τους στις πιο σκοτεινές περιόδους κρίσης στο εξωτερικό, τότε θα έχει πλήρη στήριξη από τις Βρυξέλλες".

Και χωρίς να μπω σε συνωμοσιολογικές ερμηνείες (που σ' αυτή τη φάση συνειδητά θέλω να αποφύγω) θα επιθυμούσα να κρούσω κώδωνα κινδύνου στους εθνικούς μας διαπραγματευτές λέγοντας:   «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας». Και με πλήρη επίγνωση ότι αυτή τη φορά οι Δαναοί δεν είναι άλλοι από τους πολιτικούς εκφραστές των χρηματιστηριακών κυρίαρχων, ένθεν κα κείθεν του ατλαντικού.

Και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να γίνει ιστορική αναφορά σε περιόδους της πρόσφατης ιστορίας μας που "χρησιμοποιηθήκαμε" με παραχωρήσεις αρχικά και δώρα που άνοιξαν σύντομα πληγές και έφεραν δυστυχία.

Μην ξεχνάτε πως είμαστε ανάδελφον έθνος και κανένας δεν είναι μαζί μας, εκτός από τα συμφέροντά τους, όταν τους το επιβάλλουν.

Εκμεταλλευτείτε όποια αδυναμία ή εσωτερική αντίφαση του συστήματος αλλά έχετε διαρκή αναφορά και στήριγμα τον ελληνικό λαό ΚΑΙ ΜΟΝΟ.

Και μην λησμονήσετε  το φαινόμενο ντόμινο που μάλλον εξακολουθεί να τους τρομάζει.

από ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ