Όπως αναφέρει το lakonia-gr.blogspot.gr, το «Πλοίο – Τέρας: Η μάστιγα των ωκεανών», για το οποίο το ais φαίνεται πως έκλεισε από προχθές μέσα στον όρμο Βοιών, μπροστά από το τοπικό Λιμεναχείο, μεταξύ Ελαφονήσου και Νεάπολης σε Ελληνικά χωρικά ύδατα!!!
Τα 20 Πλοία Τέρατα έχουν καταφέρει να έχουν καταστρέψει θάλασσες και θάλασσες σε μακρινούς ωκεανούς αλλά τώρα βρίσκονται στα νερά μας… ενώ ανάμεσα στα 20 αυτά τέρατα υπάρχει κι ένα ελληνικών συμφερόντων…
Ας δούμε και λίγο αναλυτικότερα τα πλοία-τέρατα
Η Greenpeace δημοσίευσε λίστα (αναλυτικότερα διαβάστε ΕΔΩ) με 20 «πλοία – τέρατα», τα πιο καταστροφικά και υπέρογκα αλιευτικά σκάφη υπό ευρωπαϊκή σημαία, ιδιοκτησία ή διαχείριση. Η λίστα, η οποία περιλαμβάνει και σκάφος ελληνικών συμφερόντων, αποκαλύπτει μερικούς από τους μεγαλύτερους ενόχους για την παγκόσμια υπεραλίευση, οι οποίοι συντελούν στην κατάρρευση των ιχθυοπληθυσμών, καταστρέφουν το θαλάσσιο περιβάλλον και υπονομεύουν την ανάπτυξη των τοπικών, παράκτιων κοινωνιών οδηγώντας τους ντόπιους ψαράδες στην ανεργία.
Η Greenpeace καλεί τον κ. Καρασμάνη και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους υπουργούς Αλιείας να προχωρήσουν αμέσως στην εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας διασφαλίζοντας την βιώσιμη αλιεία από ψαράδες χαμηλής έντασης και τη δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων. Πρόσφατα, αναθεωρήθηκε η Κοινή Αλιευτική Πολιτική, η οποία για πρώτη φορά αντιτίθεται στο μέχρι σήμερα άδικο καθεστώς που επικρατεί στη θάλασσα και στοχεύει στην ανάκτηση των ιχθυαποθεμάτων, την προώθηση της μικρής βιώσιμης αλιείας και τελικά την υγιή κατάσταση των θαλασσών μας
Στη συγκεκριμένη λίστα, η Greenpeace αποκαλύπτει με ποιο τρόπο κάποιοι «κακοποιοί» της βιομηχανικής αλιείας, από διάφορες χώρες της Ευρώπης ακόμη και της Ελλάδας, χρησιμοποιούν διάφορα τεχνάσματα για να παρακάμψουν τους κανονισμούς και να αποσπάσουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος, εις βάρος των θαλασσών μας. Μερικά από τα τεχνάσματα αυτά είναι οι συχνές αλλαγές σημαίας και η χρήση των λεγόμενων «σημαιών ευκαιρίας», η χρήση εταιρειών – βιτρίνα και φορολογικών παραδείσων και η εκμετάλλευση πολιτικών γνωριμιών. Όλα αυτά για να έχουν πρόσβαση σε όσο περισσότερες αλιευτικές ευκαιρίες, επιδοτήσεις, αδύναμες διοικήσεις και πολιτικές επιρροές γίνεται, διοχετεύοντας παράλληλα το κέρδος πίσω στις δικαιούχες εταιρίες.
Odin: Το πλοίο-τέρας ελληνικών συμφερόντων
Το Odin είναι μια τεράστια πελαγική μηχανότρατα μήκους 114 μέτρων και χωρητικότητας 4.100 κυβικών μέτρων υπό σημαία Βανουάτου. Διαχειρίστρια εταιρεία είναι η ελληνική Unimed Glory, θυγατρική της Laskaridis Shipping Ltd, των αδελφών Λασκαρίδη με έδρα την Λιβερία. Η εταιρεία Laskaridis, που διαχειρίζεται το Odin, είναι ειδική στο να τοποθετεί τα περιουσιακά της στοιχεία εκεί όπου οι κανονισμοί είναι χαλαροί.
Έχει συντελέσει στην εξάντληση του σκουμπριού της Χιλής, το οποίο κατέρρευσε στο 10% της αρχικής του βιομάζας με αποτέλεσμα την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας στην χώρα. Έχει επίσης κοινοποιήσει την πρόθεσή του για αλιεία κριλ (είδος γαρίδας) στα ευαίσθητα νερά της Ανταρκτικής και το εργαλείο που χρησιμοποιεί συχνά σχετίζεται με τη θανάτωση υψηλών απορρίψεων άλλων ειδών που καταλήγουν στη θάλασσα νεκρά.
Φέρεται να έχει εμπλακεί σε παράτυπες μεταφορτώσεις αλιευμάτων με το σκάφος Frio Ionian (το οποίο επίσης ανήκει στην Laskaridis Shipping Ltd).
Στην Ευρώπη, επί δεκαετίες διαδραματίζεται ένα ξέφρενο κυνήγι μέχρι το τελευταίο ψάρι(Το 90,1% των παγκόσμιων ιχθυαποθεμάτων έχει υποστεί πλήρη εκμετάλλευση ή υπεραλίευση (http://www.fao.org/3/a-i3720e.pdf – σελίδα 37, στοιχεία 2011) από έναν υπέρογκο και καταστροφικό στόλο σκαφών, ο οποίος μπορεί να πιάσει 2-3 φορές περισσότερα ψάρια από ό,τι αντέχουν οι θάλασσες (Το 2008, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέφερε ότι ο ευρωπαϊκός στόλος είναι ικανός να πιάνει 2 έως 3 φορές περισσότερα ψάρια από ό,τι είναι βιώσιμο. Αν και υπάρχουν ελάχιστα διαθέσιμα πρόσφατα στοιχεία, όλα δείχνουν ότι η κατάσταση αυτή δεν έχει αλλάξει.) καταστρέφοντας το βυθό. Στην καρδιά αυτής της κρίσης βρίσκεται ένα άδικο πολιτικό σύστημα που μέχρι σήμερα ευνοούσε τα μεγάλα σκάφη – τέρατα της θάλασσας εις βάρος των μικρών παράκτιων αλιέων χαμηλής έντασης, επιδοτούσε την καταστροφή με χρήματα των Ευρωπαίων πολιτών και αποτύγχανε επανειλημμένα να σταματήσει την παράνομη αλιεία και να προστατεύσει αποτελεσματικά τις θάλασσές μας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την περίοδο 2007-2013, οι πολίτες της Ε.Ε. πλήρωσαν 1 δις ευρώ ετησίως για τις επιδοτήσεις της αλιείας, εκ των οποίων περίπου το 30% χρησιμοποιήθηκε για τη στήριξη του στόλου, όπως τον εκσυγχρονισμό των σκαφών και την αύξηση της συνολικής ικανότητας του στόλου να πιάνει ψάρια (TheEuropeanCourtofAuditorsSpecialReportNo 12/2011 – HaveEUmeasurescontributedtoadaptingthecapacityofthefishingfleetstoavailablefishingopportunities?-December 2011)
«Ένας μικρός αριθμός «βαρόνων» της βιομηχανικής αλιείας, ο οποίοι εκπροσωπούν το 2% του αλιευτικού κλάδου απολαμβάνουν ένα τεράστιο μερίδιο της ψαριάς και των κερδών, αλιεύοντας όσο το υπόλοιπο 98% των μικρών παράκτιων ψαράδων (σύμφωνα με το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών). Αυτό είναι άδικο, ειδικά αν βάλεις στην εξίσωση την καταστροφή που προκαλούν, καθώς και τα δημόσια χρήματα που έχουν σπαταλήσει για να υποθηκεύσουν το μέλλον της θάλασσας»,
δήλωσε η Άντζελα Λάζου Dean, υπεύθυνη της εκστρατείας της Greenpeace για το θαλάσσιο περιβάλλον.
«Στην Ελλάδα, συμβαίνει ακριβώς το ίδιο από τα αντίστοιχα δικά μας τέρατα που έχουν συντελέσει στην κατακόρυφη μείωση της παραγωγής και ο κ. Καρασμάνης οφείλει να επανορθώσει για αυτή την αδικία πριν να είναι αργά»,
πρόσθεσε η Άντζελα Λάζου Dean.
Ένα σκάφος δεν χρειάζεται να ξεπερνά τα 100 μέτρα για να είναι τέρας ούτε να ανήκει σε πολυεθνικές εταιρίες με τεράστια κέρδη. Υπάρχουν και τα σκάφη, των οποίων η τερατωδία έγκειται στην καταστροφή που προκαλούν, στα ελάχιστα που προσφέρουν πίσω στις τοπικές κοινωνίες και στη μείωση των ιχθυαποθεμάτων που έχουν προκαλέσει. Με αυτή την έννοια δεν χρειάζεται να ψάξουμε μακριά για να βρούμε τα δικά μας τέρατα στην Ελλάδα, όπου οι ιχθυοπληθυσμοί ολοένα και μειώνονται με την παραγωγή να έχει πέσει κατακόρυφα τα τελευταία 15 χρόνια (σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ).
Είναι η ώρα των πολιτικών να δράσουν. Πέρυσι, για πρώτη φορά ψηφίστηκε ευρωπαϊκή νομοθεσία για την αλιεία (ΚΑλΠ), η οποία αντιτίθεται στο μέχρι σήμερα άδικο καθεστώς που επικρατεί στη θάλασσα και στοχεύει στην ανάκτηση των ιχθυαποθεμάτων, την προώθηση της μικρής βιώσιμης αλιείας και τελικά την υγιή κατάσταση των θαλασσών μας. Από εδώ και πέρα, το μεγάλο στοίχημα των Υπουργών αλιείας είναι να εφαρμόσουν την νομοθεσία και να κάνουν το παραπάνω όραμα πραγματικότητα.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου