Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΠΟΥ ΔΡΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Ο Σαμαράς τη μάχη για την ανάδειξη προέδρου της Δημοκρατίας - πράγμα που θα του εξασφάλιζε την μετ εμποδίων μεν, αλλά ωστόσο παραμονή του στην κυβερνητική εξουσία - την έχασε, και το πολιτικό του μέλλον προδιαγράφεται αβέβαιο, σε συνάρτηση πάντα με το εκλογικό αποτέλεσμα αυτό καθ εαυτό…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Τα χρόνια του μέλιτος ανάμεσα σε Σαμαρά και Βενιζέλο δείχνουν να έχουν παρέλθει επί της ουσίας, και οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί όσο και η ανεξέλεγκτη εξουσιοπαραφροσύνη τους, συγκεντρώνει απειλητικά σύννεφα με συνέπειες απρόβλεπτες στο εγγύς μέλλον.

Από την άλλη μεριά, η αναστολή της συμφωνίας για την προληπτική γραμμή στήριξης, άρα και τη χρηματοδότηση στο αδιασάλευτο μοτίβο που την επιδιώκουν, είναι προφανές πως δημιουργεί πρόσθετα εμπόδια στους χειρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αν αναλάβει την κυβερνητική διαχείριση, δε θα είναι εύκολο να λεονταρίζει εκ του ασφαλούς, αφού θα πρέπει να μεριμνήσει για την εξασφάλιση ρευστότητας, εντός των ορίων στα οποία έχει περιχαρακώσει την πολιτική και τις επιλογές του. Μοιραίος αυτοεγκλωβισμός...

Είναι λοιπόν προφανές, πως η αναστολή διευθέτησης των ζητημάτων που σχετίζονται με την πιστωτική γραμμή στήριξης, δεν είχε απλά την απόλυτη συγκατάθεση των δανειστών, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα και ένα πρώτης τάξεως εργαλείο εκβιασμού εκ μέρους τους,προκειμένου να σύρεται στο...

άρμα των επιλογών τους, ολόκληρο το πολιτικό σύστημα από τις συμμορίες της Ευρώπης.

Μέσα σ' αυτό το σκηνικό πολιτικού εργαστηρίου, είναι φανερό πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αυτοεγκλωβιστεί στο πλαίσιο των κυρίαρχων πολιτικών του επιλογών, πριν καλά – καλά ανοίξουν οι κάλπες για την εκλογική αναμέτρηση.

Η Κουμουνδούρου επομένως βρίσκεται εκ των πραγμάτων αντιμέτωπη με ένα πιεστικό δίλημμα, που δυστυχώς γι αυτήν επανέρχεται δριμύτερο, και η απάντηση σ αυτό οφείλει να είναι ξεκάθαρη χωρίς μισόλογα και λοιπές παρερμηνείες.

Θα λειτουργήσει πολιτικά σαν μηχανισμός – κομμάτι αναπόσπαστο του συστήματος, άρα και εγκλωβισμένο στην περιδίνηση των κυρίαρχων στρατηγικών του επιλογών???

Ή θα αποφασίσει να συμπεριφερθεί ως δύναμη με αριστερό προσανατολισμό επί της ουσίας, άρα και αποφασισμένη να αποδράσει από το ασφυκτικό πλέγμα των πιέσεων και των υπαγορευόμενων από τις συμμορίες της Ευρώπης πολιτικών και άλλων επιλογών???

Η απάντηση σ αυτό το ερώτημα τίθεται πλέον εκ των πραγμάτων και πάλι επί τάπητος, και εν πολλοίς θα καθορίσει…

• Το εύρος, το στίγμα αλλά και την πολιτική δυναμική των πολιτικών του συμμαχιών…

• Τον κυρίαρχο πυρήνα στο περιεχόμενο της πολιτικής στρατηγικής και τακτικής του…

• Το εύρος των πρωτοβουλιών που θα κληθεί να αναλάβει την επόμενη μέρα. Και φυσικά…

• Τη γενικότερη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο με τη μαχόμενη κοινωνία όσο και με την Αριστερά συνολικά και πρωτίστως με το ΚΚΕ.

Στους εκβιασμούς που θα ακολουθήσουν, η Ελληνική κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει με σθένος, αποφασιστικότητα και αταλάντευτες πολιτικές επιλογές.

Η Τράπεζα της Ελλάδος, οφείλει να κόψει το λαιμό της και να εξασφαλίσει (ως ανώνυμη εταιρεία) την απαραίτητη ρευστότητα στην αγορά, αντιμετωπίζοντας στην πράξη τους εκβιασμούς των συμμοριών, σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να δημευτεί το σύνολο των περιουσιακών της στοιχείων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι νεοταξίτικης έμπνευσης θεσμοί που τη διέπουν, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αντιμετωπιστούν ως ταμπού – πολύ δε περισσότερο που η προοπτική αυτού του εγχειρήματος παραμένει ασταθέστατη και κανείς δεν ξέρει τι θα ξημερώσει την επόμενη μέρα με τις φυγόκεντρες ανταγωνιστικές τάσεις που αναπτύσσονται στο εσωτερικό της. Αν πρόκειται λοιπόν κάποιος εδώ να σπάσει αυγά, ας τα σπάσει η Ελλάδα για να διατηρεί τον έλεγχο και την πρωτοβουλία των κινήσεων, αντί να περιμένει να της τα σπάσουν στη μούρη οι συμμορίες των τοκογλύφων.

Σε κάθε περίπτωση αυτό που έχει σημασία να ξεκαθαριστεί, είναι πως η ενδοτικότητα και κάθε υποχώρηση σε ασκούμενες πιέσεις, θα σηματοδοτήσει δραματικό πισωγύρισμα και ραγδαία οπισθοχώρηση, με το τίμημα για την κοινωνία να αποβαίνει βαρύτατο και δυσκολοξεπέραστο.

Η Ελλάδα επομένως οφείλει να καταστεί η θερμοκοιτίδα για το γενικευμένο ντόμινο που θα δρομολογήσει καθολικότερες ανατροπές στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, διότι σε διαφορετική περίπτωση οι συμμορίες είναι διατεθειμένες να την μεταχειριστούν ως την Ιφιγένεια της Ευρώπης.

Αυτό είναι το δίλημμα λοιπόν το οποίο οφείλει να συνειδητοποιήσει επαρκώς η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και ν απαντήσει με την πρέπουσα σαφήνεια και αποφασιστικότητα.

Σε διαφορετική περίπτωση θα αποδειχτεί σε μοιραίο πρωταγωνιστή, στο πλέον εφιαλτικό – δολοφονικό πείραμα που δρομολογείται στην Ευρώπη.

«ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ»