Πέθανε ο ιπτάμενος Ολλανδός Γιόχαν Κρόιφ

Σοκ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο καθώς όπως έγινε γνωστό ο Γιόχαν Κρόιφ έχασε τη μάχη με τον καρκίνο

Γιόχαν Κρόιφ έχασε τη μάχη με τον καρκίνο σε νοσοκομείο της Βαρκελώνης και έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 68 ετών.Το γεγονός επιβεβαιώθηκε και από την επίσημη σελίδα του Ολλανδού στο facebook, που αναφέρει χαρακτηριστικά:

"Στις 24 Μαρτίου του 2016 ο Γιόχαν Κρόιφ έφυγε ήσυχα από τη ζωή
στην Βαρκελώνη, έχοντας στο πλευρό του την οικογένεια του μετά από σκληρή μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Με μεγάλη μας λύπη ζητούμε να σεβαστείτε την επιθυμία της οικογένειας να παραμείνει ήρεμη σε αυτές τις δύσκολες ώρες".

«Το ποδόσφαιρο μου έδωσε τα πάντα, το τσιγάρο μου τα πήρε πίσω».

Ο Χέντρικ Γιόχαν Κρόιφ, ο Ολλανδός γητευτής της μπάλας και μηχανή των γκολ, μέλος της σπουδαίας ομάδας των «οράνιε» και του μεγάλου Αγιαξ της τριετίας 1971-72, που εφήρμοσε πιο επιτυχημένα το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο που οραματίστηκε ο Άγγλος προπονητής, Τζακ Ρέινολντς, έφυγε από τη ζωή ύστερα από μεγάλη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 68 ετών στη Βαρκελώνη.

Ο «ιπτάμενος Ολλανδός» ως παίκτης κατέκτησε με τον Άγιαξ το πρωτάθλημα Ολλανδίας οκτώ φορές (1966, 1967, 1968, 1970, 1972, 1973, 1982, 1983), πέντε κύπελλα (1967, 1970, 1971, 1972, 1983), τρία κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης(1971, 1972, 1973), δύο ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ (1972, 1973), ένα Διηπειρωτικό (1972), με τη Μπαρτσελόνα, ένα πρωτάθλημα Ισπανίας (1974) κι ένα Κύπελλο (1978), ενώ με τη Φέγενορντ, ένα πρωτάθλημα Ολλανδίας (1984) κι ένα κύπελλο (1984).

Δύο χρόνια μετά ακολούθησε το δρόμο της προπονητικής από τον Αγιαξ με τον οποίο κατέκτησε το κύπελλο Κυπελλούχων (1987). Με τη Μπαρτσελόνα πανηγύρισε ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης (1992), τέσσερα πρωταθλήματα Ισπανίας (1991, 1992, 1993, 1994), ένα κύπελλο (1990), τρία Σούπερ Καπ (1991, 1992, 1993) κι ένα κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (1989).

Ο Γιόχαν Κρόιφ υπήρξε µανιώδης καπνιστής. Στην αρχή της καριέρας του, πιτσιρικάς ακόµα, προσπαθούσε να είναι διακριτικός. Ο συµπαίκτης του στον Αγιαξ Σγιάακ Σβαρτ διηγούνταν ότι µια µέρα ο Ρίνους Μίχελς, προπονητής της οµάδας τότε, είδε από µακριά τον Κρόιφ να καπνίζει και πλησίασε για να τον επιπλήξει. Ο νεαρός Γιόχαν προσπάθησε να κρύψει το τσιγάρο στην τσέπη του, µε αποτέλεσµα να κάψει τα δάχτυλά του!

Οσο βέβαια εξελισσόταν σε σπουδαίο σταρ, άρχισε να καπνίζει δηµόσια (περισσότερα από 20 τσιγάρα τη µέρα), χωρίς να κρύβεται από κανέναν. Είχε µάλιστα καθιερώσει µια ρουτίνα για τους αγώνες, ανάβοντας ένα τσιγάρο στη φυσούνα κατά τη διάρκεια του ηµιχρόνου και ένα δεύτερο µετά το φινάλε κάθε µατς, στα αποδυτήρια.

Ακολούθως, στην προπονητική του καριέρα ήταν παγιωµένη η συνήθεια του τσιγάρου στον πάγκο κατά τη διάρκεια του αγώνα - τα τελευταία χρόνια, έπειτα από οδηγία της UEFA, το κάπνισµα στους αγωνιστικούς χώρους απαγορεύεται ρητά. Βέβαια, έχει να καπνίσει 24 χρόνια. Το έκοψε οριστικά το 1991 («µου είπαν ότι διαφορετικά θα πεθάνω», είχε πει τότε), µετά το έµφραγµα που υπέστη και την τετράωρη επέµβαση διπλού bypass που ακολούθησε.

Η καριέρα του Γιόχαν Κρόιφ

Με τον Άγιαξ ως ποδοσφαιριστής πήρε 8 πρωταθλήματα Ολλανδίας, πέντε Κύπελλα της χώρας, τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών, ένα ευρωπαϊκό Σούπερκαπ κι ένα Διηπειρωτικό. Με την Μπαρτσελόνα κατέκτησε ένα πρωτάθλημα κι ένα Κύπελλο, ενώ με τη Φέγενοορντ ένα πρωτάθλημα κι ένα Κύπελλο.

Με την εθνική ομάδα της Ολλανδίας έφθασε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974, δίχως να κατακτήσει το τρόπαιο, ενώ κατέλαβε με τους "οράνιε" την τρίτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1976.

Ως προπονητής κάθισε στους πάγκους των δύο μεγάλων ομάδων, τις οποίες αγάπησε κι από τις οποίες αγαπήθηκε. Του Άγιαξ και της Μπαρτσελόνα. Με τον "Αίαντα" πήρε δύο Κύπελλα κι ένα Κύπελλο Κυπελλούχων. Με τους "μπλαουγκράνα" τέσσερα πρωταθλήματα, ένα Copa del Rey, τρία Σούπερκαπ της χώρας της Ιβηρικής, ένα Ευρωπαϊκό Σούπερκαπ κι ένα Κύπελλο Κυπελλούχων.

Έφθασε στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1991 και του Champions League του 1994, χωρίς να καταφέρει να κατακτήσει το τρόπαιο στις τελευταίες δύο περιπτώσεις.

Οι τίτλοι του στο ποδόσφαιρο

Αναδείχθηκε καλύτερος Ολλανδός ποδοσφαιριστής της χρονιάς κατά τα έτη 1968, 1972 και 1984, ενώ υπήρξε τρεις φορές κάτοχος της χρυσής μπάλας (1971, 1973, 1974). Κάτοχος της χρυσής μπάλα του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974, όπως συμπεριελήφθη και στην καλύτερη ενδεκάδα του τουρνουά. Το 1994 ήρθε ακόμη μια διάκριση, καθώς συμπεριελήφθη στην καλύτερη ενδεκάδα όλων των εποχών σε Παγκόσμια Κύπελλα.