Να σώσουν το άσωτο παιδί και να γλιτώσουν την οικογένεια από περιπέτειες…
Δεν θα πούμε ότι δεν είναι δικό μας το φταίξιμο, όμως η Κίρκη της καλοπέρασης μας νάρκωσε. Συν το γεγονός ότι η Ελλάδα είχε την ατυχία να έχει εκείνες τις κρίσιμες στιγμές ηγεσίες κατώτερες των περιστάσεων, άτολμες. Δεν είπαν ούτε ένα όχι. Αντίθετα, επέλεξαν τη συμπεριφορά του καλού παιδιού, που εξελίχθηκε στο «ό,τι πεις αφέντη». Μέχρι και στο «σφάξε με αγά μου». Σε κάθε εντολή της «τρόικας» (όχι φυσικά των Τόμσεν και Σία, καλοί υπάλληλοι είναι οι άνθρωποι, τελεσίγραφα όμως διαβίβαζαν) παρουσιάστε όπλα. Αλλιώς τέρμα το οξυγόνο, βγάζουμε τον ορό, ήταν και είναι ο συνεχής εκβιασμός. Και φθάσαμε εδώ, δίνοντας το ένα μετά το άλλο. Με τη θηλιά όλο και περισσότερο να σφίγγει, τις ανάσες να λιγοστεύουν και την κοινωνία να ζει το κύκνειο άσμα της.
Το αφεντικό δεν έκρυβε τις προθέσεις του. Ποτέ στα τρία χρόνια δεν έκαναν σταλιά πίσω, δεν τους ενδιαφέρει αν θα μείνει κανείς ζωντανός. Είχαν καταλάβει ότι το «όχι» έχει διαγραφεί από το λεξιλόγιό μας. Τους κάναμε συνεχώς τα χατίρια, περιμένοντας να μας πετάξουν κανένα ψίχουλο. Αμ δε. Αχόρταγο το θηρίο. Το ζούμε και τώρα. Ισοπεδώθηκαν τα πάντα, ενάμισι εκατομμύριο οι άνεργοι, εκατοντάδες χιλιάδες τα λουκέτα, άδειοι οι δρόμοι, η ύφεση κατέκτησε παγκόσμιο ρεκόρ, πολλαπλασιάζονται οι ουρές στα συσσίτια, κάτω από το όριο της φτώχειας χιλιάδες οικογένειες. Πάρα ταύτα, καταματωμένη η κυβέρνηση, με ρημαγμένη την πλειοψηφία της, πέρασε τα μέτρα αφαίμαξης άλλων 19,5 δισ. ευρώ που ήταν προϋπόθεση για να μας δώσουν τη δόση των 31,5 δισ. ευρώ για τα οποία πέντε μήνες τώρα μας έχουν βγάλει την ψυχή. Σίγουρος ότι το μαρτύριο τελείωσε και ότι σωζόμαστε οριστικά -έτσι μας διαβεβαίωνε- ο Σαμαράς ετοίμαζε τις βαλίτσες του για να πάει αύριο στο Eurogroup να πάρει τα λεφτά. Αμ δε ξανά!
Καλά καλά δεν είχε προλάβει να σβήσει η φωτιά που είχε ανάψει το τρίτο Μνημόνιο μέσα και έξω από τη Βουλή και το αδίστακτο δίδυμο Μέρκελ και Σόιμπλε διεμήνυσε ότι τα βασανιστήρια δεν τελείωσαν. Το πρόγραμμα… προσαρμογής του ασθενούς προβλέπει και άλλο μαστίγωμα. Με ύφος που δεν είχε τίποτε να ζηλέψει από τον Χίτλερ, η γερμανίδα καγκελλάριος απαίτησε να μην ξαναγίνουν απεργίες, γιατί το κράτος χάνει λεφτά. Τα έβαλε μάλιστα με τους εργαζόμενους στις συγκοινωνίες, γιατί τόλμησαν να απεργήσουν.
Δεν χρειάζονται αναλύσεις για το πού το πάνε, αν και μάλλον το σωστότερο είναι πού θέλουν να μας πάνε… Σε μια χώρα απόλυτα υποταγμένη. Με σύγχρονα Άουσβιτς και Νταχάου. Με τους πολίτες της σε καταναγκαστικά έργα. Με ένα καρβέλι για να κρατιούνται στη ζωή. Και όποιος δεν αντέξει, υπάρχουν οι φούρνοι. Τέτοια Ελλάδα έχουν προδιαγράψει. Που δεν θα έχει λόγο στον πλούτο της. Και στη γη της. Εκείνη η… πρόταση να εγκαταλειφθούν τα νησιά μας που έχουν κάτω από 150 κατοίκους ήταν σε ευθεία γραμμή με τους σχεδιασμούς του Βερολίνου.
Μια Ελλάδα στον γύψο… (κάτι δεν μας θυμίζει;) θέλουν…
Η Ελλάδα όλη βρίσκεται ξανά πρόσωπο με πρόσωπο με την Ιστορία της.
Είναι στιγμές που πρέπει να πάρεις τη μεγάλη απόφαση. Ο κλήρος έπεσε στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και στους δύο αρχηγούς που συγκυβερνούν, τον Βαγγέλη Βενιζέλο και τον Φώτη Κουβέλη. Ξεκάθαρο πρέπει να είναι το μήνυμα προς Μέρκελ και Ολάντ: Τη δική μας δέσμευση την υλοποιήσαμε στο ακέραιο, τώρα είναι η δική σας υποχρέωση να καταβληθεί αύριο η δόση, όπως προβλέπει η συμφωνία. Αν δεν την τηρήσετε, εσείς θα είστε υπεύθυνοι για ό,τι συμβεί… Και καλό για σας θα είναι να θυμηθείτε ότι η Ελλάδα στα δύσκολα, όταν διακυβεύεται η ύπαρξή της, γίνεται γροθιά.
Είναι η ώρα Αντώνη Σαμαρά να απευθυνθείς στον ελληνικό λαό και να πεις όλη την αλήθεια, να ζητήσεις τη συστράτευσή του, δίνοντάς του το όραμα και την ελπίδα ότι μπορεί να μείνει η χώρα ελεύθερη με ζωντανό τον λαό της.
Ζούμε στιγμές που οι διαχωρισμοί και οι κομματικές ταυτότητες πάνε στην άκρη.
ΥΓ.: Αλέξη Τσίπρα, δεν μπορεί κανένας Έλληνας να πανηγυρίζει γιατί δεν μας δίνουν τη δόση ή επειδή βάζουν ξανά όρους. Στο ίδιο καράβι είμαστε όλοι… |
του Μάκη Κουρή
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου