Με τον ήλιο τα βγάζουμε… με τον ήλιο τα βάζουμε… Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε???
του Κ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Διαχρονικό το ερώτημα. Αλλά οι λάτρεις της υπεκφυγής δεν πρόκειται ποτέ να μπουν στον κόπο να το απαντήσουν. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να το απαντήσουμε εμείς.
Η πολυδιαφημισμένη πορεία τελικά ολοκληρώθηκε.
Οι επιμέρους διοργανωτές φρόντισαν να περιχαρακώσουν από τα «αντίπαλα» ακούσματα τους οπαδούς τους, και σε συνθήκες πολιτικής αποστείρωσης ο ένας μετά τον άλλο παρέλασαν αποδίδοντας τιμές.
Σε ποιόν απέδωσαν τιμές???
Καλό το ερώτημα. Αλλά ακόμη πιο ευρηματική θα είναι τελικά η συλλογή των απαντήσεων, και θα εντυπωσιάσει όποιον επιχειρήσει μεθοδικά να τις συγκεντρώσει.Ας κρατήσουμε τις κυρίαρχες…
Κάποιοι θα πουν ότι αυτή η πορεία ήταν ένα πολύτιμο αφιέρωμα στην αντίσταση αυτού του λαού που αγωνιά προκειμένου να απαγκιστρωθεί από τους δυνάστες του.
Κάποιοι άλλοι θα την χαρακτηρίσουν ως πεμπτουσία της ταξικής αντιπαράθεσης της εργαζόμενης κοινωνίας με τις συμμορίες των ισχυρών που λυμαίνονται τον ιδρώτα της…
Κανείς όμως δε θα τολμήσει να πει πως κριτήριο και μέτρο της αποτελεσματικότητάς της, δεν μπορεί παρά να είναι ο βαθμός με τον οποίο θα επηρεάσει τις αυριανές αποφάσεις της κατοχικής συγκυβέρνησης.
Οι διαπιστώσεις πάντως είναι αμείλικτες…
Η πολιτική «αντιπολίτευση» και οι συνδικαλισταράδες της συνήθειας, γι ακόμη μια φορά έκαναν το καθήκον τους.
Έβγαλαν στο δρόμο μέρος από εκείνους που επιμένουν να τους εμπιστεύονται…
Καταδίκασαν φραστικά την άτιμη την κενωνία και μαζί της τον τρισκατάρατο τον καπιταλισμό…
Και ανανέωσαν το «αγωνιστικό» τους ραντεβού για κάποιο επόμενο τέρμινο.
Αυτό θα πει ταξική συνέπεια και πολιτικοί στόχοι ανατροπής...
Από την άλλη μεριά, κατοχική συγκυβέρνηση, απόλυτα ικανοποιημένη και καθόλου σκιαγμένη, αφού κανείς δεν απείλησε την ευχέρεια της να ασυδοτεί , θα συνεχίσει το έργο της στο δρόμο που χάραξε η υποταγή της, αφού οι λοιποί επέλεξαν να πορευτούν στο δρόμο που χάραξε η συνήθεια…
Και στη μέση ένας λαός προδομένος. Προδομένος από την πολιτική ηγεσία που τον εξαπάτησε, αλλά και διόλου τιμώμενος από τους φυσικούς του ηγέτες που απλά τον χρησιμοποιούν ως φερετζέ σε εθιμοτυπικές κινητοποιήσεις και παρελάσεις ρουτίνας.
Αύριο οι μισοί από δαύτους θα «ορκίζονται στον Βεελζεβούλ πως μοχθούν για τη «σωτηρία» του υποθηκεύοντας τη ζωή και τα όνειρά του…
Και οι άλλοι μισοί, οι προφεσόροι των αγώνων και της επανάστασης, θα αμπελοφιλοσοφούν για την πολιτική του ανετοιμότητα να ξεσηκωθεί και να στείλει στο διάβολο τους εντεταλμένους του σουλτανάτου.
Τον ενέπνευσε κανείς αυτό το λαό κοπρόσκυλα???
Του κατέδειξε κανείς ένα δρόμο ελπίδας με τον ίδιο στη θέση του πρωταγωνιστή, εκτός από ανεκδιήγητες παρελάσεις με αυτόν στο ρόλο του κομπάρσου???
Τώρα οι άθλιοι θα πάνε για ύπνο…
Οι μέν ανακουφισμένοι γιατί θα συνεχίσουν και αύριο το δολοφονικό έργο τουςαποθρασυνόμενοι και εφησυχασμένοι γιατί μια ακόμη παρέλαση τελείωσε, και η καρέκλα του δοσιλογισμού δεν έδειξε προς το παρόν να απειλείται…
Και οι δε ικανοποιημένοι γιατί ακόμη μια φορά επετέλεσαν το ταξικό τους καθήκον παρελαύνοντας και καταγγέλλοντας, περιμένοντας το λαό να «ριζοσπαστικοποιηθεί»... και λοιπά τρία πουλάκια κάθονταν.
Άξιος ο μισθός όλων… Άλλωστε καθείς εφ ω ετάχθη…
Και κυρίως άξιος ο μισθός εκείνων που δεν κατάλαβαν πως με πορδές δε βάφονται αυγά, και η πολιτική ριζοσπαστικοποίηση για να εκδηλωθεί, δεν μπορεί να την πνίγεις σε παρελάσεις συνήθειας όταν οι άλλοι δολοφονούν ζωές και πατρίδες.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου