Την παραίτησή της κατέθεσε και η Παθολόγος - Διαβητολόγος, Διευθύντρια ΕΣΥ Παθολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Μεσολογγίου, Κατερίνα Βογιατζή, μην αντέχοντας τις εξουθενωτικές συνθήκες εργασίας, όπως αναφέρει η ίδια που επικρατούν στην νοσηλευτική μονάδα, για την οποία δεν φαίνεται κανένα ενδιαφέρον στελέχωσής της με το απαραίτητο ιατρικό προσωπικό. Η κα Βογιατζή, με ανακοίνωσή της, εξηγεί τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την απόφαση: Μετά από 28 χρόνια συνεχούς υπηρεσίας και προσφοράς στο ΕΣΥ έφτασε δυστυχώς η στιγμή που με θλίψη αναγκάζομαι ν΄ αποχωρήσω. Αποδείχθηκε πως όλες οι επίμονες προσπάθειες που έκανα μέσω προσωπικών επαφών και εγγράφων - ιδίως τους τελευταίους μήνες - ήταν μάταιες και αντιμετωπίστηκαν με αδράνεια έως και αδιαφορία.
Η κατάσταση στο νοσοκομείο, και ιδιαίτερα στην παθολογική κλινική, βαίνει συνεχώς επιδεινούμενη και τίποτα δε φαίνεται να αλλάζει ή να προοιωνίζει ένα καλύτερο μέλλον.
Τα προβλήματα γνωστά και πολυειπωμένα, με κυρίαρχο την τεράστια έλλειψη σε ιατρικό δυναμικό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα εξουθενωτικές συνθήκες εργασίας για τους παθολόγους και αδυναμία υποστήριξής τους από ειδικότητες απαραίτητες για την ασφαλή διεκπεραίωση του έργου τους.
Πλήρης απουσία κάλυψης από νευρολόγο, πνευμονολόγο και οφθαλμίατρο, 25 περίπου εφημερίες το μήνα χωρίς παιδίατρο, ωτορινολαρυγγολόγο και ψυχίατρο και κάποιες εφημερίες χωρίς υποστήριξη από χειρουργό, ακτινολόγο, ορθοπεδικό και αναισθησιολόγο!
Επιπλέον, πολλές εξετάσεις στο μικροβιολογικό εργαστήριο δεν μπορούν να διενεργηθούν, με αποτέλεσμα σχεδόν καθημερινά να αποστέλλονται με υπηρεσιακό αυτοκίνητο φιαλίδια με αίμα στο νοσοκομείο Αγρινίου, γεγονός που προκαλεί καθυστερήσεις και ελλοχεύει κινδύνους για τους ασθενείς.
Δεν μπορούμε να είμαστε γιατροί πλήρους ευθύνης αλλά μειωμένης υποστήριξης και ανεπαρκών μέσων!
Το να επιβάλλεται να αντιμετωπίζουν οι εξουθενωμένοι παθολόγοι, σε κάποιες εφημερίες, τροχαία και άλλα χειρουργικά περιστατικά χωρίς υποστήριξη από γιατρό του χειρουργικού τομέα, μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο σε καταστάσεις όπως στην εμπόλεμη ζώνη της Ουκρανίας.
Μετά από τρία χρόνια πανδημίας όπου η παθολογική κλινική με πενιχρά μέσα, αλλά δίνοντας όλη της την ψυχή, σήκωσε με επιτυχία το βάρος αυτής της τεράστιας κρίσης, είναι άδικο όχι μόνο να μην ενισχύεται με ιατρικό προσωπικό αλλά αντίθετα να αποδυναμώνεται και ταυτόχρονα να επιβαρύνεται με επιπλέον, ασύμβατες με την ειδικότητά της, υποχρεώσεις με αποτέλεσμα τις κατ΄ εξακολούθηση επισφαλείς εφημερίες.
Παρ΄ όλες τις έγγραφες προειδοποιήσεις, οι διοικήσεις σε όλα τα επίπεδα δεν κατάλαβαν ή δε θέλησαν να καταλάβουν, ότι όταν πυροβολείς την παθολογική κλινική τα σκάγια πέφτουν τελικά πάνω σε όλο το νοσοκομείο. Διοικήσεις που παρέμειναν θεατές και αναμφίβολα με τη στάση τους δημιούργησαν ερωτηματικά για τις πραγματικές προθέσεις τους σχετικά με το μέλλον του νοσοκομείου Μεσολογγίου…
Προστίθεμαι κι εγώ λοιπόν στη μακρά λίστα γιατρών του ΕΣΥ που παραιτούνται διότι το αίσθημα ευθύνης και η αξιοπρέπειά τους δεν τους επιτρέπει να συνεχίσουν υπό καθεστώς εργασιακής εξουθένωσης, επισφαλών συνθηκών, άσκησης αλλότριων καθηκόντων, έλλειψης σεβασμού από τους διοικούντες και επιθέσεων από τους δίκαια αγανακτισμένους πολίτες.
Φεύγοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους αυτούς από το ιατρικό, νοσηλευτικό, παραϊατρικό και διοικητικό προσωπικό του Νοσοκομείου Μεσολογγίου που στάθηκαν δίπλα μας στις δύσκολες ώρες προσφέροντας τις πολύτιμες υπηρεσίες τους.
Τις δυο καταπληκτικές συμπαραστάτριές μου στο διαβητολογικό ιατρείο του Μεσολογγίου και όλο το προσωπικό του Κέντρου Υγείας Ναυπάκτου. Να ευχαριστήσω από καρδιάς τους συναδέλφους μου Παθολόγους που σαν γροθιά όλοι για έναν και ένας για όλους πορευτήκαμε μαζί στους δύσκολους δρόμους.
Τους υπέροχους νέους γιατρούς μας, τους ειδικευόμενους. Αυτά τα καταπληκτικά νέα παιδιά που στην αρχή της καριέρας τους αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, σχεδόν μόνοι τους απέναντι σε όλους, στην πρώτη γραμμή των επειγόντων. Σίγουρα δικαιούνταν κάτι καλύτερο τόσο στην εκπαίδευσή τους όσο και στην ποιότητα των συνθηκών εργασίας τους. Πιστεύω όμως ότι τελικά αυτή η σκληραγώγηση δημιούργησε ατσάλινες βάσεις για τη μελλοντική πορεία τους και για ένα μέλλον που είμαι σίγουρη ότι θα είναι λαμπρό .
Επειδή λοιπόν εμείς οι Παθολόγοι μπορούμε να σηκώσουμε τον πόνο όλου του κόσμου, αλλά τον δικό μας κανείς, φεύγω από το ΕΣΥ για να παραμείνω ωστόσο δίπλα στους αγαπημένους ασθενείς από άλλο πλέον μετερίζι, με αξιοπρέπεια, με αυτοδιάθεση αλλά πάνω από όλα με περίσσευμα ψυχής.
Εύχομαι ολόψυχα, το ΕΣΥ που κάποτε αγαπήσαμε να ξαναβρεί σύντομα το δρόμο του…
Κατερίνα Ε. Βογιατζή MD, PhD
Παθολόγος - Διαβητολόγος
Διδάκτωρ Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών
Και πλέον.. τέως Διευθύντρια ΕΣΥ Παθολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Μεσολογγίου
https://www.aixmi-news.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου