Αύριο Δευτέρα αρχίζουν πάλι οι διερευνητικές συνομιλίες Ελλάδας - Τουρκίας, των οποίων η αφετηρία βρίσκεται στο 1999 και ο τελευταίος (60ός) γύρος τους είχε ολοκληρωθεί το 2016. Για το «πάγωμα» των συνομιλιών η ευθύνη, θα πρέπει να σημειωθεί, βαραίνει την Τουρκία, καθώς, όταν ολοκληρώθηκε ο 60ός γύρος, δεν απέστειλε νέα πρόσκληση για τη συνέχισή τους.
Η τουρκική πρόσκληση, την οποία αποδέχτηκε η Αθήνα, στάλθηκε προ ολίγων ημερών και αφού προηγουμένως η Άγκυρα τον τελευταίο μόνο χρόνο:
● Έχει «οργώσει» επί τετράμηνο, από τον Αύγουστο μέχρι και τις 30 Νοέμβρη του 2020 τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καστελλόριζου, Ρόδου, Καρπάθου και Κρήτης, χωρίς να συναντήσει την παραμικρή ελληνική αντίδραση ή διεθνή «τιμωρία», ακόμη κι όταν ερεύνησε σε απόσταση 6,5 ναυτικών μιλίων από τη Ρόδο και το Καστελλόριζο.
● Έχει δεσμεύσει για ασκήσεις και άλλες δραστηριότητες θαλάσσιες περιοχές στο βόρειο και κεντρικό Αιγαίο καθώς και στην περιοχή μεταξύ Ρόδου - Καστελλόριζου και ανατολικά της Κρήτης. Πολλές, μάλιστα, από αυτές τις δεσμεύσεις, όπως έχει ανακοινωθεί, θα διαρκέσουν ολόκληρο το 2021.
● Έχει υπογραμμίσει με Notam, Navtex, αλλά και δεκάδες δηλώσεις της πολιτικής της ηγεσίας ότι η Ελλάδα παρανόμως έχει εξοπλίσει τα νησιά που βρίσκονται κοντά στα μικρασιατικά παράλια ζητώντας τον αφοπλισμό τους.
● Έχει υπενθυμίσει, με δηλώσεις αξιωματούχων, ότι στο Αιγαίο υπάρχουν δεκάδες νησιά (κάποια μάλιστα κατοικημένα από ελληνικό πληθυσμό) και βραχονησίδες των οποίων η κυριότητα δεν είναι διευκρινισμένη από τις ισχύουσες συνθήκες.
Στόχος η Λωζάννη
Ταυτόχρονα, όλο αυτό το τελευταίο διάστημα, η τουρκική ηγεσία δεν κρύβει την πρόθεσή της και την προσπάθειά της να διεκδικήσει την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, η οποία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο πάνω στον οποίο διαμορφώθηκαν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η εν λόγω συνθήκη, που σήμανε το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είναι προφανώς σήμερα «στενός κορσές» για τα νεο-οθωμανικά μεγαλεία που οραματίζεται η τουρκική ηγεσία.
Είναι, λοιπόν, προφανείς οι τουρκικοί στόχοι γενικότερα τόσο ως προς τις γεωπολιτικές τους φιλοδοξίες στην ευρύτερη περιοχή όσο και ως προς τη διαμόρφωση μιας νέας κατάστασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η οποία θα αποτυπώνει τον συσχετισμό της δύναμης μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας μετατρέποντας βαθμιαία τη χώρα μας σε δορυφόρο.
«Φίλοι» παρατηρητές
Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι αυτές οι τουρκικές φιλοδοξίες, καθώς διατυπώνονται στη βάση της ισχύος που η Άγκυρα διαθέτει και είναι διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει, γίνονται εμμέσως και στην πράξη αποδεκτές από τους ισχυρούς, υποτίθεται, εταίρους και συμμάχους της Ελλάδας, ιδιαίτερα από τους Ευρωπαίους.
Πράγματι οι Ευρωπαίοι ουδέποτε επέβαλαν στην Τουρκία κυρώσεις για την πειρατική της συμπεριφορά το περασμένο καλοκαίρι στην κυπριακή ΑΟΖ και στις θαλάσσιες περιοχές ελληνικού ενδιαφέροντος στην ανατολική Μεσόγειο. Επίσης, οι Ευρωπαίοι εταίροι ούτε για μια στιγμή δεν έπαψαν να τηρούν τις μεγάλες διμερείς συμφωνίες για τα τουρκικά εξοπλιστικά προγράμματα…
Στην αρχή της εβδομάδας, μάλιστα, που ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών επισκέφτηκε την Άγκυρα με στόχο τη δρομολόγηση των ελληνοτουρκικών συνομιλιών άκουσε με απάθεια και σιωπή (που ενόχλησαν ακόμη και την Ντόρα Μπακογιάννη) τον Τούρκο ομόλογό του να λέει:
«Η Ελλάδα δεν πρέπει να επηρεάζεται από άλλες χώρες και να κάνει οπουδήποτε θέλει ασκήσεις και οποιαδήποτε αλλά βήματα. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα έχουμε μόνο ατύχημα, αλλά θα κάνουμε αυτό που πρέπει».
Σε άλλο σημείο των δηλώσεών του ενώπιον του αμίλητου Γερμανού ΥΠΕΞ ο Τσαβούσογλου πρόσθεσε ότι «χαίρομαι που η Ελλάδα άρχισε να παρακολουθεί τις συναντήσεις μηχανισμού που έχουν καθιερωθεί στο ΝΑΤΟ. Στην Τουρκία παρακολουθούμε όλες τις συναντήσεις. Οι διερευνητικές συνομιλίες με την Ελλάδα ξεκινούν στις 25 Ιανουαρίου. Ό,τι συναντήσαμε στον 60ό γύρο, θα συζητήσουμε τα ίδια θέματα στον 61ο γύρο. Δεν είμαστε μια χώρα που φοβάται τις κυρώσεις. Δεν θέλουμε όμως να συνεχίσουμε αυτήν την αρνητική ατζέντα με την Ε.Ε.».
Καθώς οι διερευνητικές συνομιλίες θα ξεκινήσουν από εκεί που είχαν σταματήσει το 2016, ύστερα από 60 γύρους, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει πως ξεκίνησαν ως αποτέλεσμα της κρίσης των Ιμίων, η οποία προέκυψε από την εμφάνιση της τουρκικής θεωρίας περί γκρίζων ζωνών και της αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας επί νησιών και νησίδων.
Υπό αυτήν την έννοια, έχουμε την εντύπωση ότι αν η ελληνική κυβέρνηση και η αντιπροσωπεία που θα διεξάγει τις διερευνητικές επαφές επιμείνουν στη θέση ότι το μόνο αντικείμενο του ελληνοτουρκικού διαλόγου είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, τότε οι συνομιλίες θα τερματιστούν άμεσα.
Ωστόσο, σ’ αυτό το «παιχνίδι» των διευθετήσεων στην ανατολική Μεσόγειο παίζουν μεγάλοι παίκτες, τα περιθώρια της ελληνικής κυβέρνησης να τινάξει τις συνομιλίες στον αέρα είναι περιορισμένα ώς ανύπαρκτα και ως εκ τούτου η ατζέντα της συζήτησης είναι ήδη βαριά καθώς οι συνολικές τουρκικές απαιτήσεις έχουν διατυπωθεί με ξεκάθαρο τρόπο.
Δεν είναι τυχαία άλλωστε η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών λίγες μόλις μέρες πριν την εκκίνηση των ελληνοτουρκικών συνομιλιών για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, η οποία έγινε επ’ αφορμή της δήλωσης Δένδια για την ανάγκη η Τουρκία να προστατεύσει τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας σε Ίμβρο και Τένεδο.
«Η Ελλάδα», αναφέρει το τουρκικό ΥΠΕΞ, «με την καταπιεστική της πολιτική εναντίον της τουρκικής μειονότητας της Θράκης έχει καταδικαστεί τρεις φορές από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Είναι κωμικοτραγικό ένας υπουργός Εξωτερικών μιας τέτοιας χώρας να κατηγορεί τη χώρα μας για μειονοτικά δικαιώματα». Μάλιστα, με την ίδια ανακοίνωση, το τουρκικό ΥΠΕΞ καλεί την Ελλάδα να κάνει διάλογο με την «τουρκική μειονότητα της Θράκης»…
Είναι, έχουμε την εντύπωση, πολλά περισσότερα από την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών αυτά που θα υποχρεωθεί να συζητήσει η ελληνική κυβέρνηση σ’ αυτές τις διερευνητικές συνομιλίες…
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου