Το «αφήγημα», από μερίδα των ΜΜΕ, περί μεγάλης έλλειψης εργατών για τη συγκομιδή της σοδειάς στην Κεντρική Μακεδονία, είναι αποκαλυπτικό για τις υλικές βάσεις και τα συμφέροντα πίσω από τις νεοφιλελεύθερες εμμονές και την επανεμφάνιση της ακροδεξιάς.
Καθώς κορυφώνεται η περίοδος της συγκομιδής του ροδάκινου στην Κεντρική Μακεδονία βρίσκεται σε εξέλιξη μια πραγματική επικοινωνιακή εκστρατεία υπέρ της μαύρης εργασίας. Συμπληρώνεται μάλιστα από τη δαιμονοποίηση των επιδομάτων που συντηρούν άνεργους και περιστασιακά εργαζόμενους, γιατί δήθεν τους αποθαρρύνουν να πάνε στα χωράφια.
Ένα δημοσίευμα της εφημερίδας Καθημερινή με τον τίτλο-σύνθημα «“Ασθένεια” για τα ροδάκινα τα κοινωνικά επιδόματα» (4/6) έδωσε τον τόνο. Εκεί παρουσιάζονται εκπρόσωποι των ροδακινοπαραγωγών να ανησυχούν για τη δυσκολία να βρεθούν χέρια για τη συγκομιδή ροδάκινου.
Κατά την εκτίμησή τους φταίει το γεγονός πως οι άνεργοι δεν πάνε να εργαστούν σαν εποχιακοί εργάτες γης γιατί η δουλειά είναι 12ωρη, εντατική και σκληρή, ενώ πληρώνεται τόσο χαμηλά, ώστε δεν αξίζει να εγκαταλείψουν το επίδομα που τους συντηρεί.
Βέβαια οι άνεργοι που επιβιώνουν με επίδομα δεν είναι η μοναδική δεξαμενή για τους περιστασιακά εργαζόμενους στα χωράφια. Υπάρχει και η μαύρη εργασία των μεταναστών, από την Αλβανία κατά βάση, που έρχονται σαν τουρίστες και δουλεύουν ολημερίς στα χωράφια. Αν και είναι μικρή η αμοιβή, είναι μια υπολογίσιμη βοήθεια πίσω στον τόπο τους.
Οι εργοδότες ζητάνε μέσω του δημοσιεύματος τη νομιμοποίηση της υπερεκμετάλλευσης. Παράλληλα, δεν κρύβουν ότι τους απασχολεί πώς θα ρίξουν περισσότερο το μεροκάματο. Εκεί έρχεται η «καινοτομία» να αναζητηθούν τα ακόμα φτηνότερα χέρια στους πρόσφυγες που βρίσκονται σε «καμπ» και hot spots. Η στόχευση είναι ξεκάθαρη, όπως ομολογεί ανώνυμα πρόσωπο που παρουσιάζεται σαν «αγροτοσυνδικαλιστής». Δηλώνει πως «φέρνοντας πρόσφυγες, θα πληρώνονται νόμιμα και έτσι θα σπάσουμε τον “τσαμπουκά” των Αλβανών που ζητάνε “τρελά” λεφτά σε μαύρα μεροκάματα για να έρθουν».
Σε άλλο δημοσίευμα προ ημερών («8.000 εργάτες γης λείπουν από τα ροδάκινα Ημαθίας-Πέλλας», Voria.gr) το βάρος πέφτει στους νέους, που όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά «πολλοί εκ των οποίων ξημεροβραδιάζονται στα καφενεία» και δεν πάνε για 12 ώρες στο χωράφι για 25 ευρώ, όταν το κατώτατο ημερομίσθιο για πλήρη απασχόληση είναι 29,04. Εκεί ξεδιπλώνεται όλη η νεοφιλελεύθερη ατζέντα. Τα επιδόματα και ειδικά αυτό για τους άνεργους είναι κίνητρο για τεμπελιά, οι νέοι έχουν «φουσκωμένα μυαλά» και θέλουν να δουλέψουν πάνω σε αυτό που έχουν σπουδάσει, ενώ αρκετοί βολεύονται με περιστασιακή εργασία και στήριξη από την οικογένεια.
Ανάγκη ένα εργατικό κίνημα Ελλήνων, μεταναστών και προσφύγων για να «σπάσει ο τσαμπουκάς» της εργοδοσίας
Αν καταργηθούν τα επιδόματα, αν τσακιστούν οι ελπίδες για δουλειά πάνω στο πτυχίο ή απλά δεν σπουδάζουν τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, αν η οικογένεια δεν περισσεύει να στηρίξει, τότε θα πάνε όλοι στα χωράφια “χωρίς όρους και προϋποθέσεις”, όπως τονίζεται στο άρθρο.
Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι η παραγωγή του ροδάκινου αφορά ένα προϊόν που εξάγεται, ενώ είναι και πρώτη ύλη για τη βιομηχανία κονσερβοποιημένων φρούτων. Καθώς η πολιτική της ΕΕ και τα μνημόνια πιέζουν αφόρητα τους αγρότες, τους υποδεικνύεται να πάρουν ανάσα, πνίγοντας τους εργάτες γης.
Εξάλλου με την εξόντωση της φτωχομεσαίας αγροτιάς, η μεταμνημονιακή γεωργία με τη συγκέντρωση της παραγωγής ζητάει εργάτες γης. Είναι ζωτικής σημασίας για την επιχειρηματικού τύπου γεωργία η μείωση του κόστος εργασίας.
Εκεί στοχεύει η επίθεση στα επιδόματα. Παράλληλα συνδέεται άμεσα με την επιμονή στο ρατσισμό ενάντια σε πρόσφυγες και μετανάστες, που αρνείται τα δικαιώματα για να πιέζονται τα μεροκάματα. Αυτά τα συμφέροντα αγκαλιάζουν το φασισμό-ρατσισμό που φυσικοποιεί διακρίσεις και ανισότητες. Καθόλου τυχαία, στις προηγούμενες εκλογές βγήκε βουλευτής της Χρυσής Αυγής στην Πέλλα και παραλίγο στην Ημαθία.
Η συγκομιδή του ροδάκινου δεν είναι απλά μια υπόθεση πολύ αποκαλυπτική για τις υλικές βάσεις και τα συμφέροντα πίσω από το νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά. Είναι χαρακτηριστική για την κληρονομιά που αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η επιβίωση στη ζούγκλα των τριών μνημονίων θεριεύει τον κοινωνικό κανιβαλισμό.
Επείγει ένα εργατικό κίνημα, στην πόλη και το χωριό, του αγώνα για μεροκάματα, δουλειά με δικαιώματα αντί επιδομάτων και μαύρης εργασίας, ενότητας Ελλήνων, μεταναστών και προσφύγων για να «σπάσει ο τσαμπουκάς» της εργοδοσίας αυτή τη φορά.
http://prin.gr/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου