Το «κλειδί» για να μην αυξηθούν τα διόδια στην Αττική Οδό η διετής παράταση της σύμβασης

Ζήτημα πολιτικής βούλησης και προσανατολισμού της νέας ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών φαίνεται πως θα είναι το «ξεκλείδωμα» της υπόθεσης με την αύξηση των τιμών των διοδίων της Αττικής Οδού.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η αύξηση των τιμών υπαγορεύτηκε από την ανάγκη της παραχωρησιούχου εταιρείας (Αττική Οδός Α.Ε.) να εξασφαλίσει τις προσδοκώμενες αποδόσεις των κεφαλαίων που έχει επενδύσει μέχρις ότου ολοκληρωθεί η σύμβαση, το 2024.

Στο πλαίσιο αυτό, όπως εξηγούν στελέχη που έχουν γνώση των συζητήσεων, καθ’ όλη τη διάρκεια των προηγούμενων 18 μηνών υπήρξαν διαπραγματεύσεις με την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Υποδομών προκειμένου να παραταθεί η σύμβαση εκμετάλλευσης κατά δύο ακόμη χρόνια, διάστημα που θα προσέφερε ένα ακόμα «μαξιλάρι» στην Αττική Οδό, ώστε να εξασφαλίσει την προσδοκώμενη απόδοση και με τον τρόπο αυτό να αποφευχθεί νέα αύξηση των τιμών των διοδίων.

Οταν όμως έγινε αντιληπτό ότι ο πρώην υπουργός Χρ. Σπίρτζης δεν είχε διαμορφώσει ξεκάθαρη άποψη, η διοίκηση της Αττικής Οδού επέλεξε τη λύση της αύξησης των τιμών, ιδίως από τη στιγμή που φαινόταν πως θα υπήρχε άμεση αλλαγή του πολιτικού σκηνικού και επομένως το ζήτημα της παράτασης θα πάγωνε εκ νέου.

Σήμερα, η νυν ηγεσία του υπ. Υποδομών έχει «κληρονομήσει» το πρόβλημα και βρίσκεται αντιμέτωπη με πολύ συγκεκριμένες επιλογές.

Η μία εξ αυτών είναι να μην κυρώσει στη Βουλή την πράξη νομοθετικού περιεχομένου της προηγούμενης κυβέρνησης, με την οποία «παγώνει» η αύξηση των τιμών των διοδίων, αξιοποιώντας τον χρόνο που μεσολαβεί έως το τέλος Οκτωβρίου (όταν και θα πάψει να ισχύει η πράξη νομοθετικού περιεχομένου, βάσει νόμου), ώστε να προχωρήσει στις απαιτούμενες «ζυμώσεις» και να βρεθεί μια λύση.

Η άλλη επιλογή είναι να «οχυρωθεί» πίσω από το «πάγωμα» των τιμών και να μην συζητήσει καν το ενδεχόμενο παράτασης της σύμβασης, κάτι που αυτομάτως θα οδηγήσει σε μια πολυετή δικαστική διαμάχη, με την Αττική Οδό να διεκδικεί αποζημιώσεις αρκετών εκατομμυρίων ευρώ.

Πάντως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι στιγμής, τουλάχιστον δημοσίως, ο νέος υπ. Υποδομών Κων. Αχ. Καραμανλής δεν φαίνεται να υποστηρίζει την περαιτέρω παράταση της διάρκειας της σύμβασης της Αττικής Οδού. Αντιθέτως, έχει σημειώσει ότι θα γίνει νέος διαγωνισμός για την ανάθεση της εκμετάλλευσης του οδικού άξονα.

Πάντως, όπως τονίζει η διοίκηση της «Ελλάκτωρ», η οποία ελέγχει το 65,75% της παραχωρησιούχου εταιρείας της Αττικής Οδού, η πράξη νομοθετικού περιεχομένου είναι παράνομη, δεδομένου ότι πρόκειται για τροποποίηση του περιεχομένου της σύμβασης παραχώρησης χωρίς τη συναίνεση του παραχωρησιούχου.

Οπως τονίζεται, η σημερινή απόδοση του έργου διαμορφώνεται σε 6,23% και υπολείπεται σημαντικά του συμβατικά ανώτατου προβλεπόμενου ορίου του 13,1%, το οποίο, εφόσον επιτυγχάνετο, θα επέτρεπε την πρόωρη επιστροφή της Αττικής Οδού στο ελληνικό Δημόσιο.

Μάλιστα, ακόμα και αν η τιμή των διοδίων αυξανόταν στο ανώτατο επιτρεπόμενο ύψος (πάνω, δηλαδή, από 3,5 ευρώ ανά διέλευση για Ι.Χ.), η απόδοση του έργου δεν θα ξεπερνούσε το 10%.

Ο αντίλογος στους ισχυρισμούς αυτούς είναι ότι τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης του έργου είναι υπέρογκα, συγκρατώντας έτσι και την απόδοση της Αττικής Οδού. Σύμφωνα πάντως με την παραχωρησιούχο εταιρεία, το επιχείρημα αυτό είναι έωλο, δεδομένου ότι οι δαπάνες ελέγχονται συνεχώς από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών, από την PricewaterhouseCoopers Α.Ε., από την Ernst & Young Α.Ε. και από την αρμόδια εποπτεύουσα υπηρεσία του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.

https://www.kathimerini.gr/