ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΑ ΚΑΠΙΤΑΛ ΚΟΝΤΡΟΛ

Με ένδειξη ικανοποίησης αποχωρούσα Παρασκευή βραδάκι απ΄το μηχάνημα της Τράπεζας.

Τραβούσα τζούρες από την αιθάλη που με το πρώτο κρύο σκέπαζε την πόλη, και που κι ετούτο το χειμώνα θα τραβάμε κι εφέτος όλοι μαζί μέρα και νύχτα, μιας και το πετρέλαιο θέρμανσης σ’ αυτή τη χώρα, έγινε με την κρίση «αγιασμός». 

Δεν με ένοιαζε όμως και πολύ, ήταν η μέρα των 400 ευρώ. Περπάτησα μέσα στο κρύο και δεν άργησα να βρεθώ μπροστά στο μεγαθήριο. Το «κτήριο της ευτυχίας», όπως λένε στο απέναντι καφενείο οι ταβλαδόροι το σούπερ-μάρκετ τροφίμων, που οι τυχεροί κάνουν τα ψώνια τους!

Στην είσοδο δεν ήμουν μόνος, όμως ένιωθα σήμερα να συναγωνίζομαι τους διπλανούς αγοραστές. Έτσι γίνεται, τα ταϊσμένα πορτοφόλια βγαίνουνε πάντα νικητές. Άρπαξα λοιπόν ένα καρότσι που μόλις το πρόλαβα από τα χέρια ενός αυθάδικου ξετσίπωτου θηλυκού.

Οι διάδρομοι φορτωμένοι χρώματα κι αρώματα, εξ άλλου αυτό θα πει γιορτές, τόσο που φέρνουν ιλίγγους βαθιά μέσα στα μάτια. Δεν έδωσα σημασία στο χαρτάκι με τα’ απαραίτητα που είχα σημειώσει, και χασομέρησα αρκετή ώρα, πέρα-δώθε στα ράφια και τα ψυγεία, μέχρι που το πορτοφόλι έμπηξε τις φωνές, και άρχισε να κλαψουρίζει και να αναστενάζει.

Κι έπειτα εκεί στην ουρά του ταμείου που γράφονται όλες οι αλήθειες. Άγνωστες καλοντυμένες φαμελιές, κρατούν καρότσια ξέχειλα και δείχνουν τόσο «ανεβασμένες» που όλοι εμείς, οι υπόλοιποι, μοιάζουμε παρακατιανοί, δύσμοιροι και κολίγοι.

Όμως σήμερα μισογέμισα κι εγώ το καρότσι μου, δεν μπαίνω σε συγκρίσεις αλλά δεν ντρέπομαι και καθόλου. Το κρατώ σφιχτά και καμαρώνω. Τέτοιες στιγμές, τα θέλω πνίγουν κάθε σκέψη. Και όμως πάντα ένα παράξενο προϊόν ή ένα ποτό σε φαντεζί μπουκάλι, κάτι τέλος πάντων μένει πάντα στο ράφι κι έρχεται πάντα έπειτα, σαν ερινύα να σε κυνηγά.

Φιλί στο όνειρο είναι και η πιο ταπεινή ακόμα αγορά. Σε όλο το δρόμο του γυρισμού ίδρωνα καταευχαριστημένος, σφίγγοντας γερά τις νάιλον σακούλες. Είναι δικές μου, κανένας δεν μπορεί να μου τις πάρει!

Έστω και έτσι, έριξα σήμερα ένα χαστούκι στα βρομερά τα κάπιταλ κοντρόλ.

Μπούτιβας Κώστας – Καστρινός