Γεμιστά με άδειες ψυχές από μαθητευόμενους γελοίους

Πήρε πίσω (προ της γενικευμένης κατακραυγής) τη φορολόγηση των ανείσπρακτων ενοικίων ο κ. Τρύφων -σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου- Αλεξιάδης. «Τι ισοδύναμα θα βρείτε να βάλετε στη θέση αυτού του μέτρου;» ρώτησαν κάποιοι -ατυχείς που κάνουν αυτή τη δουλειά- δημοσιογράφοι. «Δεν χρειάζεται να βρούμε ισοδύναμα» απήντησε ο Τρύφων. 

«Γιατί;» ρώτησαν ψιλοεμβρόντητοι οι άνευ επιδόματος επικίνδυνου και ανθυγιεινού επαγγέλματος δημοσιογράφοι. «Διότι η φορολόγηση των ανείσπρακτων ενοικίων δεν ήταν μέσα στα προαπαιτούμενα» απάντησε ατάραχος ο Τρύφων. Αλαλα τα χείλη

των δημοσιογράφων (και τα δικά σας, εσάς των ασεβών), πλην ενός που κατάφερε να ρωτήσει: «και τότε πώς μπήκε αυτό το μέτρο στο πολυνομοσχέδιο;». «Ξέρω ’γώ;» απάντησε ο Τρύφων, διατυπώνοντας την άγνοιά του κάπως πιο κομιλφώ, επικαλούμενος δηλαδή «άγνοια». Θα μπορούσε να επικαλεσθεί και άνοια, αλλά κυρίως πονηρία. Πρόκειται για ανεκδιήγητους, για

μαθητευόμενους γελοίους.

Που όμως μαθαίνουν γρήγορα.

Το ίδιο γελοίοι και με τη Λίστα Λαγκάρντ. Για τους υψηλούς ενοίκους της οποίας προβλέπεται το ευεργέτημα της παραγραφής μόλις εκπνεύσει το τρέχον (το έκτο που μας κατατρύχει) έτος! Παρ’ ότι υπάρχουν τρόποι κάτι τέτοιο να αποφευχθεί, ο κ. Τρύφων Αλεξιάδης (πάλι) έσπευσε να δηλώσει ότι «η Αθήνα δεν μπορεί να νομοθετήσει μονομερώς»,

αποδεχόμενος έτσι το καθεστώς κατοχής στο οποίο έχουμε περιέλθει! Αποδεχόμενος έτσι ότι η κυβέρνησή του είναι μια κυβέρνηση ανδρεικέλων. Πρόκειται για μαθητευόμενους γελοίους,

που όμως μαθαίνουν γρήγορα.

Παρά ταύτα, κι αφού οι παριστάμενοι εδώ προϊστάμενοι της κυβέρνησης τροϊκανοί άκουσαν τα εν λόγω μπρος-πίσω του κ. Τρύφων, εξαγριώθηκαν και απαίτησαν να βρεθούν εδώ και τώρα τα εν λόγω λεφτά (που θα προέκυπταν απ’ τη φορολόγηση των ανείσπρακτων ενοικίων). No problem,

κάποια άλλα εικονικά εισοδήματα θα σκαρφισθεί να φορολογήσει ο κ. Τρύφων, δηλαδή ο κ. Τσίπρας. Ο οποίος άλλωστε είναι ο πρώτος διδάξας (πρώτη φορά τέτοιος αριστερός δάσκαλος) του λέω και ξελέω, του λέω και εξαπατώ. Θα καταργηθεί, έλεγε, ο ΕΝΦΙΑ! Τώρα τον ΕΝΦΙΑ σ’ τον φέρνει ο ίδιος ο κ. Τσίπρας πεσκέσι στο σπίτι. Δεν θα πειράξω τις συντάξεις, έλεγε, και πριν να λαλήσει ο πετεινός, τρις τις πείραξε ο κ. Κατρούγκαλος, τρεις φορές διαδοχικά απ’ τα 2.000 στα 1.500 και ύστερα στα 1.000 ευρώ (συν οι επικουρικές),

ώστε να μην πάθουν έμφραγμα με τη μία πολλοί συνταξιούχοι και χάσει την ανθρωπιά της η Αριστερά του κ. Φλαμπουράρη! πρόκειται για μαθητευόμενους

γελοίους. Που όμως μαθαίνουν γρήγορα! Μαθαίνουν να «ξεχνάνε»χαρτιά που αφορούν εκατομμυριάκια, λες και τα εκατομμύρια είναι στραγάλια και οι πολίτες χάπατα για να τα χάβουν - να χάβουν δηλαδή δικαιολογίες για «νόμιμα και ηθικά» και λοιπά

ημαρτημένα ενός παρελθόντος που το «νέο» θα το περνούσε διά του πυρός και του σιδήρου της κάθαρσης - της ποιας;

Και μόνον που έκοψαν και θα κόψουν συντάξεις αναπήρων, συντάξεις ανασφάλιστων ηλικιωμένων κι επιδόματα απόρων, την ίδια στιγμή που ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Φάμελλος διαβεβαίωνε το πανελλήνιο ότι «τα μέτρα» (που δεν θα έπαιρνε, αλλά πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ) «δεν είναι σκληρά» (!!!), αποδεικνύει τη μετάλλαξη εκείνων που

προσπαθούν να γίνουν μαθητευόμενοι γελοίοι. Και που μαθαίνουν γρήγορα,

πώς να φτιάχνουν γεμιστά με άδεια μυαλά,

πώς να φτιάχνουν γεμιστά με ρηχές ψυχές,

και πώς, την ώρα που πεινάνε στην Ελλάδα όλο και πιο πολλά παιδιά, την ώρα που τα σχολεία δυσπραγούν σφόδρα, εκείνοι στέλνουν τα δικά τους παιδιά σε ακριβά σχολεία. Και μη μου πει κανείς θρασύς τίποτα για λαϊκισμό, διότι θα του απαντήσω με την εξής ιστορία: όταν διήρχετο ο Μεγαλέξανδρος τη Γεδρωσία, πέθαιναν οι στρατιώτες του απ’ τη δίψα. Ενας πεζέταιρος, λοιπόν, βρήκε σε μια λούμπα λίγο νερό, το μετάγγισε στο κράνος του και το πήγε στον Αλέξανδρο να πιει. Δεν μπορεί να ξεδιψάσει με αυτό όλος ο στρατός, είπε ο γιος του Φιλίππου και έχυσε το νερό στο ξερό χώμα. Και μη μου πει κανείς θρασύς, ο ίδιος ή άλλος, ότι το παράδειγμα είναι ατυχές, διότι ο Αλέξανδρος ήταν «σφαγέας», διότι το ίδιο σε ανάλογες περιπτώσεις έκαναν ο Βελουχιώτης ή ο Ζούκωφ και πλήθος άλλοι

που ουδέποτε μαθήτευσαν στον λαϊκισμό και τη δημαγωγία. Αντιθέτως, λαϊκιστές είναι οι ηγέτες που παραπλανούν τον λαό, ψεύδονται και τονπαγιδεύουν, όπως ο κ. Τσίπρας όταν βάζει (για εσωτερική κατανάλωση) στο στόμα του κ. Ολάντ λόγια για το χρέος που ο Γάλλος ουδέποτε είπε. Ουδέποτε μίλησε για «ελάφρυνση» του χρέους ο ντήλερ (και) όπλων Ολάντ, αλλά για«συζήτηση» περί το χρέος. Για το οποίο προβλέπεται στο Μνημόνιο (που και ο κ. Τσίπρας έκανε νόμο του ελληνικού κράτους) ότι «ονομαστικό κούρεμα του χρέους δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί». Τελεία. Μπορούν

όμως να γίνουν «ρυθμίσεις», όπως θα έλεγαν αυτοί που έμαθαν (και μάλιστα γρήγορα) να γίνονται γελοίοι. Βεβαίως! Αρκεί αυτές οι ρυθμίσεις να απορροφούν περί το 15% του ελληνικού ΑΕΠ ετησίως, προς αποπληρωμή του χρέους, όταν επανειλημμένως λέει ο κ. Ντάισελμπλουμ και οι συν αυτώ, καθόλου γελοίοι αλλά τύραννοι.

Στη μέγγενη η Ελλάδα. Σε μια τανάλια που στη μια άκρη βυσσοδομούν οι Επικυρίαρχοι και στην άλλη τα ανδρείκελά τους, με τον ελληνικό λαό στη μέση, να σπαρταράει...

ΥΓ.: Πριν να στεγνώσει χθες το απόγευμα το μελάνι όσων διαβάζετε σήμερα, ο απίθανος αυτός κ. Τρύφων Αλεξιάδης ανακάλεσε όσα είπε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί «να νομοθετήσει μονομερώς» και υποσχέθηκε ότι θα νομοθετήσει... καθ’ υπόδειξιν. Πάρ’ τον στον γάμο σου...

ο Στάθης στον Ενικό