του Δημήτρη Μπακή*
Η ιστορία έχει ένα βίτσιο. Επαναλαμβάνεται (είτε ως φάρσα είτε ακόμη και ως τραγωδία). Μπορεί τα πρόσωπα να έχουν αλλάξει, μπορεί οι μέθοδοι να είναι διαφορετικές, η ουσία όμως παραμένει η ίδια.
Πάντα ένας εχθρός για να είναι σε θέση να δράσει εντός μιας στοχευμένης χώρας, χρειάζεται εκείνους τους σπιούνους που θα του ανοίξουν το δρόμο, θα του δείξουν τα κατατόπια, θα επικοινωνήσουν το μήνυμά του στο λαό θύμα, θα κάνουν τη βρώμικη δουλειά του αδερφομαχαιρώματος.
Η κλασική εικόνα των μαζεμένων Ελλήνων στην πλατεία του χωριού μετά από εντολή του Γερμανού διοικητή, ο «ελληνόφωνος» διερμηνέας που ανακοινώνει τις απειλές των Γερμανών κατακτητών στο παγωμένο πλήθος, ο ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΣ που επιλέγει τους υποψήφιους εκτελεσθέντες, έχει αλλάξει.
Τώρα, τα πράγματα γίνονται με «πολιτισμένο» τρόπο μέσα από την τηλεόραση, στο σαλόνι του σπιτού μας. Οι κουκουλοφόροι της κατοχής έβγαλαν τις μάσκες τους και ανέλαβαν χαρωπά το ρόλο του διερμηνέα αλλά και του σπιούνου καταδότη. Οι ειδικά εκπαιδευμένοι «δημοσιογράφοι» ερμηνεύουν και αναμεταδίδουν τις εξελίξεις κατά τας γραφάς των εγχώριων πολιτικών δωσίλογων και των ξένων κατακτητών.
Επιπλέον, και ενώ κάποτε οι κουκουλοφόροι σπιούνοι σήκωναν το χέρι και δαχτυλοδείχναν τους «κακούς» που θα οδηγούνταν στο εκτελεστικό απόσπασμα, τώρα οι ετοιμοθάνατοι περνούν μέσα από τα στούντιο-δικαστήριά τους και όλοι καταδικάζονται ΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΝ ενώπιον της κοινωνίας.
Η απόφαση επάρθει. Τώρα μένει να εκτελεσθεί και η ποινή από τους ξένους εισβολείς. Αγρότες, φορτηγατζήδες, μικροεπιχειρηματίες, συνταξιούχοι, μισθωτοί ιδιωτικού και δημόσιου φορέα, η λίστα είναι ατέλειωτη.
Όλοι πέρασαν αναγκαστικά από το δημόσιο κακουργιοδικείο των δημοσιογράφων και όλοι βρέθηκαν ένοχοι με βαριά ενοχοποιητικά στοιχεία ικανά να τους στείλουν στο νομοθετικό εκτελεστικό απόσπασμα (δες μνημόνια-συμφωνίες κ.λ.π.).
Οι απόγονοι, των κουκουλοφόρων καταδοτών της κατοχής, επέστρεψαν. Όσο οι σπιούνοι δημοσιογράφοι κάνουν καλά τη δουλειά τους βρίσκονται στα ύψη της καριέρας τους (Τρέμη, Κοσιώνη, Χούκλη, Στάη, Πρετεντέρης, Τσίμας, Ευαγγελάτος κ.λ.π.).
Για έναν ανεξήγητο λόγο, θεωρούν τους εαυτούς τους αλώβητους κάτω από την προστασία του κατακτητή (Μέρκελ, Σόϊμπλε, Νταϊσεμπλουμ και όλη την σχετική συμμορία). Μέσα στη λιγοψυχία τους και στο φόβο τους, μη χάσουν τα κεκτημένα τους, οι σύγχρονοι σπιούνοι ξεχνούν ότι στο τέλος, αν δεν τους «αναλάβει» ο λαός, θα τους «εκτελέσει» ο ίδιος ο κατακτητής.
Τέτοια σιχαμερά περιττώματα κανείς δεν τα θέλει δίπλα του. Η Ιστορία, είναι αμείλικτη.
*Ο Δημήτρης Μπακής είναι Αγρινιώτης δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας Εβδομάδα
Η ιστορία έχει ένα βίτσιο. Επαναλαμβάνεται (είτε ως φάρσα είτε ακόμη και ως τραγωδία). Μπορεί τα πρόσωπα να έχουν αλλάξει, μπορεί οι μέθοδοι να είναι διαφορετικές, η ουσία όμως παραμένει η ίδια.
Πάντα ένας εχθρός για να είναι σε θέση να δράσει εντός μιας στοχευμένης χώρας, χρειάζεται εκείνους τους σπιούνους που θα του ανοίξουν το δρόμο, θα του δείξουν τα κατατόπια, θα επικοινωνήσουν το μήνυμά του στο λαό θύμα, θα κάνουν τη βρώμικη δουλειά του αδερφομαχαιρώματος.
Η κλασική εικόνα των μαζεμένων Ελλήνων στην πλατεία του χωριού μετά από εντολή του Γερμανού διοικητή, ο «ελληνόφωνος» διερμηνέας που ανακοινώνει τις απειλές των Γερμανών κατακτητών στο παγωμένο πλήθος, ο ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΣ που επιλέγει τους υποψήφιους εκτελεσθέντες, έχει αλλάξει.
Τώρα, τα πράγματα γίνονται με «πολιτισμένο» τρόπο μέσα από την τηλεόραση, στο σαλόνι του σπιτού μας. Οι κουκουλοφόροι της κατοχής έβγαλαν τις μάσκες τους και ανέλαβαν χαρωπά το ρόλο του διερμηνέα αλλά και του σπιούνου καταδότη. Οι ειδικά εκπαιδευμένοι «δημοσιογράφοι» ερμηνεύουν και αναμεταδίδουν τις εξελίξεις κατά τας γραφάς των εγχώριων πολιτικών δωσίλογων και των ξένων κατακτητών.
Επιπλέον, και ενώ κάποτε οι κουκουλοφόροι σπιούνοι σήκωναν το χέρι και δαχτυλοδείχναν τους «κακούς» που θα οδηγούνταν στο εκτελεστικό απόσπασμα, τώρα οι ετοιμοθάνατοι περνούν μέσα από τα στούντιο-δικαστήριά τους και όλοι καταδικάζονται ΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΝ ενώπιον της κοινωνίας.
Η απόφαση επάρθει. Τώρα μένει να εκτελεσθεί και η ποινή από τους ξένους εισβολείς. Αγρότες, φορτηγατζήδες, μικροεπιχειρηματίες, συνταξιούχοι, μισθωτοί ιδιωτικού και δημόσιου φορέα, η λίστα είναι ατέλειωτη.
Όλοι πέρασαν αναγκαστικά από το δημόσιο κακουργιοδικείο των δημοσιογράφων και όλοι βρέθηκαν ένοχοι με βαριά ενοχοποιητικά στοιχεία ικανά να τους στείλουν στο νομοθετικό εκτελεστικό απόσπασμα (δες μνημόνια-συμφωνίες κ.λ.π.).
Οι απόγονοι, των κουκουλοφόρων καταδοτών της κατοχής, επέστρεψαν. Όσο οι σπιούνοι δημοσιογράφοι κάνουν καλά τη δουλειά τους βρίσκονται στα ύψη της καριέρας τους (Τρέμη, Κοσιώνη, Χούκλη, Στάη, Πρετεντέρης, Τσίμας, Ευαγγελάτος κ.λ.π.).
Για έναν ανεξήγητο λόγο, θεωρούν τους εαυτούς τους αλώβητους κάτω από την προστασία του κατακτητή (Μέρκελ, Σόϊμπλε, Νταϊσεμπλουμ και όλη την σχετική συμμορία). Μέσα στη λιγοψυχία τους και στο φόβο τους, μη χάσουν τα κεκτημένα τους, οι σύγχρονοι σπιούνοι ξεχνούν ότι στο τέλος, αν δεν τους «αναλάβει» ο λαός, θα τους «εκτελέσει» ο ίδιος ο κατακτητής.
Τέτοια σιχαμερά περιττώματα κανείς δεν τα θέλει δίπλα του. Η Ιστορία, είναι αμείλικτη.
*Ο Δημήτρης Μπακής είναι Αγρινιώτης δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας Εβδομάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου