Ξαναμαζευτήκανε που λέτε οι «προφέσορες» στου Μαξίμου και προσπαθούν να λύσουν ένα βασικά άλυτο πρόβλημα. Πως θα κάνουν ομελέτα χωρίς να σπάσουν αυγά.
Προσπαθούν να φέρουν τούμπα τους τροϊκανούς με κάτι κλούβια αυγά απ’ τα Μέγαρα, αλλά αυτοί κάτι τέτοια δεν τα μασάνε. Έχουν σαφή εντολή από τ’ αφεντικά:
-Να ψοφήσουν οι απατεώνες! Κι έτσι τζάμπα χάνουν τον καιρό τους και συζητάνε και ξαναπριονίζουν τα πριονίδια. Η απόφαση είναι ειλημμένη και το πρόβλημα είναι πως θα την σερβίρουν. Με παγάκια ή σκέτη , σπέσιαλ ψητή με σταγόνες απελπισίας ή στο φούρνο με μπόλικο κρεμμύδι που φέρνει και δάκρυα.
Γιατί ας μη γελιόμαστε τα μόνα μέτρα που έχουν αντίκρισμα γι’ αυτούς είναι το χαράτσι και το κούρεμα μισθών και συντάξεων. Ήδη οι συνταξιούχοι και όσοι απομείναν εργαζόμενοι έχουν κουρευτεί με την ψιλή αλλά η τρόικα και παράλληλα το υπουργείο Οικονομικών τους θέλουν όλους γουλί.
Και λένε οι «πολιτικάντηδες» ορθώνοντας τάχα το ανάστημά τους, αντιτάσσοντας ότι θα έχουμε «πρωτογενές πλεόνασμα». Αλλά αυτό πιά ούτε σαν ανέκδοτο δεν περνάει.
Αυτό λοιπόν το πολιτικό σύστημα αφού έχασε τα τελευταία ξεφτίδια αξιοπιστίας σέρνεται πια όπως στο κάμπο το φίδι. Και δαγκώνει επικίνδυνα, και δηλητηριάζει το λαό.
-Κι η αντιπολίτευση!!!
-Ναι και η αντιπολίτευση. Γιατί είναι ωραία να είσαι αντιπολίτευση. Να κάθεσαι στον θρόνο σου σαν τον Δία και να εξαπολύεις τους κεραυνούς σου επί δικαίων και αδίκων.
- Είστε ανίκανοι, είστε επικίνδυνοι, παραιτηθείτε!
Αυτή είναι η μόνιμη επωδός όλων των αντιπολιτεύσεων στην Ελλάδα και αρχίζει την επομένη των εκλογών. Ξεχνάει κανένας τον νυν προφέσορα του Χάρβαρντ, το Γεώργιο τον εκγυμνασμένο τον «λεφτά υπάρχουν». Κατέβαινε σε κάθε διαδήλωση και φώναζε του Καραμανλή να του παραδώσει την εξουσία.
Κι εκείνος «ο μπουχέσας» άλλο που δεν ήθελε να του δώσει το πηδάλιο. Το πήρε ο Γιώργος και το περιεργαζότανε. Εκατό μέρες του πήρε για να καταλάβει πως δούλευε (αυτό ήταν το πρόγραμμα των εκατό ημερών που έλεγε) και το καράβι πήγε «φούντο στα ρηχά» αλλά ο Γεώργιος ο καπετάνιος το θεώρησε μεγάλη επιτυχία γιατί δεν πήγε «άπατα» και γυρνά όλον τον κόσμο και διηγείται τα κατορθώματά του.
Ας αφήσουμε όμως τον περιπλανώμενο προφέσορα γιατί μας ανεβαίνει και η πίεση, για να επιστρέψουμε στην αντιπολίτευση και στον Αλέξη με το μαλλί αλά Τραβόλτα.
Εγώ λέω ότι κι αυτός περιμένει από τους άλλους να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά. Κι ας γίνεται καρμπόν ο μακαρίτης ο Ανδρέας που μόλις εξασφάλισε ο γεροΚαραμανλής την δημοκρατία ήλθε κι έκατσε τσάμικος ταμπάκος. Έχει όμως υπομονή το παιδί. Οσονούπω σου λέει τα πράγματα θα αλλάξουν. Το πλοίο θα πιάσει κάποτε λιμάνι ή θα το βυθίσουν οι δανειστές για να εισπράξουν τ’ ασφάλιστρα.
Ούτως ή άλλως κατά πως δείχνουν τα πράγματα, μη υπάρχοντος πια καπετάνιου, διότι ο Αντώνιος ο μέγας απ’ ότι φαίνεται τα «έφαγε τα ψωμιά του» ο Αλέξης θα είναι ο μέλλων καπετάνιος της φρεγάτας ή μάλλον της ψαρόβαρκας.. Και τότε θα έρθουν οι ονειρεμένες ημέρες. Διότι θα φορολογήσει τον πλούσιο με εισόδημα από δύο έως είκοσι χιλιάδες ευρώ ή μπορεί και σε δραχμές, δηλαδή εμένα που θα έχω πάρει τα καθυστερούμενα δυόμιση χρόνων απ’ τη σύνταξη που εδώ και δύο χρόνια ακόμα την περιμένω. Γιατί οι άλλοι οι λεφτάδες θα έχουν φύγει με τα λεφτά τους μόλις η βάρκα αρχίζει και κουνάει με τον Αλέξη στη τιμονιέρα.
Είναι όλα ετούτα ή δεν είναι εφιάλτης στο δρόμο με τις λάσπες, που πατάω κάθε πρωί σε κεντρικό Δήμο του λεκανοπεδίου για να πάω στη δουλειά, να πάρω κι αν θα τα πάρω, «τρείς κι εξήντα»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου