Μια απάντηση "επί προσωπικού" του γνωστού Στάθη στο επίσης γνωστό Πάσχο

Στο κείμενό μου «Μας βαράνε, δεν βαριέσαι» στον enikos (9.10.2013) ανάμεσα στα άλλα αναφέρθηκα και στον κ. Πάσχο Μανδραβέλη, ο οποίος την επομένη ανάρτησε στο TwitLonnger την εξής απάντηση:

«Κύριε Χατζηνικολάου,

Διάβασα σήμερα στο @enikos.gr το κάτωθι σχόλιο του συνεργάτη σας Στάθη Σταυρόπουλου, που αφορά στο πρόσωπό μου:

“Εύκολοι παντού! εύκολοι δημοσιογράφοι, όπως ο κ. Πάσχος Μανδραβέλης, ιεροφάντης του νεοφιλελευθερισμού και δήμιος του κρατισμού, αλλά τον μισθουλάκο του, κρατικόν βεβαίως - βεβαίως, τον έπαιρνε απ’ το Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο.

Τι να πει κανείς; Θεράπων της πολιτικής του Παπακωνσταντίνου, ο εν λόγω, οπτικοακουστικώς πάσχων περί την ιδίαν του την υποκρισία, έβαζε μεν χέρι στον κοσμάκη να κάθεται καλά, αλλά η σύζυγός του δούλευε με κρατικό μισθό κι αυτή στο γραφείο του... κ. Παπακωνσταντίνου. Σωστό! να στερηθεί η γυναίκα του δικαιώματός της στην εργασία ή ο δημοσιογράφος του δικαιώματος να υπερασπίζεται την πολιτική του εργοδότη ου μην και κολλητού υπουργού; Αν και, στην περίπτωση του ‘κολλητού υπουργού’, υπάρχει ο κίνδυνος να αδικήσουμε τον τιμητή της ‘παλαβιάρας Αριστεράς’ εντιμότατο κ. Μανδραβέλη, καθ’ ότι ο άνθρωπος έχει υποστηρίξει όλους τους νεοφιλελεύθερους υπουργούς, δεξιούς και σοσιαλιστές, προ και μετά μνημονίου. Πάντα για το καλό του λαού, των 2.000.000 ανέργων.

‘ας πρόσεχαν’! Ας μην τα έτρωγαν μαζί με τον Πάγκαλο, ας μην ήταν ‘διεφθαρμένοι, με κρατικές αργομισθίες’, οπτικοακουστικές ή άλλες”».

Και συνεχίζει ο κ. Μανδραβέλης:

«Υπερασπίστηκα πολλάκις το δικαίωμα του κ. Σταυρόπουλου να σκιτσάρει απρέπειες (π.χ. www.medium.gr/). Ως δημοσιογράφος, ανέχομαι ακόμη και καλόπιστα ψεύδη, αλλά όχι κακόπιστες συκοφαντίες. Απαιτώ όμως να ρωτάει πριν γράψει, να διασταυρώνει όσα ακούει στους καφενέδες, ή έστω να ψάχνει τα πραγματικά γεγονότα πριν λασπώσει.»
Αν τα έκανε όλα αυτά ο “εύκολος συκοφάντης” Στάθης θα μάθαινε ότι είναι ψεύδος η αναφορά του για μένα ότι “τον μισθουλάκο του, κρατικόν βεβαίως - βεβαίως, τον έπαιρνε απ’ το Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο” (ΕΟΑ).»

Θα μάθαινε επίσης ότι η άμισθη εργασία μου στο Δ.Σ. του Οπτικοακουστικού Αρχείου τερματίστηκε όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Παπακωνσταντίνου έγινε υπουργός.»

Επομένως, τα “Ας μην τα έτρωγαν μαζί με τον Πάγκαλο, “ας μην ήταν διεφθαρμένοι με κρατικές αργομισθίες, οπτικοακουστικές ή άλλες” πρέπει να απευθύνεται σε άλλους, οι οποίοι την εποχή των παχέων αγελάδων είχαν τα “τυχερά” τους.»

Aλλά, ας υπoθέσουμε ότι αμειβόμουν από το ΕΟΑ για τον χρόνο που ξόδεψα ή τις υπηρεσίες που προσέφερα. Αυτό θα σήμαινε ότι “τα έτρωγα μαζί με τον Πάγκαλο” και ότι ήμουν “διεφθαρμένος, με κρατικές αργομισθίες”;»

Αν ναι, όπως ισχυρίζεται ψευδώς ο συνεργάτης σας, τότε γεννάται ένα ερώτημα: ήταν αφιλοκερδείς οι υπηρεσίες που προσέφερε ο κ. Σταυρόπουλος σε διάφορους κρατικούς οργανισμούς, όπως π.χ. Μουσείο Ακρόπολης, Iδρυμα της Βουλής, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο κ.λπ.;»

Kι αν πληρώθηκε από το -σύμφωνα με τα γραπτά του- “νεοφιλελεύθερο”, “διαπλεκόμενο”, “αστικό” κράτος, αυτό σημαίνει ότι “μαζί τα έφαγε με τον κ. Πάγκαλο” και ότι είναι “διεφθαρμένος”; Ή για τους κομμουνιστές ισχύουν άλλα μέτρα και σταθμά;»

ΥΓ.: Δεν θα ασχοληθώ με τη σύζυγο, φίλη, κουνιάδα ή ξαδέλφια του. Τέτοια πράγματα ταιριάζουν στη δική του ηθική».

Απάντηση:

Εν πρώτοις: μαθημένος σ’ αυτά ο κ. Μανδραβέλης απευθύνθηκε στο «αφεντικό», στον κ. Νίκο Χατζηνικολάου, μπας και «με μαζέψει», αντί να απευθυνθεί σε μένα, καθώς όφειλε, ως δημοσιογράφος προς δημοσιογράφο. Εγώ λοιπόν δεν απευθύνομαι στον κ. Αλαφούζο, αλλά στον κ. Μανδραβέλη: Πάσχο, γνωριζόμαστε! Ασε στην άκρη τα περί «συκοφάντη», «λάσπης» και τα συναφή, διότι ξέρεις ότι δεν με αγγίζουν. Και ηρέμησε. Το βάρος των δοσοληψιών σου, εσένα και της συζύγου σου με τον κ. Παπακωνσταντίνου εσύ το φορτώθηκες προς δόξαν της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας.

Λες ότι οι υπηρεσίες σου στο Οπτικοακουστικό Αρχείο ήταν αμισθί κι οφείλω να το δεχθώ. Τις γυριστές όμως για τη Βουλή, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και το Μουσείο Ακρόπολης, τι τις θες; και από ποιον φάκελλο τις αλίευσες; Για τη μεν Βουλή εργάσθηκα αφιλοκερδώς, όπως ο πρώην Πρόεδρος κ. Απόστολος Κακλαμάνης μπορεί να σε διαβεβαιώσει (καθώς και ο κ. Σιούφας, αν δεν σου αρκεί μια μαρτυρία). Για το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο έκανα μια ογκώδη και πολυεπίπεδη δουλειά για τα κωφά παιδιά, λαμβάνοντας ένα ασήμαντο ποσό για έξοδα συγκέντρωσης υλικού.

Τέλος, για την εργασία μου για το Μουσείο της Ακρόπολης έλαβα την αμοιβή που λαμβάνει κάθε εργαζόμενος όταν του ανατίθεται ένα έργο, όπως ο κ. Παντερμαλής μπορεί να σου εξηγήσει.

Οσο γι’ αυτά που λες περί συζύγων, φίλων κουνιάδων, εξαδέλφων, όντως ταιριάζουν στην ηθική των Λιστών Λαγκάρντ Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλου - άσε τη δική μου ηθική ήσυχη, διότι ήσυχα κοιμάται.

Ομως αυτά που μας χωρίζουν, πρώην φίλε Πάσχο, όπως απ’ την εκπομπή που κάναμε μαζί είχε φανεί, δεν είναι μόνον οι υποκρισίες, οι ιδιοτέλειες, οι δοσοληψίες με υπουργούς και τα τοιαύτα, περί των οποίων εγώ δεν ελέγχομαι, αλλά κυρίως οι πολιτικές που υποστηρίζουμε. Εσύ, κ. Μανδραβέλη, έχεις υποστηρίξει και τον «εκσυγχρονισμό» που μας έφθασε έως εδώ και τα μνημόνια που μας πάνε στην κόλαση.

Εγώ, απ’ την άλλη, κομμουνιστής, καθώς ο ίδιος λες, ούτε τις αυτοκτονίες προσπάθησα να δικαιολογήσω, ούτε το ξεχαρβάλωμα της ζωής εκατομμυρίων πολιτών να νομιμοποιήσω - αλλά τώρα τι σου λέω; Μήπως και δεν ξέρεις τι κάνεις;

Ρητορικά τα ερωτήματα και δεν θα επανέλθω.

ΥΓ.: Την επόμενη επιστολή σου στο «αφεντικό μου», δηλαδή στον συνάδελφο κι εργοδότη μου κ. Νίκο Χατζηνικολάου, θα τη διαβάσω σε παιδιά που υποσιτίζονται κι όχι σε υπουργούς που σχετίζεσαι μαζί τους - διότι συναισθάνονται κι αυτοί όσα συναισθάνεσαι κι εσύ.

ο Στάθης στον Ενικό